The Cocoon of Thoughts

Post#5-328: มันเป็นความจำเป็นเหลือเกินครับ ... ที่ในแต่ละวันเราจะต้องหาวิธีในการสร้าง Positive Energy ให้กับตัวเราเองให้ได้ ผมเน้นว่า “ สร้าง ” นะครับ ... ไม่ใช่ “ หา ” ก็เพราะเราต่างก็ต้องเจอปัญหาในทุกๆ วันของชีวิต ... เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ... โดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ... ถ้ากำลังสงสัยว่า ... แล้วเราจะ “ สร้าง ” Positive Energy ได้ยังไงบ้างล่ะ ? อืมม ... ตอบยากครับ ด้วยเพราะแต่ละคนต่างก็มีวิธีที่แตกต่างกันออกไป แต่ถ้าถามผม ... ส่วนมากผมเลือกใช้วิธีต่อไปนี้ครับ หนึ่ง ... อวยตัวเองว่า “ ถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำ ”... อารมณ์มโนว่า เราคือ “The Chosen One” ประมาณนั้น ^^ สอง ... ถ้าวิธีที่หนึ่งยังสะกดตัวเองไม่ได้ ผมก็จะใช้วิธีนึกถึงทีมงาน ... ว่า ถ้าเราถอยอีกคน สงสัยทีมงานจะสู้ต่อได้ลำบาก สาม ... ถ้าวิธีสอง ยังเอาไม่อยู่ ... ผมจะนึกถึงครอบครัว ... แล้วจะทำให้ถอยไม่ได้ สี่ ... ถ้าคิดมาถึงวิธีสามแล้ว ก็ยังเอาไม่อยู่ ... ผมจะใช้วิธี “ ปิดห้อง ” หรือไม่ก็ “ เปลี่ยนที่ทำงาน ”... แล้วก็ทบทวนตั้งแต่วิธีที่หนึ่งถึงสาม ซ้ำไปซ้ำมา ... ถ...

Post#5-327: คำตอบของคนส่วนใหญ่ที่มีวันหยุดยาวๆ ติดต่อกัน ... ก็มักจะมีอยู่แค่ 2 แบบ หนึ่ง ... ไปต่างจังหวัด หรือไปต่างประเทศ กับสอง ... อยู่บ้านเฉยๆ สำหรับผม ... มักจะเป็นแบบสองมากกว่าแบบแรก ... คำถามก็คือ ... ที่บอกว่าอยู่บ้านเฉยๆ น่ะ จริงๆ เราทำอะไรบ้างหนอ ? นอนขี้เกียจอยู่บนห้อง ? ทำสวน ? ซัก - รีด เสื้อผ้า ? สะสางงานที่ค้างอยู่ ? หรือทำอย่างอื่น ? หลายๆ คน อาจกำลังคิดว่า ผมชวนคุยอะไรไร้สาระ ... ไม่เห็นจะต้องสนใจเลย เพราะวันหยุดกรูจะทำอะไรก็เรื่องกรู ^^ ... จริงๆ แล้ว ... ผมแต่อยากจะชี้ประเด็นว่า สิ่งที่เราเลือกทำในวันหยุด ... ล้วนส่งผลต่อเนื่องไปสู่วันทำงาน และแน่นอนว่า ... สิ่งที่เราเลือกทำในวันทำงาน ... ก็ย่อมส่งผลต่อเนื่องไปสู่วันหยุด เช่นกัน แปลว่า ถ้าอยากมีชีวิตวันหยุดที่ดี ... ก็ต้องมีการจัดการกับชีวิตวันทำงานให้ดียิ่งกว่า เราจะได้ใช้ชีวิต “ วันหยุด ”... ให้สมกับเป็น “ วันหยุด ” ได้จริงๆ ... บ่อยครั้งที่ชีวิตของเรามันยุ่งเหยิงและไม่ค่อยมีความสุข ... ก็เพราะ ... เราดันไปเลือกทำเรื่องส่วนตัวในเว...

