Post#4-152:
ผมเชื่อว่าแทบทุกคนคงเคยประสบเหตุการณ์ที่มีเศษกรวดหรือเศษทรายหลงเข้าไปอยู่ในรองเท้า
แม้ว่ามันจะเป็นเศษเล็กๆ แต่กลับสร้างความรำคาญให้เราได้ไม่น้อยเลย...
หากปล่อยไว้ ไม่หยุดเดินเพื่อหยิบมันออก...นอกจากจะทำให้เดินได้ช้าแล้ว เผลอก้าวผิดจังหวะ เจ้ากรวดเล็กๆ ที่คิดว่าไม่มีพิษสง อาจจะทิ่มฝ่าเท้าให้เจ็บปวดเหลือแสนได้ง่ายๆ
...
ชีวิตจริงของเรา ต่างก็มีเรื่องบางเรื่องที่เปรียบเสมือนกรวดเล็กๆ ที่ว่า
หากไม่รีบเคลียร์เรื่องที่คาใจนี้ไปเสีย...เราก็ยังคงต้องแบกมันไว้อยู่อย่างนั้น
บางคนทนแบกเรื่องคาใจไว้เป็น 10 ปี, อย่างน้อยๆ ก็รำคาญใจทุกวัน และอย่างเลวร้ายก็ทำให้ทรมานทั้งหัวใจและวิญญาณ
...
บางเรื่องที่เก็บไว้เสียหลายปี อาจเป็นแค่เราทึกทักไปเองอยู่ฝ่ายเดียว โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลยก็เป็นได้
หลงโกรธเพื่อนอยู่เป็นปีๆ พอมาเคลียร์กัน กลับพบว่า เพื่อนไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าทำให้เราโกรธ...เสียดายเวลามั๊ยล่ะ ทีนี้?
บางเรื่องก็อาจสายไปเสียแล้ว เมื่อเรามานั่งเคลียร์กันภายหลัง หลังจากเก็บไว้ในอกอยู่นับ 10 ปี...เช่น แอบชอบเพื่อนคนหนึ่งสมัยเรียนมหาวิทยาลัย แล้วดันมาสารภาพกับเธอในภายหลัง...
แต่มันเป็นวันที่เธอมีคนอื่นอยู่ข้างๆ แล้ว และพบว่า แท้จริง ตอนนั้น เธอก็แอบชอบเราอยู่เหมือนกัน...เสียดายมั๊ยล่ะ โอกาสที่จะได้มีความสุขด้วยกัน มันอันตรธานไปเสียแล้ว
โทษใครดี?
...
สำหรับผม...มันไม่ได้เป็นการเสียเวลาสักเท่าไหร่เลยครับ กับแค่การหยุดเดิน ถอดรองเท้า แล้วก็เคาะหรือกยิบเจ้าเศษกรวดที่ว่านั้นออกไปเสีย
แม้ว่ารองเท้าอาจจะถอดยากไปบ้าง หรือแม้ว่าการหยุดเคาะเศษกรวดอาจจะทำให้เราเดินช้าไปบ้าง...แต่ก็ดีกว่าการเดินไปข้างหน้าด้วยมีเศษกรวดทิ่มแทงให้เป็นที่รำคาญไปตลอดทางแน่ๆ
...ชีวิตของคนเรานี้แสนสั้น...ดังนั้น อย่าให้เรื่องราวที่เสมือนก้อนกรวดเล็กๆ นี้ มาทำให้เวลาที่แสนสั้น ต้องสูญเปล่าไปอย่างน่าเสียดายอีกเลยครับ...
