Post#2-49:
แน่นอนว่า คนรวยเงินมีอยู่แค่หยิบมือบนโลกนี้ ในขณะที่คนที่ไม่ค่อยมั่งมีนี่พบได้ดาษดื่นทั่วไป
คนรวยมากๆ มักจะชอบพูดประโยคที่คนธรรมดาทั่วไปฟังแล้วหมั่นไส้ว่า "เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด" แต่ถ้าคุณมีเงินมากพอ...คุณจะพบว่าพวกเค้าพูดไม่ผิด...
ปล่าวครับ ผมไม่ได้มีเงินมากขนาดที่จะเข้าใจความรู้สึกของคนที่รวยล้นฟ้าหรอกครับ แต่แค่เคยมีโอกาสสัมผัสกับคนรวยมากๆ อยู่บ่อยๆ ในช่วงหนึ่งของชีวิต
คนรวยมากๆ (ไม่ใช่ทุกคนนะครับ) ถึงจุดๆ หนึ่ง เค้าจะรู้สึกว่า มันจริงอย่างที่สุดที่เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้ ยิ่งเค้าใช้เงินมากเท่าไหร่ ช่องโหว่ในใจยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น
ที่เป็นแบบนี้ ส่วนตัวผมคิดว่า เป็นเพราะวิถีแห่งการใช้เงินมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง...ความต่างระหว่าง "ให้เงินคนที่เรารัก" กับ "ใช้เงินเพื่อคนที่เรารัก" มันมีมากจริงๆ
ลองดูตัวอย่างของการ "ให้เงิน" กับ "ใช้เงิน" ดูมั๊ยครับ...
เราให้เงินแฟน 2 พัน ไปซื้อเสื้อใหม่ กับเราพาแฟนไปซื้อเสื้อราคา 2 พัน...แม้จะใช้เงิน 2 พันเท่ากัน อย่างไหนที่แฟนเราจะรู้สึกขอบคุณเรามากกว่ากัน?
เราให้เงินลูก 5 พัน เท่ากับค่าแรงทั้งวันของเรา กับยอมให้บริษัทหักเงิน 5 พัน เพื่อมาอยู่กับลูก...แม้จะ 5 พันเท่ากัน แต่อย่างไหนที่ลูกอยากได้มากกว่ากัน?
เราซื้อนาฬิการาคา 2 หมื่น ให้พ่อ ในวันเกิด กับพาพ่อไปกินข้าวมื้อละไม่เกิน 2 พัน เคยถามพ่อมั๊ย ว่าอยากได้แบบไหน?
เราให้เงินแม่ ค่าผ่าตัดและพักฟื้น 5 หมื่น กับขับรถพาแม่ไปหาหมอและไปเยี่ยมแม่ระหว่างพักฟื้น แม้จะจ่าย 5 หมื่นเท่ากัน แต่แบบไหนกันที่แม่จะรู้สึกว่าเรารักแม่จริงๆ?
จริงที่สุดครับ ว่าหากไม่มีเงินเราก็อยู่ได้ยาก ผมไม่เถียงและยอมรับโดยดุษฎี...แต่สำคัญไม่น้อยกว่า "การมีเงิน" ก็คือ "การใช้เงินให้ถูกวิถี" หรือมิใช่?
การเอาเงินให้คนที่เรารัก ต่างจากการใช้เงินเพื่อคนที่เรารัก...และไม่ว่าคุณจะรวยล้นฟ้าแค่ไหน ช่องโหว่ในใจของคุณก็ไม่มีทางอุดได้ด้วยเงิน...หากคุณไม่เข้าใจวิถีของการใช้เงิน
คนที่เรารักและรักเรา ไม่ได้ให้ความสำคัญมากนักกับจำนวนเงินที่เราให้ แต่พวกเค้าให้ความสำคัญกับวิถีที่เรามอบเงินให้กับพวกเค้า
ผมไม่ได้เป็นพวกองุ่นเปรี้ยว ที่ไม่ได้มีเงินมากนักแต่เที่ยวไปอิจฉาคนมั่งมี...ผมเองก็เหมือนหลายๆ คนบนโลกนี้ ที่อยากมีเงินล้นฟ้า แต่ถ้ามีเงินมากกว่าล้นฟ้า แต่ครอบครัวต้องเป็นแบบ "บ้านแตกสาแหรกขาด" ผมก็อยากรู้ว่า มีใครอยากจะแลก?
จะมีความสุขอะไรกับการนอนอยู่บนกองเงิน โดยไม่มีคนที่เรารักและรักเราอยู่เคียงข้าง?
ใครคนหนึ่งเคยว่าไว้..."You're not rich until you have something money can't buy."
แปลว่า... "คุณยังไม่ใช่คนรวยจริงๆ หรอก จนกว่าคุณจะมีสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้"
จริงมั๊ยครับ?