Post#5-326: หลายๆ คนน่าจะเคยได้ยินเรื่องราวของความพยายามของ Thomas A Edison ผู้เป็นนักประดิษฐ์และนักพัฒนาอุปกรณ์หลายๆ อย่าง หนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ของ Edison ที่เรารู้จักดี ... ก็คือ “ หลอดไฟ ” ( และผู้คนส่วนใหญ่ก็ยังเข้าใจผิดว่า เค้าเป็นผู้คิดค้นหลอดไฟขึ้น ) กว่าจะพัฒนาหลอดไฟให้มีคุณภาพเป็นที่ยอมรับได้ ...Edison ก็ล้มเหลวนับเป็นหมื่นครั้ง ... ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ ... แต่ Edison บอกว่า “I have not failed. I've just found 10,000 ways that won't work.” แปลว่า “ ผมไม่ได้ล้มเหลว ผมเพียงแค่ค้นพบ 10,000 วิธีที่สร้าง ( หลอดไฟ ) ไม่ได้เรื่อง ต่างหาก ” ... ถ้า Edison พูดประโยคนี้จริง ... เราเรียนรู้อะไรจากสุดยอดนักประดิษฐ์คนนี้ได้บ้าง ? ลองคิดตามดูมั๊ยครับ ? ... สำหรับผมแล้ว ... ผมคิดว่า Attitude ของ Edison นั้น มีคุณค่าไม่แพ้อัจฉริยะภาพของเค้า เพราะ Edison ไม่ยอมแพ้ ... แม้จะล้มเหลวนับหมื่นครั้ง ... พวกเราจึงมีโลกกลางคืนที่สว่างไสวราวกับกลางวันได้ หลายๆ คน ทดท้อเพราะล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ... ถามตัวเองดีๆ ......

Post#5-325: ผมพึ่งลืมตาตื่นมาเมื่อไม่เกินชั่วโมงที่ผ่านมานี้เอง ตื่นปุ๊บ ... ภารกิจแรกของทุกๆ วัน ก็คือเช็คโทรศัพท์ ว่ามีใครส่งข้อความอะไรมาทาง Line บ้างมั๊ย ? ปรากฏว่ามี Line Missed Call เป็นสิบๆ สาย ... ผมก็ตกใจว่า เกิดอะไรร้ายแรงขึ้นแล้วกระมัง ? เมื่อโทรกลับไป ... จึงพบว่า ผมพลาดไม่ได้ไปร่วมงานของบริษัทฯ เพราะเข้าใจผิดว่าตัวเองไม่ต้องไป ... นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่ผมต้องพลาดนัด ... เพราะความเข้าใจผิดจากการสื่อสารที่ผิดพลาด จะใช้คำว่า “ เบื่อ ”... ก็อาจจะไม่ตรงใจนัก   แต่ก็นึกคำอื่นมาบรรยายความรู้สึกในขณะนี้ไม่ถูกเอาจริงๆ อารมณ์มันประมาณ อยากเขกหัวตัวเองหลายๆ ที ... พร้อมๆ กับเขกหัวคนที่สื่อสารกับผมสัก 2 โป๊ก ... บ่อยครั้ง ... คน 2 คน ที่สื่อสารกัน ต่างก็เข้าใจเนื้อความไปคนละทาง แต่ต่างก็นึกไปว่า ต่างฝ่ายต่างก็เข้าใจกันดีแล้ว อืมม ... เห็นทีว่า ผมอาจจะต้องใช้ความพยายามให้มากขึ้นอีก ในการพัฒนาความสามารถในการสื่อสาร เช่นเดียวกับที่ต้องเพิ่มการสอบทานความเข้าใจของตนเองกับอีกฝ่าย ให้เปลี่ยนจากคำว่า “ เข้าใจว่า ”.....

Post#5-324: ลองถามตัวเองดูทีครับ ... ทุกวันนี้ยังไล่ตาม “ ความฝัน ” ของตัวเองอยู่รึเปล่า ? หรือจริงๆ น่ะ ล้มเลิกความฝันนั้นไปแล้ว ... แต่ยังมัวหลอกตัวเองว่า ยังคงไล่ตามความฝันนั้นอยู่ ? ... ขยายความให้ชัดขึ้นอีกนิด ... ว่าความฝันนั้น มันจะไม่มีวันเป็นจริงอย่างแน่นอน ถ้าเรายังไม่ได้พัฒนาให้มันกลายเป็น “ เป้าหมาย ” ความฝันนั้น มักจะสวยงามและดีเกินจริง ... นี่เอง คงเป็นเหตุผลว่า คนเราจึงมักจะชอบฝัน ... แต่มักไม่ค่อยชอบทำให้มันกลายเป็น “ เป้าหมาย ” เพราะ “ เป้าหมาย ” มันต้องผูกกับความจริง ... มันจึงไม่ง่าย , ไม่สวยงาม และต้องแลกกับความเหน็ดเหนื่อย ... หลายๆ คน จึงหมดเวลาไปกับการนั่งวาดวิมานถึง “ ความฝัน ” อันสวยหรู ... พร้อมกับคำพูดปลอบตัวเองว่า “ สักวันหนึ่ง ...” โดยหารู้ไม่ว่า การหมดเวลาไปกับการรอ “ สักวันหนึ่ง ” นั้น ... ก็คือการถอยหลังเข้าไปสู่ Comfort Zone ที่น่าชิงชัง นั่นเอง และเมื่อเข้าไปสู่ Comfort Zone... เราก็จะห่างไกลจาก “ ความฝัน ” ออกไปทุกที เพราะ ... ...”Comfort Zones are where dreams go to die!......

