Skip to main content

Post#5-295: Ikigai

Post#5-295:
เคยถามตัวเองมั๊ยครับ...ว่าอะไรคือเหตุผลที่ทำให้เราลุกขึ้นจากเตียงในทุกๆ เช้า?

ชาวญี่ปุ่น เรียกเจ้าเหตุผลที่ว่านี่ล่ะครับ...ว่า Ikigai (อ่านว่า “อิคิไก”)

อันว่า Ikigai นี้ คือจุดกลางระหว่าง 4 องค์ประกอบ คือ

สิ่งที่เรารัก (Passion), สิ่งที่เราเชี่ยวชาญ (Profession), สิ่งที่เราใช้เลี้ยงชีพ (Vocation) และสิ่งที่โลกต้องการ (Mission)

ถ้าลองดู Diagram ประกอบ...น่าจะทำให้เข้าใจ Ikigai ได้มากขึ้นครับ

...

Ikigai ต่างจาก “เหตุผลที่ทำให้ยังอยากหายใจ” ที่ผมเคยแชร์ไว้ใน Post#5-156 นะครับ...เพราะมุ่งไปที่เหตุผลที่เกี่ยวข้องกับ “ตัวเรา” เป็นการเฉพาะ

เท่าที่ผมเข้าใจ...Ikigai ไม่ได้แปลว่า เราต้องมีทั้ง 4 องค์ประกอบเท่าๆ กันหมด

หากแต่เราควรจะมีทั้ง 4 องค์ประกอบอยู่ในชีวิต...ซึ่งแต่ละบุคคลย่อมมีส่วนผสมที่แตกต่างกันไป

และถ้าเราพบว่า เรากำลังทำสิ่งที่เรารักและเชี่ยวชาญ อันเป็นประโยชน์ต่อโลก โดยได้รับผลตอบแทน แล้วล่ะก็...

นั่นย่อมหมายความว่า เราค้นพบ Ikigai ของเราแล้ว...นั่นเอง

...

ไม่ว่านิยามของ Ikigai จะตรงใจเราหรือไม่ ก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญครับ...

หากแต่เราเองต่างหาก...

...มีเหตุผลที่ทำให้เราลุกขึ้นจากเตียงนอนในแต่ละเช้า หรือไม่หนอ?...

#NoteToSelf:
  • ฟังดูราวกับว่า Ikigai เป็นแค่ความเพ้อฝัน...แต่ลองคิดตามดูแล้ว มันมีความน่าสนใจไม่น้อยเลย
  • เพราะขาดซึ่งองค์ประกอบใดไปเสีย...มันก็คือความไม่สมบูรณ์ ได้แก่ ความรู้สึกไร้ค่า, ความไม่มั่งมี, ความไม่แน่นอน และความว่างเปล่า
  • ไม่ว่า Concept ของ Ikigai จะถูกหรือไม่...แต่มันช่างชวนคิดต่อยอดได้ดีแท้



IMG_2189.jpeg

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...
Post a Comment
Read more

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...
Post a Comment
Read more

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...
Post a Comment
Read more