Post#3-60:
บ่อยครั้ง ที่ผมจะพูดถึงผู้คนส่วนหนึ่ง (ซึ่งบังเอิญว่าเป็นส่วนใหญ่) ที่มักจะทำงานแบบมุ่งเน้นกระบวนการแต่ไม่ใส่ใจผลลัพธ์...หรือพูดง่ายๆ ก็คือพวกทำงานแบบ "มักง่าย" นั่นล่ะครับ
พวกเค้าเหล่านั้น จะไม่ได้สนใจเลย ว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้น จะทำให้ผลลัพธ์เบี่ยงเบนไปจากเป้าหมายที่ต้องการมากน้อยแค่ไหน
แน่นอนว่า ถ้าผมพบว่าลูกน้องทำงานแบบขอไปทีครั้งใด เป็นที่รู้กันว่า ต้องโดนผมเรียกเข้า "ห้องเย็น" เป็นแน่
แม้กระทั่ง ถ้าผมพบว่า ตัวเองหลงลืมหรือไม่ได้ใส่ใจเพียงพอต่อผลลัพธ์ ผมก็จะโกรธตัวเองมากเช่นกัน
...
ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของการทำงานแบบไม่ใส่ใจผลลัพธ์ ก็คือการทำงานแบบ "รปภ." ตามจุดตรวจทั้งหลาย
น่าเสียดายที่ผมต้องบอกว่า เกือบจะร้อยละร้อยของ รปภ. ตามจุดตรวจ ทำงานแบบนี้จริงๆ และต้องขออภัยที่ผมจะต้องบอกว่า ผมชิงชังการทำงานแบบนี้ เป็นอย่างมาก
เหตุเพราะผลพวงจากการทำงานแบบนี้ นอกจากไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินแล้ว ยังทำให้เสียเวลาโดยใช่เหตุอีกด้วย
ลองยกตัวอย่างดูมั๊ยครับ...
1.ตาม BTS และ MRT: ขอตรวจกระเป๋า แต่กระเป๋ามีเป็น 10 ช่อง, พี่เอาไฟฉายความสว่างเท่าหิ่งห้อยส่องเพียงช่องเดียว...เพื่อ?
2.ตามทางเข้าออกห้างสรรพสินค้า: เอาไม้ติดกระจกส่องดูใต้ท้องรถ ก็มันมืดออกอย่างนั้น พี่ส่องเห็นส้นตึกอะไรครับ?
3.ตามทางเข้า-ออก หมู่บ้าน: ก่อนเข้าพี่ไม่เคยตรวจท้ายรถ แต่พอรถออก พี่ตรวจท้ายรถ...แล้วพี่จะรู้มั๊ยครับ...ว่าของท้ายรถมาอยู่ตั้งแต่ตอนไหน?
ฯลฯ
...
ในเมื่อการตรวจรักษาความปลอดภัย เป็นการตรวจไปงั้นๆ จึงส่งผลในทางตรงกันข้ามกับเจตนาของการจัดให้มีจุดตรวจ
ผมมั่นใจว่า รปภ. ย่อมาจาก "รักษาความปลอดภัย" ไม่ใช่ "เราปลอดภัย (คนอื่นช่างมัน)"
ดังนั้น ถ้าใครทำงานแบบขอไปทีแบบ รปภ. (ส่วนใหญ่ที่ผมพบเจอมานี้)...ผมบอกตรงๆ ครับ ว่าชีวิตการทำงานของคุณไม่มีวันเจริญก้าวหน้าเป็นแน่...
และที่สำคัญ...คุณกำลังดูถูกเกียรติยศของตัวเองอย่างเลวร้ายที่สุดด้วย
บ่อยครั้ง ที่ผมจะพูดถึงผู้คนส่วนหนึ่ง (ซึ่งบังเอิญว่าเป็นส่วนใหญ่) ที่มักจะทำงานแบบมุ่งเน้นกระบวนการแต่ไม่ใส่ใจผลลัพธ์...หรือพูดง่ายๆ ก็คือพวกทำงานแบบ "มักง่าย" นั่นล่ะครับ
พวกเค้าเหล่านั้น จะไม่ได้สนใจเลย ว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้น จะทำให้ผลลัพธ์เบี่ยงเบนไปจากเป้าหมายที่ต้องการมากน้อยแค่ไหน
แน่นอนว่า ถ้าผมพบว่าลูกน้องทำงานแบบขอไปทีครั้งใด เป็นที่รู้กันว่า ต้องโดนผมเรียกเข้า "ห้องเย็น" เป็นแน่
แม้กระทั่ง ถ้าผมพบว่า ตัวเองหลงลืมหรือไม่ได้ใส่ใจเพียงพอต่อผลลัพธ์ ผมก็จะโกรธตัวเองมากเช่นกัน
...
ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของการทำงานแบบไม่ใส่ใจผลลัพธ์ ก็คือการทำงานแบบ "รปภ." ตามจุดตรวจทั้งหลาย
น่าเสียดายที่ผมต้องบอกว่า เกือบจะร้อยละร้อยของ รปภ. ตามจุดตรวจ ทำงานแบบนี้จริงๆ และต้องขออภัยที่ผมจะต้องบอกว่า ผมชิงชังการทำงานแบบนี้ เป็นอย่างมาก
เหตุเพราะผลพวงจากการทำงานแบบนี้ นอกจากไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินแล้ว ยังทำให้เสียเวลาโดยใช่เหตุอีกด้วย
ลองยกตัวอย่างดูมั๊ยครับ...
1.ตาม BTS และ MRT: ขอตรวจกระเป๋า แต่กระเป๋ามีเป็น 10 ช่อง, พี่เอาไฟฉายความสว่างเท่าหิ่งห้อยส่องเพียงช่องเดียว...เพื่อ?
2.ตามทางเข้าออกห้างสรรพสินค้า: เอาไม้ติดกระจกส่องดูใต้ท้องรถ ก็มันมืดออกอย่างนั้น พี่ส่องเห็นส้นตึกอะไรครับ?
3.ตามทางเข้า-ออก หมู่บ้าน: ก่อนเข้าพี่ไม่เคยตรวจท้ายรถ แต่พอรถออก พี่ตรวจท้ายรถ...แล้วพี่จะรู้มั๊ยครับ...ว่าของท้ายรถมาอยู่ตั้งแต่ตอนไหน?
ฯลฯ
...
ในเมื่อการตรวจรักษาความปลอดภัย เป็นการตรวจไปงั้นๆ จึงส่งผลในทางตรงกันข้ามกับเจตนาของการจัดให้มีจุดตรวจ
ผมมั่นใจว่า รปภ. ย่อมาจาก "รักษาความปลอดภัย" ไม่ใช่ "เราปลอดภัย (คนอื่นช่างมัน)"
ดังนั้น ถ้าใครทำงานแบบขอไปทีแบบ รปภ. (ส่วนใหญ่ที่ผมพบเจอมานี้)...ผมบอกตรงๆ ครับ ว่าชีวิตการทำงานของคุณไม่มีวันเจริญก้าวหน้าเป็นแน่...
และที่สำคัญ...คุณกำลังดูถูกเกียรติยศของตัวเองอย่างเลวร้ายที่สุดด้วย
Comments
Post a Comment