Post#5-323: ที่เค้าว่ากันว่า เด็กๆ นั้น โตไวจริงๆ ... คงจะเป็นเรื่องจริงนะครับ โดยเฉพาะถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกของเรา ... เพราะเผลอแว่บเดียว ... ลูกสาวผมก็เริ่มเข้าครัวทำอาหารง่ายๆ เองได้แล้ว ... นี่เอง ... ที่เป็นเหตุผลสำคัญที่คนมีลูกเล็กๆ ต้องห้ามมองข้าม เรื่องลูกน่ะ ... จะมารอให้ “ มีเวลา ” หรือ “ หาเวลา ” ไม่ได้หรอกครับ ที่ถูกน่ะ ... ต้อง “ ให้เวลา ” เพราะเผลอแว่บเดียว ... ก็จะตกใจเหมือนผมที่ไม่ทันเอะใจเลย ว่าลูกโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกันหนอ ? ... วันธรรมดา เราจึงควรทำงานหนัก ... เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดู “ ลูก ” และครอบครัว ส่วนวันเสาร์ หรืออาทิตย์ ... ลองหาดูสักวัน ให้เป็นวันที่เราหาโอกาสอยู่กับ “ ลูก ” และครอบครัว ก็คือเมื่อ “ เลี้ยงดู ” แล้วก็ต้อง “ เลี้ยงใจ ” ด้วย ... ว่าอย่างนั้น และสุดท้าย ... จงเตือนตัวเองไว้ให้จงดี ว่า เงินเลี้ยงลูก ... คือสิ่งที่ต้องหา ... แต่ “ ความสุขของลูก ”... เป็นสิ่งที่ต้องสร้าง !... #NoteToSelf: คนเราเป็นสัตว์เลี้ยงลูก “ ด้วยนม ”... ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูก “ ด้วยเงิน ” เลี้...

Post#5-322: เมื่อเกือบสองปีก่อน ผมเคยแชร์เรื่องความน้อยอกน้อยใจของน้องสาว ... ที่ทุ่มเททำร้านอาหารอย่างหนัก (Post#3-249) แต่ดูเหมือนว่า ลูกค้าจะไม่ได้ appreciate กับสิ่งที่เค้าทำเลย เอาจริงๆ ผมว่าความรู้สึกน้อยใจแบบนี้ มันก็เกิดขึ้นได้กับทุกคนล่ะครับ ... ผมเองก็เป็น ... ส่วนมากแล้ว ถ้าผมเกิดความรู้สึกแบบนี้ขึ้นเมื่อไร ... ผมมักจะใช้วิธีตรวจสอบกับคนรอบข้างก่อน ว่าตรรกะในการคิดของผม ถูกมั๊ยหนอ ? เมื่อมั่นใจว่าตรรกะของผมถูกต้องแล้ว ... ผมก็จะปล่อยให้ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจนั้น มัน “ นอนก้น ” ก่อน หลังจากนั้น ผมก็จะทบทวนตัวเองต่อ ... ว่าเรามองข้ามจุดไหนไปบ้างรึเปล่า ? ... บ่อยครั้งผมพบว่า เจ้านาย , เพื่อนร่วมงาน , ลูกน้อง , พ่อ - แม่ , ลูก หรือแม้กระทั่งคนรัก ... ก็อาจจะยัง “ ไม่เข้าใจเรา ” มากกว่า จะ “ เจตนา ” ทำร้ายความรู้สึกของเรา มากหนที่คนรอบข้างเหล่านั้น ไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำ ... ว่าได้พูดหรือทำอะไรให้เราน้อยใจไปเสียแล้ว ... ว่ากันตามจริง เรื่องความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ... แต่ถ้าเราปล่อยใ...