แน่นอนว่า คนรวยเงินมีอยู่แค่หยิบมือบนโลกนี้ ในขณะที่คนที่ไม่ค่อยมั่งมีนี่พบได้ดาษดื่นทั่วไป
คนรวยมากๆ มักจะชอบพูดประโยคที่คนธรรมดาทั่วไปฟังแล้วหมั่นไส้ว่า "เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด" แต่ถ้าคุณมีเงินมากพอ...คุณจะพบว่าพวกเค้าพูดไม่ผิด...
ปล่าวครับ ผมไม่ได้มีเงินมากขนาดที่จะเข้าใจความรู้สึกของคนที่รวยล้นฟ้าหรอกครับ แต่แค่เคยมีโอกาสสัมผัสกับคนรวยมากๆ อยู่บ่อยๆ ในช่วงหนึ่งของชีวิต
คนรวยมากๆ (ไม่ใช่ทุกคนนะครับ) ถึงจุดๆ หนึ่ง เค้าจะรู้สึกว่า มันจริงอย่างที่สุดที่เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้ ยิ่งเค้าใช้เงินมากเท่าไหร่ ช่องโหว่ในใจยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น
ที่เป็นแบบนี้ ส่วนตัวผมคิดว่า เป็นเพราะวิถีแห่งการใช้เงินมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง...ความต่างระหว่าง "ให้เงินคนที่เรารัก" กับ "ใช้เงินเพื่อคนที่เรารัก" มันมีมากจริงๆ
ลองดูตัวอย่างของการ "ให้เงิน" กับ "ใช้เงิน" ดูมั๊ยครับ...
เราให้เงินแฟน 2 พัน ไปซื้อเสื้อใหม่ กับเราพาแฟนไปซื้อเสื้อราคา 2 พัน...แม้จะใช้เงิน 2 พันเท่ากัน อย่างไหนที่แฟนเราจะรู้สึกขอบคุณเรามากกว่ากัน?
เราให้เงินลูก 5 พัน เท่ากับค่าแรงทั้งวันของเรา กับยอมให้บริษัทหักเงิน 5 พัน เพื่อมาอยู่กับลูก...แม้จะ 5 พันเท่ากัน แต่อย่างไหนที่ลูกอยากได้มากกว่ากัน?
เราซื้อนาฬิการาคา 2 หมื่น ให้พ่อ ในวันเกิด กับพาพ่อไปกินข้าวมื้อละไม่เกิน 2 พัน เคยถามพ่อมั๊ย ว่าอยากได้แบบไหน?
เราให้เงินแม่ ค่าผ่าตัดและพักฟื้น 5 หมื่น กับขับรถพาแม่ไปหาหมอและไปเยี่ยมแม่ระหว่างพักฟื้น แม้จะจ่าย 5 หมื่นเท่ากัน แต่แบบไหนกันที่แม่จะรู้สึกว่าเรารักแม่จริงๆ?
จริงที่สุดครับ ว่าหากไม่มีเงินเราก็อยู่ได้ยาก ผมไม่เถียงและยอมรับโดยดุษฎี...แต่สำคัญไม่น้อยกว่า "การมีเงิน" ก็คือ "การใช้เงินให้ถูกวิถี" หรือมิใช่?
การเอาเงินให้คนที่เรารัก ต่างจากการใช้เงินเพื่อคนที่เรารัก...และไม่ว่าคุณจะรวยล้นฟ้าแค่ไหน ช่องโหว่ในใจของคุณก็ไม่มีทางอุดได้ด้วยเงิน...หากคุณไม่เข้าใจวิถีของการใช้เงิน
คนที่เรารักและรักเรา ไม่ได้ให้ความสำคัญมากนักกับจำนวนเงินที่เราให้ แต่พวกเค้าให้ความสำคัญกับวิถีที่เรามอบเงินให้กับพวกเค้า
ผมไม่ได้เป็นพวกองุ่นเปรี้ยว ที่ไม่ได้มีเงินมากนักแต่เที่ยวไปอิจฉาคนมั่งมี...ผมเองก็เหมือนหลายๆ คนบนโลกนี้ ที่อยากมีเงินล้นฟ้า แต่ถ้ามีเงินมากกว่าล้นฟ้า แต่ครอบครัวต้องเป็นแบบ "บ้านแตกสาแหรกขาด" ผมก็อยากรู้ว่า มีใครอยากจะแลก?
จะมีความสุขอะไรกับการนอนอยู่บนกองเงิน โดยไม่มีคนที่เรารักและรักเราอยู่เคียงข้าง?
ใครคนหนึ่งเคยว่าไว้..."You're not rich until you have something money can't buy."
แปลว่า... "คุณยังไม่ใช่คนรวยจริงๆ หรอก จนกว่าคุณจะมีสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้"
จริงมั๊ยครับ?
Comments
Post a Comment