Skip to main content

Posts

Showing posts from May, 2018

Post#5-267: เป้าหมายระยะสั้นและระยะยาวขององค์กร

Post#5-267: เช้านี้ผมมีโอกาสได้ประชุมร่วมกับผู้บริหารระดับสูงขององค์กรแห่งหนึ่ง เนื้อหาสาระที่ประชุมกัน ... เกี่ยวพันกับ Corporate KPI และ Succession Plan เป็นสำคัญ ก็เพราะเวลานั้นติดปีกบิน ... เผลอแว่บเดียว เราก็ผ่านปี 2018 มา 5 เดือนแล้ว ... จึงถึงเวลาต้องชวนกันทบทวนว่า เรื่องที่ต้องทำทั้งหลายนั้น คืบหน้าไปมากน้อยแค่ไหนแล้ว ... อันว่า Corporate KPI นั้น ... ถือเป็นตัวชี้วัดสุขภาพขององค์กร ว่าเป็นไปตามเกณฑ์ที่ควรจะเป็นหรือไม่ ถ้าผลลัพธ์ยังไม่ได้ ... ก็จะนำมาสู่การปรับแผนระยะสั้นและระยะกลาง เพื่อให้ทีมงานระดับรองๆ ลงไป ได้นำไปปฏิบัติ หรืออาจจะต้องถึงกับปรับเปลี่ยน KPI บางตัว ... ให้สอดรับกับสภาพแวดล้อมและสถานะขององค์กร สรุปว่า องค์กรที่มี Corporate KPI ที่เข้มแข็ง ... ก็จะส่งผลให้องค์กรมีความเติบโตและมั่งคั่ง ... ส่วนเรื่องของ Succession Plan นั้น ... เป็นเรื่องของการเตรียมความพร้อมระยะยาว เป็นการสร้างความมั่นใจว่า ... การส่งไม้ต่อจากผู้บริหารจากรุ่นสู่รุ่น จะไม่สะดุดหรือขาดตอน สรุปว่า องค์กรที่มี Succession Plan ที่...

Post#5-266: Reskill, Rethink & Relearn

Post#5-266: ช่วงบ่ายวันนี้ มีเพื่อนร่วมงานท่านหนึ่ง ส่งข้อความมาทาง inbox อยากให้ผมแชร์มุมมองเกี่ยวกับ reskill, rethink และ relearn แม้ว่าผมจะไม่ใช่ Guru ไม่ว่าจะเป็นศาสตร์แขนงใดเลย ... แต่เมื่อถามมา ก็ยินดีที่จะแชร์ครับ และก็จะยินดีเป็นอย่างยิ่ง ... หากมีใครจะร่วมแสดงความเห็นครับ ... สำหรับผมแล้ว ... ไม่ว่าจะ reskill, rethink หรือ relearn ล้วนแต่เป็นเรื่องเดียวกันทั้งสิ้นครับ อย่าพึ่งเบื่อ หรือเบะปากเสียก่อน ... หากผมจะบอกว่า มันเป็นเรื่องของ Comfort Zone ที่ผมพูดถึงบ่อยเอามากๆ นั่นเอง เรื่องที่เราชำนาญแล้ว , เคยคิดมาแล้ว หรือเคยเรียนมาแล้ว ... ล้วนมีความเหมาะความสมเพียงช่วงเวลา , เพียงช่วงโอกาส หรือเพียงสภาพแวดล้อม ที่จำกัด หมายความว่า สิ่งที่เราเก่งแล้ว , คิดแล้ว หรือรู้แล้ว ... อาจไม่เป็นสิ่งที่เหมาะสมกับปัจจุบันหรืออนาคตเสมอไป ซึ่งนั่นก็คือ ... เราจำเป็นต้อง ฝึกใหม่ , คิดใหม่ และเรียนรู้ใหม่ อยู่เสมอ เพราะมันไม่เคยมีสูตรสำเร็จใดๆ ที่คงอยู่ได้ตลอดกาล ... อย่างที่ผมเคยบอกไว้ล่ะครับ ... Comfort Zone เดียวเท่านั้น ...

