Skip to main content

Post#3-80: Love Me Love My Pet

Post#3-80:
ระหว่างนั่งดู TV หย่อนอารมณ์ หลังจากกลับจากประชุมเคร่งเครียดมาทั้งวัน...ฉับพลัน ภรรยาของผมก็มาแจ้งข่าวไม่ดี

ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า...เจ้าหมาน้อยสุดที่รักดูท่าจะไม่สบายเอาการอยู่

ผมจึงมีอันต้องระเห็จออกจากบ้าน เพื่อเป็นสารถีพาทั้งคุณเธอและคุณหมาไปหาคุณหมอ...อย่างด่วน

...

ว่ากันตามจริง, ผมว่าสัตว์เลี้ยงกับเด็กทารกอยู่ในหมวดเดียวกัน ในด้านของความยากต่อการทำความเข้าใจ

ผมเชื่อว่าหลายๆ คนจะเกิดอาการ "ใบ้รับประทาน" เหมือนผม เมื่อได้ยินเสียงเด็กทารกร้องไห้ ด้วยว่าเราแยกไม่ออกเอาจริงๆ ว่า ที่ร้องไห้น่ะ จะเอาอะไรจ๊ะ?

เช่นเดียวกับเวลาที่สัตว์เลี้ยงของเราเห่าหรือร้อง เราก็ได้แต่เดาว่า พี่เค้าจะเอาอะไรหรือกำลังสื่ออะไรกับเรากันหนอ?

...

แม้ว่าสัตว์เลี้ยงและเด็กทารกจะมีปัจจัยร่วมบางอย่าง แต่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า การเลี้ยงสัตว์นั้นต่างจากการเลี้ยงเด็กมาก

เลี้ยงเด็ก...วันหนึ่งเค้าก็จะเติบโตและพึ่งพาตนเองได้

แต่เลี้ยงสัตว์น่ะ...ไม่มีวันไหนที่เจ้าพวกนี้ จะพึ่งพาตัวเองได้ ดังนั้น เราจึงต้องคิดให้มากหากจะมีสัตว์เลี้ยงเข้ามาในชีวิต

สัตว์เลี้ยงเป็นอะไรที่ Nice to have, but hard to raise...และผมเองก็พลาดมาแล้ว ที่เป็นตัวตั้งตัวตีอยากจะเลี้ยง แต่ไม่มีเวลาดูแล และมันก็ตกเป็นภาระของภรรยาของผม ในที่สุด

...

เจ้าตัวน้อยของผมป่วยหนักครั้งนี้...ทำให้ผมรู้สึกผิดที่ดิ้นรนซื้อมันมา...กว่า 10 ปีมานี้ ผมอุ้มมันน้อยจนนับครั้งได้

คิดๆ ดูแล้ว มนุษย์เรานี่ออกจะใจร้ายกับบรรดาสัตว์เลี้ยงทั้งหลาย พอดู...

เพราะเราซื้อมันมาเพื่อเป็นเพื่อนแก้เหงาชั่วครู่...แล้วก็ทิ้งมันไว้ลำพังทั้งวัน

แต่พวกมันน่ะ อยู่กับความเหงาทั้งวัน เพียงเพื่อที่จะมีความสุขที่เราเล่นด้วยเพียงชั่วครู่

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...