Post#5-251:
หลายต่อหลายครั้ง ที่ผมมักจะหัวเสียกับคำอธิบายของใครก็ตาม ที่มีเนื้อความประมาณว่า “ก็มันทำกันมาแบบนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว”
ไม่ต้องเดาก็รู้...ว่านี่มักเป็นคำอธิบายถึงเรื่องที่ “ไม่ถูกต้อง” ทั้งหลาย นั่นเอง
ที่น่าเศร้าก็คือ...
ทั้งๆ ที่รู้ว่า เรื่องที่ทำอยู่เป็นเรื่องผิด หรือเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องนัก...
แต่คนที่ยกข้ออ้างแบบนี้มาอธิบาย...ก็ยังคงทำมันต่อไป...
โดยที่ไม่ได้รู้สึกว่า มันต้องได้รับการแก้ไขให้ถูกต้อง แต่อย่างใด
...
เอาจริงๆ ผมว่ามันไม่สำคัญเลย ว่าเรื่องที่ปฏิบัติต่อๆ กันมานั้น มันจะมีมานานเท่าไร หรือใครเป็นคนริเริ่ม
แต่มันสำคัญมาก...ว่าหากรู้ว่าเรื่องที่ทำตามๆ กันมา มันไม่ถูกต้อง...
ก็แล้วจะเริ่มทำให้มันถูกต้อง เมื่อไร!
...
สำหรับผมแล้ว...
การที่มีการทำอะไรที่ไม่ถูกต้องกันมาอย่างยาวนาน...ไม่น่าจะเป็นข้ออ้างอันชอบธรรมให้เราหรือใครก็ตาม มาอ้างสิทธิ์ว่า เมื่อคนอื่นทำได้ ฉันก็ทำได้
“ผิดจนถูก” นี่น่ะหรือ...สมควรจะเป็นสามัญสำนึกของพนักงานหรือผู้บริหารขององค์กรใดๆ ก็ตาม?
...
คนเรามักจะอ้างสิทธิ์ตามเรื่องที่ผิดๆ มากกว่าจะอ้างถึงเรื่องที่ถูกต้อง
เช่น ใครๆ ก็ฝ่าไฟแดง, ใครๆ ก็มาสาย, ใครๆ ก็อู้งาน, ใครๆ ก็โกง และ ฯลฯ
แต่เรากลับไม่ค่อยได้ยินใครอ้างสิทธิ์ว่า ใครๆ ก็เคารพกฎจราจร, ใครๆ ก็มาทำงานตรงเวลา, ใครๆ ก็ขยันทำงาน และใครๆ ก็ซื่อสัตย์
ถ้าเราอยากเป็นหนึ่งในผู้ที่ประสบความสำเร็จ...เราต้องเลิกนิสัยของพวก “ขี้แพ้”
...ส่วนแบบไหนที่เรียกว่า “นิสัยขี้แพ้”...เราต่างก็รู้กันดีกระมังครับ?...
#NoteToSelf:
- คิดดูแล้ว คนเรานี่ก็แปลก...เรื่องดีๆ ไม่คิดจะเอาอย่าง...แต่เรื่องแย่ๆ กลับชอบทำตามๆ กัน
- ใครๆ ก็รู้ ว่าเรื่องดีๆ ควรสืบต่อ และเรื่องแย่ๆ ควรละเลิก...แต่ทำไมทำตรงกันข้าม?
- รู้ว่าไม่ถูกต้อง แต่ก็ยังทำมันเรื่อยไป...แปลว่า สำนึกบกพร่อง กระมัง?
Comments
Post a Comment