Post#5-272: ไกลเกินฝัน

Post#5-272:

คิดๆ แล้วผมก็ขำตัวเอง...ตรงที่มักจะต่อรองกับ Personal Trainer (“PT”) เป็นประจำ ว่าขอ 12 ทีต่อเซ็ต ก็พอ ทำถึง 15 ที ไม่ไหว

เหตุผลที่ PT ใช้เคี่ยวเข็ญผม ก็คือ...คนเราต้องท้าทายขีดจำกัดของตัวเอง

ส่วนเหตุผลที่ผมใช้ต่อรอง ก็คือ...คนเราต้องรู้ขีดจำกัดของตัวเอง

ถามง่ายๆ ครับ...เหตุผลของใครถูกกันแน่?

...

หลายๆ คนคิดตรงกับคำตอบในใจผมเลยครับ

นั่นก็คือ ไม่มีใครถูกและผิด...เพราะคำตอบที่ควรจะเป็นนั้น อยู่ตรงกลางๆ

ซึ่งก็หมายความว่า เป้าหมายไม่ควรจะไกลเกินเอื้อมมือสุดเหยียด แต่ก็ไม่ควรอยู่ใกล้เสียจนแทบไม่ต้องขยับตัว

...

แล้วในชีวิตจริงล่ะ...เรารู้ตัวมั๊ยหนอ ว่าตอนไหนควรท้าทายขีดจำกัดของตัวเอง หรือตอนไหนควรรู้ขีดจำกัดของตัวเอง?

เอาจริงๆ การท้าทายขีดจำกัดของตัวเอง ก็เหมือนการเพิ่มจำนวนครั้งในแต่ละเซ็ต นั่นล่ะครับ

เพิ่มขึ้นวันละน้อย แบบไม่หักโหม...รู้ตัวอีกที เราก็ขยายขีดจำกัดของตัวเองไปได้อีกหลายขั้นแล้ว

แต่ถ้าฝืนเพิ่มจำนวนครั้งมากเกินไป...กล้ามเนื้ออักเสบจะถามหา จนทำให้พลอยขยาดการเข้า Fitness ไปเสีย

...ท่องจำไว้ครับ Set the goal a bit beyond your armlength!...

#NoteToSelf:

• ก่อนจะท้าทายขีดจำกัดของตัวเองได้...ต้องรู้ให้ถ่องแท้เสียก่อน ว่าขีดจำกัดของเราอยู่ตรงไหน
• โกหกใครก็โกหกได้...แต่โกหกตัวเองไม่ได้ ดังนั้น ตั้งเป้าต่ำกว่าขีดจำกัดที่แท้จริง จึงไม่ได้ช่วยให้เราเติบโตขึ้นเลย
• ตั้งเป้าให้ไกลเกินเอื้อมสักหน่อย...แต่จำไว้ว่า อย่าให้มันไกลเกินฝัน