Post#3-256: Dignity&Pride vs Ego&Honor

Post#3-256:
ลองพิจารณาวาทะต่อไปนี้ดูครับ...

"You may hold on to your dignity, not ego. You may live up to your pride not honor"

แปลว่า "เจ้าจงรักษาเกียรติศักดิ์ของเจ้า หาใช่ความเป็นปัจเจกแห่งเจ้า. เจ้าจงใช้ชีวิตด้วยเกียรติภูมิแห่งตน หาใช่ใช้ชีวิตเพื่อใฝ่หาเกียรติยศที่ถูกอุปโลกน์"

...

วาทะข้างต้น ไม่ต้องไปหาที่มาจากไหนเลยครับ เพราะผมบัญญัติขึ้นเอง...

ผมตีความว่า Dignity และ Pride เป็น "จิตวิญญาณ" ของตัวเรา ที่ไม่ว่าปัจจัยภายนอกจะมากระทบอย่างไร ถ้าเราไม่หวั่นไหวไกวแกว่งไปกับมัน, ตราบนั้น "จิตวิญญาณ" ที่ว่า ก็ไม่มีวันจะแปดเปื้อน

เช่น เราภูมิใจที่เกิดมาเป็นลูกคนจน, ใครดูหมิ่นเหยียดหยามว่าเรา "จน" เราก็ไม่ได้เอามาเป็นอารมณ์...เรายอมรับ และใช้ความดูหมิ่นเหล่านั้น เป็นแรงผลักดัน

ส่วน Ego กับ Honor นั้น เป็นตัวที่ทำให้เรารู้สึกว่า หากว่ามีใครมาทำให้สิ่งสมมติทั้งสองนี้สั่นคลอน อาจจะทำให้เรา "เสียหน้า" ในสังคม, เราจึงโกรธทุกครั้งที่มีใครมาแตะมัน

...

ที่เราพบข่าวฆ่ากันตายด้วยเรื่องที่ไม่น่าเป็นเรื่อง แค่มองหน้ากันในผับ, ขับรถปาดกันเล็กน้อย, ฯลฯ ก็เพราะยึดติดกับ Ego และ Honor พวกนี้ นั่นเอง

บางคนจึงคิดว่าเค้ากำลังรักษา "เกียรติศักดิ์" ของตัวเอง หากแต่ที่จริง เค้ากำลังหลงไปกับ "ตัวกู ของกู"

...และบางคนใช้ทุกสิ่งทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง "เกียรติยศ" แต่หาเคยสนใจ "เกียรติภูมิ" ของตัวเอง...