Skip to main content

Post#4-174: ธรรมกลาย

Post#4-174:
ช่วงนี้ ต่อให้เราหูหนวกหรือตาบอด ก็คงจะได้ยินหรือได้เห็นข่าวกรณีวัดพระธรรมกายกันบ้าง ไม่มากก็น้อย

สารภาพว่า ผมไม่ค่อยรู้เรื่องราวเชิงลึกเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายเลย...ใช้คำว่า "ไม่คิดจะศึกษา" น่าจะตรงกว่า

ด้วยเหตุเพราะแก่นที่วัดพระธรรมกายสั่งสอนนั้น ไม่ตรงกับ "จริต" และ "ความเชื่อ" ในเชิงพุทธศาสนา ที่ผมมี

...

แม้แก่นแท้แห่งพระธรรมจะเป็น "อกาลิโก" แต่เมื่อล่วงไปกว่า 2,500 ปีแห่งพระพุทธศาสนา...แก่นคำสอนของพุทธองค์ ก็เริ่มมีการ "ตีความ" บิดเบือนไปตามกาล

สังเกตให้ดีนะครับ...ผมใช้คำว่า "ตีความ" จึงเกิดการบิดเบือน หาใช่แก่นคำสอนนั้นบิดเบือนไปไม่

คำสอนของธรรมกาย "บิดเบือน" หรือไม่...ก็ขอเชิญแต่ละท่านพิจารณาตามข้อมูลต่างๆ ที่ค้นคว้าหาได้ทั่วไป

เป็นการพิสูจน์ก่อนจะเชื่อ ตาม "กาลามสูตร" อันเป็นแนวทางธรรมแห่งพุทธองค์

...

ผมดูรายการที่คุณอุ๋ย บุดดาเบรส ออกมาถกประเด็นกับคุณอัยย์ เพชรทอง อยู่หลายรายการ และดูอยู่หลายรอบ

ประเด็นที่ถกเถียงกัน...ใครจะเชื่อทางไหนมากกว่า ก็เป็นเรื่องของแต่ละบุคคล...ซึ่งผมไม่มีสิทธิ์ก้าวล่วง

แต่ชอบใจเหลือหลาย ที่คุณอุ๋ยบอกว่า ในการที่เราจะเชื่อเรื่องใดก็ตาม...เราชาวพุทธควรใช้ "ปัญญา" ควบคู่ไปกับ "ศรัทธา"

...

หากสุดโต่งแต่ด้าน "ปัญญา" โดยละเลย "ศรัทธา" เป็นตัวโน้มนำ...เราก็จะกลายเป็นพวกชอบเอาชนะคะคาน

แต่ถ้าเราสุดโต่งแต่ด้าน "ศรัทธา" แต่ละเลยด้านการใช้ "ปัญญา"...เราก็จะกลายเป็น "พวกงมงาย"

ดังนั้น จึงจำเป็นเหลือเกินที่เราต้องหาสมดุลย์ระหว่างปัญญาและศรัทธา

ศรัทธาจึงอาจโน้มนำให้เกิดปัญญา และปัญญาเองก็อาจก่อให้เกิดศรัทธาได้

...

กลับมาที่ประเด็นของธรรมกาย...ตัวบุคคลจะผิดหรือถูก เราก็ควรปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกฎหมาย

ถ้าจะไปมัวค้านกันว่า กฎหมายไม่ยุติธรรม เลยไม่ยอมรับคำตัดสิน...เห็นทีว่าบ้านเมืองคงเดินต่อไปไม่ได้

ต่อให้ถูกตัดสินว่า "ผิด" ในทางโลก แต่หากคำสอนของธรรมกายถูกต้องจริง...ชาวพุทธทั้งโลกก็จะรู้ได้เอง ว่าธรรมะของธรรมกาย เป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่

...

ส่วนที่ว่า "ถูกต้อง" หรือไม่นั้น...ก็ต้องว่าไปตามกฎของพุทธศาสนา ที่ชื่อว่า "พระธรรมวินัย"

แต่ถ้าจะไม่ขึ้นอยู่กับกรอบปฏิบัติแห่งพระธรรมวินัย...ก็คงต้องไปตั้งศาสนาใหม่

ออกตัวก่อน ว่าผมไม่ได้ท้าทาย...

หากแต่ถ้าจะมาอาศัยร่มพระพุทธศาสนา ก็ต้องว่าตามกติกาที่ "เจ้าของบ้าน" ได้กำหนดไว้...

ไม่ใช่มาอาศัยบ้านเค้าอยู่ แล้วก็มาบอกว่า กฎที่เจ้าของบ้านได้กำหนดไว้ เป็นสิ่งผิด กฎที่ถูกต้องเป็นกฎของเรานี่

...ดังนั้น การมีศรัทธาจึงเป็นเรื่องดี...แต่อย่าละเลยการใช้ปัญญาควบคู่ไปด้วยครับ...

#ธรรมกายหรือธรรมกลาย #อนิจจังทุกขังอนัตตา #ละชั่วยิ่งใหญ่กว่าทำบุญ #ทานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคืออภัยทาน #ทุกสิ่งที่มีสุดท้ายก็เป็นสุญญตา #คิดก่อนเชื่อคือวิถีพุทธ

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...