Skip to main content

Post#5-266: Reskill, Rethink & Relearn

Post#5-266:
ช่วงบ่ายวันนี้ มีเพื่อนร่วมงานท่านหนึ่ง ส่งข้อความมาทาง inbox อยากให้ผมแชร์มุมมองเกี่ยวกับ reskill, rethink และ relearn

แม้ว่าผมจะไม่ใช่ Guru ไม่ว่าจะเป็นศาสตร์แขนงใดเลย...แต่เมื่อถามมา ก็ยินดีที่จะแชร์ครับ

และก็จะยินดีเป็นอย่างยิ่ง...หากมีใครจะร่วมแสดงความเห็นครับ

...

สำหรับผมแล้ว...ไม่ว่าจะ reskill, rethink หรือ relearn ล้วนแต่เป็นเรื่องเดียวกันทั้งสิ้นครับ

อย่าพึ่งเบื่อ หรือเบะปากเสียก่อน...หากผมจะบอกว่า มันเป็นเรื่องของ Comfort Zone ที่ผมพูดถึงบ่อยเอามากๆ นั่นเอง

เรื่องที่เราชำนาญแล้ว, เคยคิดมาแล้ว หรือเคยเรียนมาแล้ว...ล้วนมีความเหมาะความสมเพียงช่วงเวลา, เพียงช่วงโอกาส หรือเพียงสภาพแวดล้อม ที่จำกัด

หมายความว่า สิ่งที่เราเก่งแล้ว, คิดแล้ว หรือรู้แล้ว...อาจไม่เป็นสิ่งที่เหมาะสมกับปัจจุบันหรืออนาคตเสมอไป

ซึ่งนั่นก็คือ...เราจำเป็นต้อง ฝึกใหม่, คิดใหม่ และเรียนรู้ใหม่ อยู่เสมอ เพราะมันไม่เคยมีสูตรสำเร็จใดๆ ที่คงอยู่ได้ตลอดกาล

...

อย่างที่ผมเคยบอกไว้ล่ะครับ...

Comfort Zone เดียวเท่านั้น ที่เราควรจะเข้าไปอยู่...คือ Comfort Zone แห่งการเปลี่ยนแปลง

...เพราะเมื่อเราคุ้นชินกับการเปลี่ยนแปลง...เราจะไม่หยุด reskill, rethink หรือ relearn แต่อย่างใด...

#NoteToSelf:

  • เมื่อใดที่คิดว่า เก่งพอแล้ว, คิดดีแล้ว หรือเรียนพอแล้ว...เมื่อนั้นล่ะครับ ที่เราถลำเข้าไปสู่ Comfort Zone
  • เมื่อจมอยู่ใน Comfort Zone...เมื่อนั้นเราก็จะเกลียดการเปลี่ยนแปลง และเมื่อใดที่เราเกลียดการเปลี่ยนแปลง...เมื่อนั้นเราก็เท่ากับนับถอยหลังสู่ความล้มเหลว
  • จงฝึกตัวเองให้คุ้นชินและไม่เกรงต่อการเปลี่ยนแปลง...แล้วกระบวนการ reskill, rethink และ relearn จะกลายเป็นนิสัยของเรา

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...