Post#5-253:
หมู่นี้ ลูกน้องหลายๆ คน...มักจะซุบซิบจนมาเข้าหูผมว่า ผมอารมณ์เสียง่ายและบ่อย
เห็นทีจะเป็นอย่างเสียงซุบซิบจริงๆ...โดยผมก็มิอาจที่จะปฏิเสธ
ผมได้แต่ส่ายหัวน้อยๆ, ยิ้ม และยักไหล่...ด้วยคร้านที่จะสนใจหรือคิดจะไปตอบโต้กับเสียงซุบซิบเหล่านั้น
...
เอาจริงๆ มันเป็นเรื่องสามัญมากๆ ที่ลูกน้องทั้งหลายมักจะซุบซิบข้างหลังนาย
เพราะเราไม่มีวันคิด, พูด หรือทำ...ให้ถูกใจลูกน้องได้พร้อมกันทุกๆ คน
ตราบเท่าที่สิ่งที่เราคิด, พูด หรือทำ...ยังอยู่ในขอบเขตของอำนาจ, จรรยา และศีลธรรม...ตราบนั้น ก็จงอย่ากังวลให้มากไปนัก
เราอาจห้ามตัวเองไม่ได้...ที่ต้องได้ยินทุกเสียงซุบซิบ...
แต่เชื่อผมเถอะครับ...ว่าเรา “เลือก” ที่จะคิดแค่บางเรื่องที่ได้ยิน ได้แน่ๆ
...
เอาเป็นว่า ใครที่อยู่ในตำแหน่งผู้บังคับบัญชา...ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันครับ
วันหนึ่งเมื่อลูกน้องทั้งหลายก้าวหน้าขึ้นจนมาเป็นเจ้านายบ้าง...วันนั้นพวกเค้าอาจจะส่ายหัว, ยิ้ม และยักไหล่ เหมือนที่ผมและเจ้านายท่านอื่นๆ เคยทำ เช่นกัน
...ถึงวันนั้นแล้ว ผมก็จะรอส่ายหัว, ยิ้ม และยักไหล่ไปพร้อมกันละกันนะ...
#NoteToSelf:
- บ่อยครั้งที่ถูกต้อง...อาจมาไม่พร้อมถูกใจ...และนั่นล่ะ คือความจริงของชีวิต
- ขอบคุณเสียงซุบซิบที่เป็นห่วง, ขอบคุณเสียงซุบซิบจากความไม่เข้าใจ และขอบคุณเสียงซุบซิบจากความไม่พอใจ...เพราะทุกเสียงมันหมายถึงยังใส่ใจกันและกัน
Comments
Post a Comment