Post#5-363: ขัดเอ๋ย...ขัดแย้ง

Post#5-363:

เห็นด้วยมั๊ยครับ...ว่าทุกวันนี้ เราขัดแย้งกับชาวบ้าน ก็ด้วยเรื่องของความเห็นหรือมุมมองเป็นสำคัญ

เมื่อความเห็นไม่ตรงกัน หรือมีมุมมองที่ไม่ลงรอย...ก็จะนำไปสู่การโต้เถียง และจบลงด้วยการขัดแย้งกันในที่สุด

แล้วจะเป็นไปได้มั๊ยหนอ...ที่เมื่อเรามีความเห็นที่แตกต่างหรือมีมุมมองที่ผิดแผก เราจะไม่ต้องจบด้วยการขัดแย้งเสมอไป?

...

ผมว่าทุกคนรู้ว่า มันเป็นไปได้แน่นอน...

แต่ไม่ใช่ทุกคน “เลือก” ที่จะทำเช่นนั้น

เพราะ ego (หรือ “อัตตา”) ของเรา มันมักจะกดทับสมอง และกัดกินใจ...จนเราเลือกทำในสิ่งที่ไม่ค่อยจะเข้าท่า ยามเมื่อหันกลับมามองในภายหลังไปเสียทุกที

...

เอาจริงๆ มันก็ยากเอามากๆ ครับ...ที่เราจะเอาชนะในเรื่องของความเห็นหรือมุมมอง โดยไม่คิดเอาชนะ

ฟังดูเหมือนผมกำลังจะชวนคุยเรื่องปรัชญาหน่อยๆ...แต่เปล่าเลยครับ มันเป็นข้อเท็จจริงที่จะทำให้เรา “เลือก” ที่จะไม่ขัดแย้ง

จุดสำคัญจึงอยู่ที่ว่า...เรามองออกมั๊ย ว่าอีกฝ่ายมี last stand อยู่ตรงไหน?

ตราบเท่าที่ต่างฝ่ายต่างไม่ข้าม last stand ของกันและกันไป...ความขัดแย้งใดๆ ก็จะยังอยู่ใน scope ที่ไม่รุนแรง

...

คราวนี้ เราจะรู้ได้ยังไง...ว่า last stand น่ะ อยู่ตรงไหน?

ผมก็ไม่รู้หรอกครับ...

เพราะมันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละเรื่อง...แต่ละคู่เจรจา

บอกได้แต่เพียงว่า...ถ้า put oneself into someone’s shoes ได้...ก็เท่ากับชนะไปครึ่งหนึ่งแล้ว

...

อ้าว...แล้วถ้าเราทำอยู่ฝ่ายเดียว ส่วนอีกฝ่ายเอาแต่ได้...โดยไม่สนใจความต้องการของฝั่งเราเลยล่ะ จะทำยังไง?

ถอยครับ...

ถอยเพื่อที่จะรุกใหม่

เพราะเดินหน้าต่อเมื่อไร...ก็เท่ากับพยายามจะข้าม last stand ของอีกฝ่าย (ที่ถูก ego กัดกินสติ ไปเสียหมดแล้ว)

...ขัดแย้งแบบแตกหักกับคนที่ยึด ego ก็เท่ากับเราก็ยึด ego เสียเอง...จริงมั๊ยล่ะครับ?...

#NoteToSelf:

• เมื่อต่างฝ่ายต่างก็เอาใจเขามาใส่ใจเรา...เราต่างก็จะหาทางออกที่อีกฝ่ายชนะ โดยที่เราก็ไม่แพ้
• ความน่ากลัวของ ego ก็คือ มันหนีจากสติของเราได้เร็วมาก...กินโทสะและโมหะเป็นอาหาร
• ขัดแย้งกับคนไร้สติ...แปลว่าเรามีสติอยู่รึเปล่า? ทะเลาะกับคนบ้า...แล้วเรายังใช่คนดีอยู่หรือ?