Post#3-254:
ไม่กี่วันมานี้ มีน้องคนหนึ่งมาปรึกษาผมเรื่องอยากเปลี่ยนงาน...สาเหตุหลักๆ ก็คือ "เบื่อคน"...
เราเคยคุยกันเรื่องการเปลี่ยนถ่ายย้ายงานกันหลายหน ล่าสุดก็ไม่นานมานี้เอง (Post#3-206)
ซึ่งผมมักจะเตือนลูกน้องเสมอว่า ถ้าคุณย้ายงานเพราะเบื่อคน มีหวังว่า คุณอาจจะต้องย้ายหนีคนที่คุณไม่ชอบ ไปตลอดชีวิต
...
หากว่าคุณกำลังเซ็งว่า ไม่เห็นมีใครทำอะไรถูกใจคุณสักอย่าง...เชื่อได้ว่า บางคนก็อาจจะกำลังนึกว่า คุณทำอะไรไม่เคยถูกใจเค้าเอาเสียเลย เช่นกัน
ในขณะที่คุณคิดจะย้ายงานเพื่อหนีคนที่คุณไม่ถูกใจ...แต่มีอีกหลายคนที่เข้าใจสัจธรรมที่ว่า วันนี้อาจรัก พรุ่งนี้อาจชัง หรือวันนี้เกลียดแทบตาย พรุ่งนี้อาจรักกันปานจะกลืน
แปลว่า ปัญหาไม่ใช่เรื่องคน...แต่ปัญหาอยู่ที่ความรู้สึกที่คุณมีต่อคน ต่างหาก
...
ถ้าเข้าใจได้ว่า บางครั้งบางหน เราเองยังไม่พอใจตัวเราเองเลย ดังนั้น คงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะพอใจคนอื่นได้ตลอดเวลา
หากชังน้ำหน้าอีกฝ่าย ก็อย่าไปสุงสิง, หากเกลียดจนไม่อยากยุ่งเกี่ยว ก็ดีลกันเฉพาะเรื่องงาน...น่าจะเป็นทางออกที่ดีสำหรับตัวเรามากกว่ามั๊ยครับ?
ลองคิดดูสิครับ ว่ามันคงจะเป็นเรื่องน่าเสียดายแค่ไหน...หากเราต้องทิ้งงานที่ชอบ, ทิ้งคนที่เราอยากทำงานด้วย เพียงเพราะต้องการจะหนีใครบางคนที่เราไม่ชอบ
ทำไมเราต้องแคร์คนที่เราไม่ควรใส่ใจ...แทนที่จะแคร์คนที่เราควรใส่ใจ?
...
ดังนั้น ถ้าคุณชอบงาน ก็จงสนุกกับการทำงาน และใส่ใจกับคนที่คุณไม่ชอบให้น้อยลง...เพราะไม่ว่าคุณไปที่ไหน คุณก็ต้องเจอคนที่คุณอาจจะไม่ชอบอยู่ดี
คิดเสียว่า ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว, ถ้าอยู่กันฉันท์มิตรไม่ได้จริงๆ ก็ถือเสียว่า รบกับศัตรูที่คุ้นเคย ในสนามรบที่เราคุ้นชิน จะดีกว่า
อย่างน้อย คุณก็รู้มืออีกฝ่ายว่า จะทำอะไรกับคุณได้แค่ไหน, อย่างไร และเพื่ออะไร?
...ฉะนั้น จงอย่าตัดสินใจย้ายงาน เพราะเบื่อคน แต่ยอมทิ้งงานที่ชอบ...เพราะคุณไม่ได้แค่ "แพ้" คนที่คุณไม่ชอบ แต่คุณยัง "แพ้" ความไม่เดียงสาของตัวเองด้วย...
ไม่กี่วันมานี้ มีน้องคนหนึ่งมาปรึกษาผมเรื่องอยากเปลี่ยนงาน...สาเหตุหลักๆ ก็คือ "เบื่อคน"...
เราเคยคุยกันเรื่องการเปลี่ยนถ่ายย้ายงานกันหลายหน ล่าสุดก็ไม่นานมานี้เอง (Post#3-206)
ซึ่งผมมักจะเตือนลูกน้องเสมอว่า ถ้าคุณย้ายงานเพราะเบื่อคน มีหวังว่า คุณอาจจะต้องย้ายหนีคนที่คุณไม่ชอบ ไปตลอดชีวิต
...
หากว่าคุณกำลังเซ็งว่า ไม่เห็นมีใครทำอะไรถูกใจคุณสักอย่าง...เชื่อได้ว่า บางคนก็อาจจะกำลังนึกว่า คุณทำอะไรไม่เคยถูกใจเค้าเอาเสียเลย เช่นกัน
ในขณะที่คุณคิดจะย้ายงานเพื่อหนีคนที่คุณไม่ถูกใจ...แต่มีอีกหลายคนที่เข้าใจสัจธรรมที่ว่า วันนี้อาจรัก พรุ่งนี้อาจชัง หรือวันนี้เกลียดแทบตาย พรุ่งนี้อาจรักกันปานจะกลืน
แปลว่า ปัญหาไม่ใช่เรื่องคน...แต่ปัญหาอยู่ที่ความรู้สึกที่คุณมีต่อคน ต่างหาก
...
ถ้าเข้าใจได้ว่า บางครั้งบางหน เราเองยังไม่พอใจตัวเราเองเลย ดังนั้น คงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะพอใจคนอื่นได้ตลอดเวลา
หากชังน้ำหน้าอีกฝ่าย ก็อย่าไปสุงสิง, หากเกลียดจนไม่อยากยุ่งเกี่ยว ก็ดีลกันเฉพาะเรื่องงาน...น่าจะเป็นทางออกที่ดีสำหรับตัวเรามากกว่ามั๊ยครับ?
ลองคิดดูสิครับ ว่ามันคงจะเป็นเรื่องน่าเสียดายแค่ไหน...หากเราต้องทิ้งงานที่ชอบ, ทิ้งคนที่เราอยากทำงานด้วย เพียงเพราะต้องการจะหนีใครบางคนที่เราไม่ชอบ
ทำไมเราต้องแคร์คนที่เราไม่ควรใส่ใจ...แทนที่จะแคร์คนที่เราควรใส่ใจ?
...
ดังนั้น ถ้าคุณชอบงาน ก็จงสนุกกับการทำงาน และใส่ใจกับคนที่คุณไม่ชอบให้น้อยลง...เพราะไม่ว่าคุณไปที่ไหน คุณก็ต้องเจอคนที่คุณอาจจะไม่ชอบอยู่ดี
คิดเสียว่า ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว, ถ้าอยู่กันฉันท์มิตรไม่ได้จริงๆ ก็ถือเสียว่า รบกับศัตรูที่คุ้นเคย ในสนามรบที่เราคุ้นชิน จะดีกว่า
อย่างน้อย คุณก็รู้มืออีกฝ่ายว่า จะทำอะไรกับคุณได้แค่ไหน, อย่างไร และเพื่ออะไร?
...ฉะนั้น จงอย่าตัดสินใจย้ายงาน เพราะเบื่อคน แต่ยอมทิ้งงานที่ชอบ...เพราะคุณไม่ได้แค่ "แพ้" คนที่คุณไม่ชอบ แต่คุณยัง "แพ้" ความไม่เดียงสาของตัวเองด้วย...
Comments
Post a Comment