Post#5-265: Somethings we have to do vs. Somethings we hope to do

Post#5-265: ก็อย่างที่รู้ๆ กันดีครับ ... คนเราต่างก็มี “ สิ่งที่อยากทำ ”... แต่คนเรามักต้องอยู่กับ “ สิ่งที่ต้องทำ ” เสียมากกว่า ส่วนตัวแล้ว ผมเชื่อว่า ความจำเป็นของชีวิต ... บอกเราว่า เราต้องทำ “ สิ่งที่ต้องทำ ” ให้ดีเสียก่อน ... แล้วก็คงจะมีสักวัน ... ที่เราจะสามารถเลือกทำ “ สิ่งที่อยากทำ ” ได้ตามหัวใจเรียกร้อง ... ที่น่าแปลกใจก็คือ ... ผู้คนจำนวนมาก กลับเลือกทำ “ สิ่งที่อยากทำ ” ก่อนที่จะทำ “ สิ่งที่ต้องทำ ” พูดง่ายๆ ก็คือทำตามหัวใจ มากกว่า ทำตามสมอง ... ว่าอย่างนั้น ถามว่า “ ผิดมั๊ย ”... ก็ไม่น่าจะผิด เพราะมันเป็นชีวิตของเรา แต่ถ้าถามว่า “ ถูกมั๊ย ”... ก็ไม่น่าจะถูก แม้มันจะเป็นชีวิตของเรา ... จะเลือกทำ “ สิ่งที่ต้องทำ ” ก่อน ... หรือจะเลือกทำ “ สิ่งที่อยากทำ ” ก่อน ... นั่นย่อมเป็นทางชีวิตของแต่ละคน ไม่ว่าจะเลือกทำอย่างไหนก่อน ... เราต้องพร้อมที่จะรับผลที่จะเกิดขึ้น ที่สำคัญ ... จงอย่าได้มาเสียใจภายหลัง หรือจงอย่าได้เที่ยวไปโทษคนนั้นคนนี้ ว่าไม่เตือน ... คุยกับคนในกระจกให้ดีๆ ครับ ... ว่าจะเลือกทำตามใจสั...

Post#5-264: นำคนเฉื่อย vs ตามคนเฉื่อย

Post#5-264: ระหว่างต้องทำงานกับเจ้านายที่ไม่มีความทะเยอทะยาน ... กับทำงานกับลูกน้องที่ไม่มีความทะเยอทะยาน คิดว่าอย่างไหนแย่กว่ากันครับ ? ต้องขอให้ลองคิดให้ดีๆ ก่อนตอบคำถามนี้นะครับ ผมให้เวลาคิดเต็มที่เลย :) ... แน่นอนว่า ถ้าเลือกได้เราก็ไม่อยากได้ทั้ง 2 แบบ ... นี่ยังไม่นับถามว่า แล้วตัวเราล่ะ มีความทะเยอทะยานพอมั๊ยหนอ ? ก่อนจะแสดงทัศนะกับคำถามข้างต้น ... ผมถามอีกคำถามนึงครับ ถ้านี่เป็นการขับรถ ... เราต้องเป็นคนขับนำ แล้วมีคันหลังขับช้าๆ ตามเราไม่ทัน กับเราต้องเป็นคนขับตาม แต่คันหน้าขับช้าจนเราอึดอัด ถามว่า เราอยากเป็นคนขับนำ หรือขับตาม ? ... ถ้าตอบคำถามเรื่องขับรถได้ ... ก็น่าจะสรุปได้ว่า ทัศนะของผมที่ค้างเอาไว้ น่าจะเป็นแบบไหน ? ใช่ครับ ... ถ้าจำเป็นต้องเลือกแล้ว ผมเลือกทำงานกับลูกน้องที่ไม่มีความทะเยอทะยานเสียดีกว่า เพราะถ้าพยายามทั้งดึงทั้งฉุด แล้วลูกน้องก็ยังไม่ดีขึ้น ... เราก็สามารถขับล่วงหน้าไปก่อนได้ แต่ถ้าต้องทำงานกับเจ้านายที่ไม่มีความทะเยอทะยาน ... เราจะไม่อาจขับแซงขึ้นหน้าไปได้ ครั้นจะเปิดไฟสูงไล่...

Post#5-263: Springboard

Post#5-263: เวลาไปว่ายน้ำที่สระ ... เคยได้ใช้บริการของ Springboard กันบ้างมั๊ยครับ ? เอาจริงๆ การกระโดดลงสระเลยนั้น ... ยังไงก็สะใจสู้กระโดดจาก Springboard ไม่ได้ แล้ว Springboard ก็มีไว้เพื่อการนี้อยู่แล้ว ... คือเป็นฐานส่งให้เรากระโดดสูงขึ้น ด้วยการใช้แรงที่น้อยกว่าเดิม ... ก็แล้วในชีวิตจริงล่ะครับ ... เราหา Springboard ให้กับเรื่องต่างๆ ในชีวิต ... เจอกันบ้างมั๊ย ? เรารู้จักต่อยอดจาก Knowledge Base ขององค์กร ... หรือเรามักจะเริ่มทุกอย่างจาก “ ศูนย์ ” เสมอ ? เรารู้จักต่อยอดจาก Connection ของเพื่อนๆ ... หรือเรามัวแต่หยิ่งทะนง ไม่เคยอยากขอให้ใครเชื่อมโยงให้ ? ... บ่อยครั้ง มันจึงเป็นเรื่องน่าเสียดาย ... ที่เรามัวแต่กลัวที่จะกระโดดจาก Springboard... ทั้งที่มันก็ตั้งอยู่ตรงนั้น บางหน มันจึงเป็นเรื่องน่าเสียดาย ... ที่เรามัวแต่งมหรือหยิ่งที่จะใช้ Knowledge Base หรือ Connection ที่เรามี ... ทั้งที่มันก็พร้อมให้เราหยิบมาใช้ ดังนั้น ... ก่อนจะทำงานใหญ่ๆ หรือเรื่องส่วนตัวที่สำคัญๆ ก็จงมองรอบข้างให้ดีๆ ก่อนเถิดครับ มันอาจจะม...

