Post#3-250:
หลายๆ คนอาจจะนึกว่า "คนกล้า" คือบุคคลผู้ไร้ซึ่งความกลัวในหัวใจ
แต่ลองพิจารณาวาทะต่อไปนี้ดูครับ
"Be brave. Remember that bravery is not the lack of fear, but the ability to move forward in spite of fear."
แปลว่า "จงมีความกล้า. จำไว้ว่า ความกล้า หาใช่ การปราศจากความกลัว, หากแต่เป็นความสามารถในการเดินหน้าต่อไปทั้งๆ ที่กลัว ต่างหาก"
...
เมื่อวิเคราะห์ดูแล้ว ผมเองก็ออกจะเห็นด้วยกับวาทะนี้ไม่น้อยเลยครับ
เพราะหากเราเดินหน้าทำอะไรก็ตามโดยปราศจากความกลัวเอาเสียเลย...ความกล้า ก็อาจจะมีสภาวะคล้ายจะเป็น "ความบ้าบิ่น"
และเมื่อสติโดนครองด้วยความบ้าบิ่น เราก็อาจจะทำอะไรโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง
...
ลองมาคิดดูแล้ว การแฝงความกลัวไว้ในความกล้า...จึงอาจเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้เราก็เป็นได้
นอกจากนั้น ผมว่าความกลัวเองก็มีความสำคัญไม่น้อยกว่าความกล้า...ก็เพราะความกลัวนี่แหละครับ ที่ผลักดันให้มนุษย์ลุกขึ้นมาทำนั่น นู่น นี่ เพื่อเอาชนะความกลัวให้ได้
กลัวความมืด...มนุษย์จึงมีหลอดไฟ, กลัวต้องลำบากล่าสัตว์...มนุษย์จึงรู้จักการทำปศุสัตว์, กลัวหาอาหารได้ยาก...มนุษย์จึงเรียนรู้ที่จะเพาะปลูก, กลัวความหนาว...มนุษย์จึงทำเสื้อผ้าใส่, ฯลฯ
...
น่าเสียดายที่บางคนก็ไม่รู้จักใช้ความกลัวเป็นแรงกระตุ้น แต่ใช้เป็นข้ออ้างในการไม่ลุกขึ้นสู้กับอะไรก็ตามที่เข้ามากระทบชีวิต
ไม่ต้องไปมัวพะวงอยู่กับการกำจัดความกลัวให้หมดไปหรอกครับ...เพราะมันแทบจะเป็นไปไม่ได้
เอาเป็นว่า ต้องรู้จักรับมือกับความกลัวของตัวเองให้ดีก็พอ...ความกลัวมักจะเกิดจากความไม่รู้ ดังนั้น การขวนขวายศึกษาเรื่องหรือสิ่งที่เรากลัว ก็จะทำให้ความกลัวในเรื่องนั้นหรือสิ่งนั้น ลดลงได้
...แต่รู้อะไรมั๊ยครับ บางทีความกล้าที่สุดของมนุษย์ อาจจะเป็นความกล้าที่จะยอมรับว่า เรา "กลัว" ก็เป็นได้...
หลายๆ คนอาจจะนึกว่า "คนกล้า" คือบุคคลผู้ไร้ซึ่งความกลัวในหัวใจ
แต่ลองพิจารณาวาทะต่อไปนี้ดูครับ
"Be brave. Remember that bravery is not the lack of fear, but the ability to move forward in spite of fear."
แปลว่า "จงมีความกล้า. จำไว้ว่า ความกล้า หาใช่ การปราศจากความกลัว, หากแต่เป็นความสามารถในการเดินหน้าต่อไปทั้งๆ ที่กลัว ต่างหาก"
...
เมื่อวิเคราะห์ดูแล้ว ผมเองก็ออกจะเห็นด้วยกับวาทะนี้ไม่น้อยเลยครับ
เพราะหากเราเดินหน้าทำอะไรก็ตามโดยปราศจากความกลัวเอาเสียเลย...ความกล้า ก็อาจจะมีสภาวะคล้ายจะเป็น "ความบ้าบิ่น"
และเมื่อสติโดนครองด้วยความบ้าบิ่น เราก็อาจจะทำอะไรโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง
...
ลองมาคิดดูแล้ว การแฝงความกลัวไว้ในความกล้า...จึงอาจเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้เราก็เป็นได้
นอกจากนั้น ผมว่าความกลัวเองก็มีความสำคัญไม่น้อยกว่าความกล้า...ก็เพราะความกลัวนี่แหละครับ ที่ผลักดันให้มนุษย์ลุกขึ้นมาทำนั่น นู่น นี่ เพื่อเอาชนะความกลัวให้ได้
กลัวความมืด...มนุษย์จึงมีหลอดไฟ, กลัวต้องลำบากล่าสัตว์...มนุษย์จึงรู้จักการทำปศุสัตว์, กลัวหาอาหารได้ยาก...มนุษย์จึงเรียนรู้ที่จะเพาะปลูก, กลัวความหนาว...มนุษย์จึงทำเสื้อผ้าใส่, ฯลฯ
...
น่าเสียดายที่บางคนก็ไม่รู้จักใช้ความกลัวเป็นแรงกระตุ้น แต่ใช้เป็นข้ออ้างในการไม่ลุกขึ้นสู้กับอะไรก็ตามที่เข้ามากระทบชีวิต
ไม่ต้องไปมัวพะวงอยู่กับการกำจัดความกลัวให้หมดไปหรอกครับ...เพราะมันแทบจะเป็นไปไม่ได้
เอาเป็นว่า ต้องรู้จักรับมือกับความกลัวของตัวเองให้ดีก็พอ...ความกลัวมักจะเกิดจากความไม่รู้ ดังนั้น การขวนขวายศึกษาเรื่องหรือสิ่งที่เรากลัว ก็จะทำให้ความกลัวในเรื่องนั้นหรือสิ่งนั้น ลดลงได้
...แต่รู้อะไรมั๊ยครับ บางทีความกล้าที่สุดของมนุษย์ อาจจะเป็นความกล้าที่จะยอมรับว่า เรา "กลัว" ก็เป็นได้...
Comments
Post a Comment