Skip to main content

Posts

Showing posts from September, 2018

Post#5-365: กรรมเก่า...หรือเราเอง?

Post#5-365: เชื่ออย่างผมมั๊ยครับ ... ว่าถ้าไม่นับรวม “ นิพพาน ” แล้วล่ะก็ ... การสิ้นสุดใดๆ อาจย่อมหมายถึงการเริ่มต้นบางอย่างใหม่เสมอ ? ผมเชื่ออย่างนั้นไม่น้อย ... ก็เพราะชีวิตของเรา ... ล้วนแต่เป็นไปตาม หรือเต็มไปด้วย “ วัฎฎะ ” ( แปลว่า “ การเวียน ”) ... ลองคิดตามดูก็ได้ครับ ผิดซ้ำๆ ซากๆ , อกหักซ้ำๆ ซากๆ , จนซ้ำๆ ซากๆ , เจ็บซ้ำๆ ซากๆ ... และอีกสารพัดที่เราเป็น , ทำ หรือเจอ แบบซ้ำๆ ซากๆ แต่เราเคยฉุกคิดบ้างมั๊ยหนอ ... ว่าทำไมความซ้ำๆ ซากๆ แบบนี้ ถึงเกิดขึ้นกับตัวเราแบบซ้ำๆ ซากๆ ? เป็นเพราะ “ กรรมเก่า ”? หรือเอาจริงๆ ... เป็นเพราะเรานั่นล่ะ ที่ไม่เคยสำนึกที่จะเรียนรู้จากความซ้ำๆ ซากๆ เหล่านั้น ? ... ถ้าเป็นเพราะกรรมเก่าจริง ... ก็แล้วทำไมเราไม่ ถูกซ้ำไปซ้ำมา , สำเร็จจนเบื่อ หรือรวยจนเกินรวย บ้าง ? ทำไมต้องมีแต่เรื่องไม่ดีเท่านั้น ... ที่ต้องเกิดขึ้นกับเรา ? งั้นถามใหม่ว่า ... ตกลงเป็นเพราะกรรมเก่า หรือตัวเราเอง ? ... รวมความแล้ว ... ถ้าเราไม่คิดจะปรับปรุงตัวเราให้ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน ก็อย่าหวังเลย .....

Post#5-364: 007

Post#5-364: ระหว่างเดินทางกลับเมืองไทย ... ผมก็ฆ่าเวลาด้วยการดูหนังเหมือนทุกๆ ทริปที่ผ่านมา คราวนี้โชคดี ที่ได้ดูหนึ่งใน franchise ที่ผมชอบ ... ซึ่งก็คือ James Bond นั่นเอง เมื่อพูดถึงสายลับ ... ผมก็ยังนึกไม่ออก ว่าใครที่โด่งดังกว่า 007? อาจเป็นเพราะผมรู้จัก 007 มานาน ... จนรู้สึก “ ชอบ ” 007 มากกว่า franchise อื่นๆ ... หลายๆ คนที่เติบโตมากับ 007 อย่างผม ... คงทราบดีว่า มีคนมารับบท James Bond กันมากหน้าหลายตา บางคนชอบคนนู้น บางคนก็ชอบคนนั้น ... ผมเองก็มี 007 ในดวงใจเช่นกัน เรียกว่า นึกถึง 007 เมื่อไร ... หน้าของ 007 คนนี้ ก็จะต้องปรากฏอยู่ในห้วงนึกเสมอ จำได้ว่า สมัยเด็กๆ ตอนที่คลั่งไคล้ 007 เอามากๆ ... ผมก็อาศัยภาพจำนี่เอง ในการเลียนแบบท่าทางของ 007 มาเล่นกับน้อง ... แล้วชีวิตจริงของเราล่ะครับ ... เรามีแบบอย่างของการใช้ชีวิตบ้างมั๊ย ? แล้วมี Idol เรื่องการทำงานรึเปล่าครับ ? ถ้าอยากเป็นเหมือน 007... ก็ต้องเลียนแบบภาพลักษณ์และท่าทาง แล้วต้องแปลว่า ถ้าอยากเป็นเหมือน idol ของเรา ... แค่เลียนแบบภาพลักษณ์แ...

