Post#5-325: พลาดนัด...เพราะนัดพลาด

Post#5-325:

ผมพึ่งลืมตาตื่นมาเมื่อไม่เกินชั่วโมงที่ผ่านมานี้เอง

ตื่นปุ๊บ...ภารกิจแรกของทุกๆ วัน ก็คือเช็คโทรศัพท์ ว่ามีใครส่งข้อความอะไรมาทาง Line บ้างมั๊ย?

ปรากฏว่ามี Line Missed Call เป็นสิบๆ สาย...ผมก็ตกใจว่า เกิดอะไรร้ายแรงขึ้นแล้วกระมัง?

เมื่อโทรกลับไป...จึงพบว่า ผมพลาดไม่ได้ไปร่วมงานของบริษัทฯ เพราะเข้าใจผิดว่าตัวเองไม่ต้องไป

...

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่ผมต้องพลาดนัด...เพราะความเข้าใจผิดจากการสื่อสารที่ผิดพลาด

จะใช้คำว่า “เบื่อ”...ก็อาจจะไม่ตรงใจนัก 

แต่ก็นึกคำอื่นมาบรรยายความรู้สึกในขณะนี้ไม่ถูกเอาจริงๆ

อารมณ์มันประมาณ อยากเขกหัวตัวเองหลายๆ ที...พร้อมๆ กับเขกหัวคนที่สื่อสารกับผมสัก 2 โป๊ก

...

บ่อยครั้ง...คน 2 คน ที่สื่อสารกัน ต่างก็เข้าใจเนื้อความไปคนละทาง แต่ต่างก็นึกไปว่า ต่างฝ่ายต่างก็เข้าใจกันดีแล้ว

อืมม...เห็นทีว่า ผมอาจจะต้องใช้ความพยายามให้มากขึ้นอีก ในการพัฒนาความสามารถในการสื่อสาร เช่นเดียวกับที่ต้องเพิ่มการสอบทานความเข้าใจของตนเองกับอีกฝ่าย

ให้เปลี่ยนจากคำว่า “เข้าใจว่า”...เป็น “เข้าใจตรงกันแล้ว” ให้จงได้

...

นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง...ของความประมาทและไม่รอบคอบ

และเป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง...ที่บ่งบอกว่า เราจำเป็นต้องมีสติเตือนตนอยู่เสมอ เพราะเผลอเมื่อไร ก็จะเป็นอย่างนี้นี่เอง

...ไม่ว่าจะผิดนัด หรือพลาดนัด...ก็ไม่ดีทั้งสิ้นกับตัวเรา แถมยังทำให้คนอื่นต้องโทรตามให้วุ่นวาย...

#NoteToSelf:

• เผลอเมื่อไร...เป็นโดน...ก็เพราะปากหนัก ไม่ไถ่ถามให้ชัดเจน และเข้าใจไปเองแท้ๆ
• ถ้าอยากเขกกระโหลกคนที่สื่อสารกับเราสัก 2 ที...อย่าลืมนึกอยากเขกกระโหลกตัวเราให้มากกว่านั้นอีกหลายๆ ทีด้วย
• เพราะโทษคนอื่น ทำให้รู้สึกดีแค่ชั่วคราว...แต่โทษตัวเอง คราวหน้าจะรู้สึกดี...ที่ไม่พลาดอีก