Skip to main content

Post#2-45: ใครกันแน่ที่ "ไม่ฉลาด"

Post#2-45:
เมื่อหัวค่ำนี้เองครับ มีคนส่งข้อความนี้มาให้อ่าน ^^

A 5-year-old girl asked her big brother, "what is love?" He replied "Love is when you steal chocolate from my school pack everyday...and I still keep it in the same place."

ผมขออนุญาตแปลให้ว่า...

เด็กหญิงตัวน้อยอายุ 5 ขวบถามพี่ชายคนโตของเธอว่า "ความรัก คืออะไรคะ?" พี่ชายของเธอตอบว่า "ความรัก ก็คือ ตอนที่เธอแอบหยิบช็อกโกแลตในกระเป๋านักเรียนของพี่ไปกินทุกวัน แต่พี่ก็ยังเก็บมันไว้ที่เดิมไงล่ะ"

...

อ่านจบผมนั่งอมยิ้ม เพราะรู้สึกว่า "ความรัก" ของพี่ชายคนนี้ มัน "จับต้อง" ได้ชัดเจนเสียนี่กระไร

แล้วผมก็คิดต่อไปว่า...ในชีวิตของเรา ว่ากันจริงๆ แล้ว ก็มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นจริงอยู่เหมือนกันครับ แต่น่าเสียดายที่เราไม่ทันได้ทันสังเกตุ

 เช่น...

แม่เตรียมอาหารไว้ให้ทุกเย็น เรากลับไปทานบ้างไม่ทานบ้าง ก็จะมีอาหารรอเราเสมอ

แฟนหนุ่มมารอคุณสาวๆ แต่งตัวก่อนออกจากบ้านเป็นชั่วโมงๆ แม้จะบ่นบ้าง หน้างอบ้าง แต่ก็ยังมารอ 

คุณสาวๆ นั่งดูบอลเป็นเพื่อนแฟน ดูก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แต่ก็นั่งดู พร้อมจะเฮไปกับเรา และเศร้าไปกับเรา 

เพื่อนที่ทำรายงานอยู่กลุ่มเดียวกับเราทุกที แม้เราจะไม่เคยช่วย (อย่างมากเราก็ช่วยจ่ายค่าทำรายงาน) เค้าก็ทำทุกอย่างจนเสร็จ โดยไม่ว่าเราซะคำ

นายที่ไม่เห็นจะจัดการอะไรกับเราจริงจัง อย่างมากก็บ่นหรือต่อว่า แล้วเราก็ทำงาน (หรือเผางาน) แบบเดิมๆ ไปวันๆ

...และอีกสารพัดเหตุการณ์คล้ายๆ กับที่ผมเล่ามานี้... 

มีบ้างมั๊ยที่เราคิดว่าคนเหล่านี้ "ไม่ค่อยฉลาด" หรือคิดว่าเค้า "ไม่มีที่ไป" เลยต้องยอมให้เราเอาเปรียบอยู่ได้ทุกที...

อย่ารอจนความอดทนของเค้าหมดไปนะครับ...เพราะถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ คนที่ "ไม่ฉลาด" น่ะ...

คือเราเอง...ไม่ใช่เค้า -"-

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...