Post#3-215:
เช้านี้ผมมีโอกาสไปร่วมงานแต่งงานของผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง...ต้องบอกว่า เป็นงานแต่งงานที่เรียบง่ายแต่หรูหราเป็นอย่างมาก
เท่าที่ผมรู้จัก เจ้าบ่าวเป็นคนร่ำรวยอารมณ์ขัน เท่าๆ กับที่เจ้าสาวก็เป็นคนยิ้มเก่ง...ดังนั้น คงไม่มีคำใดเหมาะสมมากไปกว่า "กิ่งทอง ใบหยก"
บรรยากาศเป็นไปอย่างกันเอง...เหมือนกับไปบ้านเพื่อนเสียมากกว่า...มองไปทางไหนก็เห็นแต่กลุ่มเพื่อนพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกกัน
...
ผมชอบไปงานแต่งงาน เพราะทุกครั้งที่ไป ผมจะกลับออกมาด้วยความชุ่มชื่นหัวใจ
ส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าดวงตาของคู่บ่าว-สาว ที่มองซึ่งกันและกันในวันแต่งงานนี้ จะดูงดงามและเป็นประกายมากที่สุด
ถ้าจะให้ผมวิเคราะห์และอธิบายแล้วล่ะก็ (แบบออกลิเกนิดๆ)...ผมว่า คงเป็นเพราะความรักมันเติมเต็มทั้งร่างกายและวิญญาณกระมังครับ
...
อย่างที่ผมเคยแชร์ไว้...วันแต่งงานนั้นไม่ใช่ "เส้นชัย" หากแต่เป็น "จุดสตาร์ท" ต่างหาก
คนเราจะมาใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกัน...ไม่ได้สำคัญว่า จะต้องผูกกันไว้ด้วยการจัดงานแต่งงาน หรือด้วยการจดทะเบียนสมรส
เปล่าเลยครับ...ผมไม่ได้แอนตี้งานแต่งงานหรือการจดทะเบียนสมรสแต่อย่างใด
เพียงแต่ไม่ค่อยเชื่อว่า คนสองคนจะผูกชีวิตกันเอาไว้ได้ตลอดรอดฝั่ง...มันแค่ด้วยงานแต่งฯ หรือกระดาษคู่เดียว...เท่านั้นล่ะหรือ?
เพราะถ้าวันหนึ่งวันใด...ความรักที่มีต่อกันมันไม่อาจผูกใจอีกฝ่ายไว้ได้...ทะเบียนสมรสมันก็เป็นแค่สิ่งผูกตัวเท่านั้น
...ผมแค่เชื่อมั่นว่า...ขอเพียงแค่คนสองคนผูกกันด้วยหัวใจ...อะไรๆ มันก็ไม่สำคัญแล้วล่ะครับ...
เช้านี้ผมมีโอกาสไปร่วมงานแต่งงานของผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง...ต้องบอกว่า เป็นงานแต่งงานที่เรียบง่ายแต่หรูหราเป็นอย่างมาก
เท่าที่ผมรู้จัก เจ้าบ่าวเป็นคนร่ำรวยอารมณ์ขัน เท่าๆ กับที่เจ้าสาวก็เป็นคนยิ้มเก่ง...ดังนั้น คงไม่มีคำใดเหมาะสมมากไปกว่า "กิ่งทอง ใบหยก"
บรรยากาศเป็นไปอย่างกันเอง...เหมือนกับไปบ้านเพื่อนเสียมากกว่า...มองไปทางไหนก็เห็นแต่กลุ่มเพื่อนพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกกัน
...
ผมชอบไปงานแต่งงาน เพราะทุกครั้งที่ไป ผมจะกลับออกมาด้วยความชุ่มชื่นหัวใจ
ส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าดวงตาของคู่บ่าว-สาว ที่มองซึ่งกันและกันในวันแต่งงานนี้ จะดูงดงามและเป็นประกายมากที่สุด
ถ้าจะให้ผมวิเคราะห์และอธิบายแล้วล่ะก็ (แบบออกลิเกนิดๆ)...ผมว่า คงเป็นเพราะความรักมันเติมเต็มทั้งร่างกายและวิญญาณกระมังครับ
...
อย่างที่ผมเคยแชร์ไว้...วันแต่งงานนั้นไม่ใช่ "เส้นชัย" หากแต่เป็น "จุดสตาร์ท" ต่างหาก
คนเราจะมาใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกัน...ไม่ได้สำคัญว่า จะต้องผูกกันไว้ด้วยการจัดงานแต่งงาน หรือด้วยการจดทะเบียนสมรส
เปล่าเลยครับ...ผมไม่ได้แอนตี้งานแต่งงานหรือการจดทะเบียนสมรสแต่อย่างใด
เพียงแต่ไม่ค่อยเชื่อว่า คนสองคนจะผูกชีวิตกันเอาไว้ได้ตลอดรอดฝั่ง...มันแค่ด้วยงานแต่งฯ หรือกระดาษคู่เดียว...เท่านั้นล่ะหรือ?
เพราะถ้าวันหนึ่งวันใด...ความรักที่มีต่อกันมันไม่อาจผูกใจอีกฝ่ายไว้ได้...ทะเบียนสมรสมันก็เป็นแค่สิ่งผูกตัวเท่านั้น
...ผมแค่เชื่อมั่นว่า...ขอเพียงแค่คนสองคนผูกกันด้วยหัวใจ...อะไรๆ มันก็ไม่สำคัญแล้วล่ะครับ...
Comments
Post a Comment