#กรวดทิ่มแทงเท้าเรื่องบางเรื่องทิ่มแทงใจ #เรื่องดีๆเก็บใส่ใจ #บางเรื่องเก็บก็รกใจ #ทึกทักไปเองก็เจ็บเอง #แบกความไม่เข้าใจไว้ได้อะไรนอกจากทุกข์
ผมเชื่อว่าแทบทุกคนคงเคยประสบเหตุการณ์ที่มีเศษกรวดหรือเศษทรายหลงเข้าไปอยู่ในรองเท้า
แม้ว่ามันจะเป็นเศษเล็กๆ แต่กลับสร้างความรำคาญให้เราได้ไม่น้อยเลย...
หากปล่อยไว้ ไม่หยุดเดินเพื่อหยิบมันออก...นอกจากจะทำให้เดินได้ช้าแล้ว เผลอก้าวผิดจังหวะ เจ้ากรวดเล็กๆ ที่คิดว่าไม่มีพิษสง อาจจะทิ่มฝ่าเท้าให้เจ็บปวดเหลือแสนได้ง่ายๆ
...
ชีวิตจริงของเรา ต่างก็มีเรื่องบางเรื่องที่เปรียบเสมือนกรวดเล็กๆ ที่ว่า
หากไม่รีบเคลียร์เรื่องที่คาใจนี้ไปเสีย...เราก็ยังคงต้องแบกมันไว้อยู่อย่างนั้น
บางคนทนแบกเรื่องคาใจไว้เป็น 10 ปี, อย่างน้อยๆ ก็รำคาญใจทุกวัน และอย่างเลวร้ายก็ทำให้ทรมานทั้งหัวใจและวิญญาณ
...
บางเรื่องที่เก็บไว้เสียหลายปี อาจเป็นแค่เราทึกทักไปเองอยู่ฝ่ายเดียว โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลยก็เป็นได้
หลงโกรธเพื่อนอยู่เป็นปีๆ พอมาเคลียร์กัน กลับพบว่า เพื่อนไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าทำให้เราโกรธ...เสียดายเวลามั๊ยล่ะ ทีนี้?
บางเรื่องก็อาจสายไปเสียแล้ว เมื่อเรามานั่งเคลียร์กันภายหลัง หลังจากเก็บไว้ในอกอยู่นับ 10 ปี...เช่น แอบชอบเพื่อนคนหนึ่งสมัยเรียนมหาวิทยาลัย แล้วดันมาสารภาพกับเธอในภายหลัง...
แต่มันเป็นวันที่เธอมีคนอื่นอยู่ข้างๆ แล้ว และพบว่า แท้จริง ตอนนั้น เธอก็แอบชอบเราอยู่เหมือนกัน...เสียดายมั๊ยล่ะ โอกาสที่จะได้มีความสุขด้วยกัน มันอันตรธานไปเสียแล้ว
โทษใครดี?
...
สำหรับผม...มันไม่ได้เป็นการเสียเวลาสักเท่าไหร่เลยครับ กับแค่การหยุดเดิน ถอดรองเท้า แล้วก็เคาะหรือกยิบเจ้าเศษกรวดที่ว่านั้นออกไปเสีย
แม้ว่ารองเท้าอาจจะถอดยากไปบ้าง หรือแม้ว่าการหยุดเคาะเศษกรวดอาจจะทำให้เราเดินช้าไปบ้าง...แต่ก็ดีกว่าการเดินไปข้างหน้าด้วยมีเศษกรวดทิ่มแทงให้เป็นที่รำคาญไปตลอดทางแน่ๆ
...ชีวิตของคนเรานี้แสนสั้น...ดังนั้น อย่าให้เรื่องราวที่เสมือนก้อนกรวดเล็กๆ นี้ มาทำให้เวลาที่แสนสั้น ต้องสูญเปล่าไปอย่างน่าเสียดายอีกเลยครับ...
#กรวดทิ่มแทงเท้าเรื่องบางเรื่องทิ่มแทงใจ #เรื่องดีๆเก็บใส่ใจ #บางเรื่องเก็บก็รกใจ #ทึกทักไปเองก็เจ็บเอง #แบกความไม่เข้าใจไว้ได้อะไรนอกจากทุกข์
Comments
Post a Comment