Post#5-317:
แม้เราทุกคนจะรู้ดีว่า ความผิดพลาดเป็นเรื่องคู่กับการทำงาน...แต่ก็มีข้อผิดพลาดบางอย่าง ที่แม้จะน่าเห็นใจ แต่ก็ไม่อาจให้อภัยได้
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเลขาฯ คนหนึ่งของผมเอง
ด้วยความที่ผมงานยุ่งมาก...จึงเป็นผลให้งานของเลขาฯ ของผมนั้น ยุ่งไม่แพ้กัน
ยุ่ง...จนเธอ “ลืม” ที่จะแจ้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงสำคัญบางอย่างให้กับฝ่ายที่เกี่ยวข้องรับทราบ
และส่งผลให้ฝ่ายต่างๆ ต้องมานั่งแก้ไขกันแบบฉุกละหุก
...
ผมฟังปัญหาแล้วได้แต่ถอนหายใจ...
แม้จะรู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะลืมเลย...แต่ผมก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องลงโทษด้วยการออก “ใบเตือน”
เป็นการ “ลงโทษ” ที่ผมไม่ทำไม่ได้...เพราะการปกครองคนหมู่มาก ไม่เอื้อให้ผมเอ็นดูใครเป็นพิเศษได้
...
ยังไงก็ตาม...ผมได้อธิบายเหตุและผลของการตัดสินใจลงโทษที่ว่า...ให้เธอได้รับทราบแล้ว
เธอยอมรับโดยดุษฎี
...และผมมั่นใจว่า...บทเรียนครั้งนี้จะทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น, รอบคอบขึ้น รวมถึงเติบโตขึ้น...
#NoteToSelf:
- บางเรื่องก็พลาดไม่ได้จริงๆ...และบ่อยครั้งที่ความดีที่มี ก็นำมาใช้หักล้างความผิดไม่ได้
- ให้อภัยคนที่ไม่ตั้งใจทำผิด...อาจเป็นแบบอย่างให้คนตั้งใจทำผิด ใช้เป็นข้ออ้างในภายหลัง
- แม้การปกครองคน จำเป็นจะต้องมีเมตตา...แต่ความเมตตาที่กระทบคนหมู่มาก ล้วนเป็นเรื่องต้องห้าม
Comments
Post a Comment