Post#5-363: ขัดเอ๋ย...ขัดแย้ง

Post#5-363: เห็นด้วยมั๊ยครับ ... ว่าทุกวันนี้ เราขัดแย้งกับชาวบ้าน ก็ด้วยเรื่องของความเห็นหรือมุมมองเป็นสำคัญ เมื่อความเห็นไม่ตรงกัน หรือมีมุมมองที่ไม่ลงรอย ... ก็จะนำไปสู่การโต้เถียง และจบลงด้วยการขัดแย้งกันในที่สุด แล้วจะเป็นไปได้มั๊ยหนอ ... ที่เมื่อเรามีความเห็นที่แตกต่างหรือมีมุมมองที่ผิดแผก เราจะไม่ต้องจบด้วยการขัดแย้งเสมอไป ? ... ผมว่าทุกคนรู้ว่า มันเป็นไปได้แน่นอน ... แต่ไม่ใช่ทุกคน “ เลือก ” ที่จะทำเช่นนั้น เพราะ ego ( หรือ “ อัตตา ”) ของเรา มันมักจะกดทับสมอง และกัดกินใจ ... จนเราเลือกทำในสิ่งที่ไม่ค่อยจะเข้าท่า ยามเมื่อหันกลับมามองในภายหลังไปเสียทุกที ... เอาจริงๆ มันก็ยากเอามากๆ ครับ ... ที่เราจะเอาชนะในเรื่องของความเห็นหรือมุมมอง โดยไม่คิดเอาชนะ ฟังดูเหมือนผมกำลังจะชวนคุยเรื่องปรัชญาหน่อยๆ ... แต่เปล่าเลยครับ มันเป็นข้อเท็จจริงที่จะทำให้เรา “ เลือก ” ที่จะไม่ขัดแย้ง จุดสำคัญจึงอยู่ที่ว่า ... เรามองออกมั๊ย ว่าอีกฝ่ายมี last stand อยู่ตรงไหน ? ตราบเท่าที่ต่างฝ่ายต่างไม่ข้าม last stand ของกันและกันไป ... ความขัด...

Post#5-362: เที่ยวเป็น...จึงเห็นรู้

Post#5-362: แม้ผมจะมาเยือนอังกฤษบ่อยมากๆ ในอดีต ... แต่ก็เพราะมาทำงานเป็นหลัก ... จึงไม่ค่อยมีโอกาสไป sightseeing สักเท่าไร มาครั้งนี้ ถือว่ามาทำงานแบบไม่เต็มตัว เลยได้โอกาสพาลูกสาวมาเปิดโลกทัศน์ด้วย ... จึงได้ไปเยือนสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็น Heritage ขึ้นชื่อหลายๆ แห่ง ซึ่งถือเป็นเรื่องดีที่ทำให้ผมมีโอกาสสอนลูกสาวให้ได้ทั้ง pleasure และ appreciation ไปด้วยพร้อมๆ กัน ... เวลาเราสวดมนตร์เป็นภาษาบาลี เรามักสวดด้วยความศรัทธา ... แต่เพราะเราไม่รู้ภาษาบาลี เราก็เลยไม่เข้าใจ เมื่อไม่เข้าใจ ... เราจึงไม่เกิดเลื่อมใสในบทสวดมนตร์นั้น เวลาเราไปเที่ยว Tourist Attraction... เราจึงมักจะได้แค่ pleasure ที่ได้มาถ่ายรูปสวยๆ แต่มักไม่ค่อยได้ appreciation กลับไป ... เพราะ Tourist Attraction มันไม่มีความลึกให้สืบค้น ดังนั้น ถ้ามีลูกหรือเด็กเล็กๆ มาด้วย ... การได้ไปเยือน Heritage Site จึงสำคัญมาก เพราะมันจะให้แง่มุมที่นำมาเป็นบทเรียนและจุดเรียนรู้ให้กับเด็กๆ ได้มากกว่า ... การไปเยือนสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็น Heritage... จึงแตกต่างจากการไปเยือนส...