Post#5-262: เป้าหมายและวิถี

Post#5-262: ระหว่างใช้เวลาเดินทางไปต่างจังหวัดหลายชั่วโมงเอาการ ... ผมก็ใช้เวลาทบทวนเรื่องงานหลายๆ เรื่อง ทั้งนี้ ก็เพื่อให้พอจะแน่ใจได้ว่า ได้ทบทวนดีพอแล้ว ... ว่าจะเลือกวิถีใดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายได้ ก็อย่างที่รู้ๆ กันดีล่ะครับ ... ว่าแม้จะมุ่งไปที่เป้าหมายหรือจุดหมายเดียวกัน แต่ก็ใช่ว่าจะมีแค่วิธีหรือวิถีเดียวเท่านั้น ที่จะพาเราไปถึงได้ วิธีหรือวิถีต่างๆ ที่มี ก็ย่อมจะมีข้อดีและข้อเสียที่แตกต่างกันไป ... มันจึงเป็นประเด็นที่เราจะต้องวิเคราะห์เพื่อเฟ้นหาวิธีหรือวิถีที่ “ เหมาะสมที่สุด ”... เพื่อไปเลือกทำหรือเลือกเดิน ... สังเกตให้ดีนะครับ ... ผมใช้คำว่า “ เหมาะสมที่สุด ” ไม่ใช่ “ ดีที่สุด ” เพราะไม่น่าจะมีวิธีไหนหรือวิถีไหนที่ “ ดีที่สุด ”... สำหรับทุกๆ สถานการณ์ หรือทุกๆ ห้วงเวลา เมื่อสถานการณ์เปลี่ยน , สภาพแวดล้อมเปลี่ยน หรือห้วงเวลาเปลี่ยน ... วิธีการหรือวิถีทาง ก็ย่อมควรจะต้องเปลี่ยน เราจำต้องเปลี่ยน หรือต้องปรับ ... เพื่อให้สอดคล้อง , กลมกลืน และเข้ากับปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงไป ... คนที่จะประสบความสำเร็จ หรือองค...

Post#5-261: ก็แค่เรื่องแค่นี้เอง

Post#5-261: เวลาโดนเจ้านายตำหนิหรือโมโหใส่ ... ได้เคยบ่นกับตัวเองมั๊ยครับ ว่า “ เรื่องแค่นี้เอง ทำไมต้องโมโหด้วย ” สมัยผมยังเป็นละอ่อน ... ก็เคยบ่นกับตัวเองแบบนี้เหมือนกันครับ เรื่องบางเรื่อง ... ผมก็ไม่เข้าใจเอาจริงๆ ว่าทำไมเจ้านายจะต้องเป็นฟืนเป็นไฟหนักหนา ... ก็เพราะคิดว่า “ ก็แค่เรื่องแค่นี้เอง ?” ... ต่อเมื่อเติบโตขึ้นในหน้าที่การงาน , ความรับผิดชอบ , ประสบการณ์ และมุมมองที่กว้างขึ้น ... ผมจึงได้รู้ซึ้งว่า ... เรื่องบางเรื่องที่เราคิดว่า “ ก็แค่เรื่องแค่นี้เอง ” น่ะ ... แท้จริงแล้ว มันอาจส่งผลกระทบที่เกินกว่าเราจะคาดคิดไปถึง ... บางครั้ง เจ้านายก็โกรธเราเพราะเรื่องเล็กๆ ที่เรานึกหาเหตุผลไม่ออกเอาจริงๆ ... ว่า “ เฮ้ย ... มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ ” เอาจริงๆ ... มันอาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยครับ แต่มันอาจจะเป็นการทำผิดคำสั่ง หรือทำอะไรนอกเขตอำนาจที่เรารับมอบมา ... ซึ่งบังเอิญโชคดี ที่ผลลัพธ์มันอาจจะออกมาไม่เลวร้าย เท่านั้นเอง แต่ถ้าการทำงานผิดคำสั่งหรือนอกอำนาจนั้น เกิดขึ้น ... คิดบ้างมั๊ยครับ ว่าใครที่จะต้องมารับผิดชอ...