Post#3-65:
เคยโดนถามคำถามแบบ "ไล่บี้" จนโกรธมั๊ยครับ?
ผมเองก็เคยมีประสบการณ์ทั้งเคยถูกไล่บี้จนโกรธ กับไล่เบี้ยจนอีกฝ่ายโกรธมาแล้ว
อย่าพึ่งโกรธนะครับ...ถ้าผมจะถามว่า "แล้วทำไมจะต้องโกรธด้วยล่ะ?"
ผมให้เวลาลองค้นหาคำตอบดูครับ...3 นาที พอมั๊ยเอ่ย?
...
จากประสบการณ์ของผมเองแล้ว...เวลาที่เราโกรธเพราะโดนไล่บี้ เกิดจากแค่ 2 สาเหตุ
สาเหตุที่หนึ่ง...คือคนถามนั้น ถามแบบจงใจจะหาเรื่อง ไม่ว่าจะด้วยท่าทาง, น้ำเสียง, แววตา หรือไม่ก็รูปแบบของคำถาม
ส่วนสาเหตุที่สอง...เกิดจากคำถามที่ถามมานั้น เราตอบไม่ได้...และโดยมากเกิดจากเราไม่แม่นในรายละเอียดของงาน
ดังนั้น เมื่อโดนไล่บี้ลงในรายละเอียดแล้ว เราจึงมักเกิดความขุ่นมัวในอารมณ์ จนกลายเป็นโกรธในที่สุด
...
ถามต่อว่า...วิธีแก้ปัญหาจากสาเหตุแรก ต้องทำยังไง...ข้อนี้ผมตอบไม่ได้ เพราะไม่ทราบว่า คนถามมีเจตนาอะไร
แต่สำหรับสาเหตุที่สองนั้น...ผมเชื่อว่า ทุกคนคงพอจะตอบได้ครับ...
ใช่แล้วครับ...ก็ต้องเตรียมตัวให้ดีที่สุด ลงรายละเอียดและใส่ใจในสิ่งที่ทำ...อะไรที่ตอบไม่ได้ เพราะยังลงรายละเอียดไม่พอ ก็ต้องกลับไปค้นคว้าเพิ่มเติม ปรับปรุง และแก้ไข
ไม่ใช่ดื้อแพ่งตะแบงโกรธอยู่อย่างนั้น...เพราะสุดท้ายแล้ว ทั้งงานและเรา ก็มีแต่ "แย่" กับ "แย่" เท่านั้นเอง
เคยโดนถามคำถามแบบ "ไล่บี้" จนโกรธมั๊ยครับ?
ผมเองก็เคยมีประสบการณ์ทั้งเคยถูกไล่บี้จนโกรธ กับไล่เบี้ยจนอีกฝ่ายโกรธมาแล้ว
อย่าพึ่งโกรธนะครับ...ถ้าผมจะถามว่า "แล้วทำไมจะต้องโกรธด้วยล่ะ?"
ผมให้เวลาลองค้นหาคำตอบดูครับ...3 นาที พอมั๊ยเอ่ย?
...
จากประสบการณ์ของผมเองแล้ว...เวลาที่เราโกรธเพราะโดนไล่บี้ เกิดจากแค่ 2 สาเหตุ
สาเหตุที่หนึ่ง...คือคนถามนั้น ถามแบบจงใจจะหาเรื่อง ไม่ว่าจะด้วยท่าทาง, น้ำเสียง, แววตา หรือไม่ก็รูปแบบของคำถาม
ส่วนสาเหตุที่สอง...เกิดจากคำถามที่ถามมานั้น เราตอบไม่ได้...และโดยมากเกิดจากเราไม่แม่นในรายละเอียดของงาน
ดังนั้น เมื่อโดนไล่บี้ลงในรายละเอียดแล้ว เราจึงมักเกิดความขุ่นมัวในอารมณ์ จนกลายเป็นโกรธในที่สุด
...
ถามต่อว่า...วิธีแก้ปัญหาจากสาเหตุแรก ต้องทำยังไง...ข้อนี้ผมตอบไม่ได้ เพราะไม่ทราบว่า คนถามมีเจตนาอะไร
แต่สำหรับสาเหตุที่สองนั้น...ผมเชื่อว่า ทุกคนคงพอจะตอบได้ครับ...
ใช่แล้วครับ...ก็ต้องเตรียมตัวให้ดีที่สุด ลงรายละเอียดและใส่ใจในสิ่งที่ทำ...อะไรที่ตอบไม่ได้ เพราะยังลงรายละเอียดไม่พอ ก็ต้องกลับไปค้นคว้าเพิ่มเติม ปรับปรุง และแก้ไข
ไม่ใช่ดื้อแพ่งตะแบงโกรธอยู่อย่างนั้น...เพราะสุดท้ายแล้ว ทั้งงานและเรา ก็มีแต่ "แย่" กับ "แย่" เท่านั้นเอง
Comments
Post a Comment