Post#5-361: พระเจ้าทรงหยุดพักในวันที่ 7

Post#5-361: วันอาทิตย์สบายๆ แบบนี้ ... หลายคนก็มักจะเลือกพักผ่อนอยู่กับครอบครัว ตื่นสายๆ , นอนกลิ้งอยู่บนที่นอน , ดู TV, ฟังเพลง หรือทำอะไรก็ตามที่วันทำงาน เราไม่ได้ทำ ... เอาง่ายๆ ก็คือ “ ขี้เกียจ ” ให้เต็มที่ ฟังดูแล้วอาจไม่น่าเชื่อ ... แต่ผลการวิจัยชี้ว่า การขี้เกียจเสียบ้าง ก็อาจเป็นเรื่องดีต่อสุขภาพไม่น้อยเลยครับ ... เมื่อเราขี้เกียจ ... ก็ถือเป็นการเปิดโอกาสให้สมองหยุดพัก , ใจหยุดคิด และร่างกายผ่อนคลายจากความเหนื่อยล้า ก็แปลว่า ขณะที่ขี้เกียจ ... เราจึงได้พักทั้งกายและใจ ไม่รู้จะเป็นเพราะความผ่อนคลายในขณะที่เราขี้เกียจรึเปล่า ... แต่ผมพบว่า หลายๆ ครั้ง ผมได้ idea ดีๆ ในขณะที่นอนกลิ้งอยู่บนเตียงด้วยความขี้เกียจ นั่นเอง อ้อ !.... แต่นี่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่เราจะนำมาใช้ในการ “ ขี้เกียจ ” อยู่ตลอดเวลา ได้นะครับ ... ตาม The Old Testament แล้ว ... พระเจ้าทรงใช้เวลาสร้างโลก 6 วัน และหยุดพักในวันที่ 7 ถ้างั้นก็สบโอกาสให้มนุษย์เดินดินอย่างเรา เดินตามรอยพระเจ้าในการทำงานให้เต็มที่ใน 6 วัน ... และพักผ่อนให้เต็มที่ในวันที่ 7 ก็แ...

Post#5-360: Football Spirit

Post#5-360: เมื่อไม่เกินชั่วโมงที่ผ่านมานี้เองครับ ... ผมอยู่ใน King Power Stadium เพื่อชมแมทช์ระหว่าง Leicester City กับ Liverpool แฟน Leicester ทุกคน ... แม้จะรู้ว่ามันยากแค่ไหนที่จะเปิดบ้านรับการมาเยือนทีมอย่าง Liverpool แล้วมีแต้ม ... ต่างก็เอาใจช่วยทีมรักอย่างเต็มที่ นี่เองที่เราเรียกว่า Football Spirit หรือจะเรียก Sportmanship Spirit ก็ได้ครับ คนเราจึงต้องฝึกให้มี “ น้ำใจนักกีฬา ”... คือต้องแข่งให้เต็มที่ เชียร์ให้เต็มเสียง หากแต่หลังจบแมทช์แล้ว ... จะแพ้หรือชนะ ก็ต้องจบอยู่ตรงนั้น ... ชีวิตจริงก็เช่นกันครับ เมื่อทำงาน ... เราก็ต้องเต็มที่กับงาน ต้องเลือกทำเรื่องที่ถูกต้อง ... ให้มากกว่าเรื่องที่ถูกใจ ต้องเข้าใจเพื่อนร่วมงานบ้าง ... เพราะด้วยเรื่องงานที่เค้าต้องรับผิดชอบ ก็อาจจะทำให้เราขุ่นข้องหมองใจไปบ้าง ถ้าเราโกรธเพื่อนที่ขัดใจ ... ทั้งที่เค้าทำงานตามหน้าที่ ... ถามหน่อยว่า ถ้าเราอยู่ตรงตำแหน่งของเพื่อน เราจะทำยังไง ? ... น้ำใจนักกีฬา ... รู้จักแพ้ , รู้จักชนะ และรู้จักอภัย ... จึงควรมีอยู่ในเกมการแข่งขันทุกประเภ...