Post#3-326:
วันก่อนผมเจอรุ่นพี่ท่านหนึ่ง (สมมติชื่อพี่ P นะครับ) โดยบังเอิญ...เนื่องจากผมต้องรีบไปประชุมต่อ เลยมีโอกาสแวะทักทายกันเดี๋ยวเดียวเท่านั้น
สมัยทำงานอยู่ที่เดียวกัน พี่ P จะเป็นคนรวมแก๊งส์เด็กโรงเรียนเดียวกันไปทานข้าวกันเป็นที่ครึกครื้นและสนุกสนาน...ประมาณเดือนละครั้งหรือสองเดือนครั้ง
เรียกว่า ทำให้คนที่เข้ามาทำงานใหม่ทุกคนรู้สึกอบอุ่นและไม่เดียวดาย เพราะมีเพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆ ให้การต้อนรับอยู่
ผมนับถือพี่ P ที่คิดไอเดียนี้ขึ้นมาได้...และนับถือยิ่งกว่า ที่พี่ P ลงมือทำให้ไอเดียดีๆ นี้กลายเป็นความจริง และกลายเป็นหนึ่งในความทรงจำอันมีค่าของผม
...
ช่วงเวลาก่อนหน้าที่ผมจะมาเจอพี่ P และจนกระทั่งผ่านมากว่า 5 ปี ที่ผมไม่ได้ทำงานอยู่ที่เดียวกับพี่ P แล้ว...ผมก็ไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกเป็นกันเองแบบนั้นอีกเลย
มันเป็นความรู้สึกของความเป็นทีมเดียวกัน และทำให้ทุกคนในแก๊งส์สนิทกันอย่างรวดเร็ว...ด้วยความเป็นคนสถาบันเดียวกันและมีโอกาสได้มาอยู่องค์กรเดียวกัน
เป็นการสร้างความอบอุ่นและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้อย่างน่าอัศจรรย์ที่สุดครั้งหนึ่ง...อย่างน้อยก็สำหรับผม
...
สำหรับคนเข้ามาทำงานใหม่ๆ หลายๆ คน...ช่วงเวลาที่ยากลำบาก ก็คือช่วงแรกๆ ที่เข้ามาสัมผัสกับวัฒนธรรมองค์กรที่แตกต่างไปจากเดิม
หลายคนปรับตัวไม่ทัน...จึงต้องลาจากไปอย่างน่าเสียดาย ทั้งๆ ที่ถ้าผ่านช่วงแรกไปได้ ก็สบายแล้วแท้ๆ
กุศโลบายของพี่ P จึงทำให้คนใหม่ๆ หลายๆ คน ไม่รู้สึกว่าโดดเดี่ยว เพราะได้อยู่ท่ามกลางหมู่คนที่เค้ารู้สึกว่า ไว้ใจได้
...ใครจะลองนำไปใช้ก็น่าจะดีครับ...ผมมั่นใจว่านอกจากพี่ P จะไม่หวงห้ามแล้ว ยังจะยินดีด้วยซ้ำที่ไอเดียดีๆ นี้ จะได้รับการต่อยอดต่อไป...
วันก่อนผมเจอรุ่นพี่ท่านหนึ่ง (สมมติชื่อพี่ P นะครับ) โดยบังเอิญ...เนื่องจากผมต้องรีบไปประชุมต่อ เลยมีโอกาสแวะทักทายกันเดี๋ยวเดียวเท่านั้น
สมัยทำงานอยู่ที่เดียวกัน พี่ P จะเป็นคนรวมแก๊งส์เด็กโรงเรียนเดียวกันไปทานข้าวกันเป็นที่ครึกครื้นและสนุกสนาน...ประมาณเดือนละครั้งหรือสองเดือนครั้ง
เรียกว่า ทำให้คนที่เข้ามาทำงานใหม่ทุกคนรู้สึกอบอุ่นและไม่เดียวดาย เพราะมีเพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆ ให้การต้อนรับอยู่
ผมนับถือพี่ P ที่คิดไอเดียนี้ขึ้นมาได้...และนับถือยิ่งกว่า ที่พี่ P ลงมือทำให้ไอเดียดีๆ นี้กลายเป็นความจริง และกลายเป็นหนึ่งในความทรงจำอันมีค่าของผม
...
ช่วงเวลาก่อนหน้าที่ผมจะมาเจอพี่ P และจนกระทั่งผ่านมากว่า 5 ปี ที่ผมไม่ได้ทำงานอยู่ที่เดียวกับพี่ P แล้ว...ผมก็ไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกเป็นกันเองแบบนั้นอีกเลย
มันเป็นความรู้สึกของความเป็นทีมเดียวกัน และทำให้ทุกคนในแก๊งส์สนิทกันอย่างรวดเร็ว...ด้วยความเป็นคนสถาบันเดียวกันและมีโอกาสได้มาอยู่องค์กรเดียวกัน
เป็นการสร้างความอบอุ่นและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้อย่างน่าอัศจรรย์ที่สุดครั้งหนึ่ง...อย่างน้อยก็สำหรับผม
...
สำหรับคนเข้ามาทำงานใหม่ๆ หลายๆ คน...ช่วงเวลาที่ยากลำบาก ก็คือช่วงแรกๆ ที่เข้ามาสัมผัสกับวัฒนธรรมองค์กรที่แตกต่างไปจากเดิม
หลายคนปรับตัวไม่ทัน...จึงต้องลาจากไปอย่างน่าเสียดาย ทั้งๆ ที่ถ้าผ่านช่วงแรกไปได้ ก็สบายแล้วแท้ๆ
กุศโลบายของพี่ P จึงทำให้คนใหม่ๆ หลายๆ คน ไม่รู้สึกว่าโดดเดี่ยว เพราะได้อยู่ท่ามกลางหมู่คนที่เค้ารู้สึกว่า ไว้ใจได้
...ใครจะลองนำไปใช้ก็น่าจะดีครับ...ผมมั่นใจว่านอกจากพี่ P จะไม่หวงห้ามแล้ว ยังจะยินดีด้วยซ้ำที่ไอเดียดีๆ นี้ จะได้รับการต่อยอดต่อไป...
Comments
Post a Comment