Post#4-177:
ต้องขอบคุณเทคโนโลยีสมัยนี้ ที่ทำให้เราสื่อสารกับคนที่เรารักได้ง่ายดายและสะดวกมากจริงๆ
เริ่มต้นแบบนี้...ราวกับว่าผมเป็นผู้สูงอายุเสียเหลือเกิน แต่ผมก็รู้สึกแบบนี้จริงๆ
เรื่องมีอยู่ว่า คุณพ่อของผมเริ่มเล่น Line มาได้พักใหญ่ๆ แล้ว...และไม่เคยเลยสักวัน ที่ท่านจะไม่ส่งข้อความมาทักทาย
ทุกครั้งที่ท่านส่งข้อความมาหา...ผมก็จะต้องตอบท่าน เพื่อให้ท่านทราบว่า ผมเห็นข้อความแล้ว
ถ้าไม่ตอบ ท่านเป็นต้องให้น้องชายผมถามไถ่ ว่า "อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ"...ถือเป็นเรื่องเฮฮาในครอบครัวของผม ^^
...
ไม่ใช่ท่านจะไม่ทราบ ว่าผมเห็นข้อความแล้วรึเปล่า? เพราะอย่างที่รู้ๆ กันว่า ข้อความที่อ่านแล้วกับยังไม่อ่านนั้น มันต่างกันตรงไหน?
สำหรับข้อความจากคนอื่นที่ส่งมา อาจจะส่งมาหาเราแบบต้องการคำตอบบ้าง หรือไม่ต้องการคำตอบบ้าง
แต่มันสำคัญมาก (อย่างน้อยก็สำหรับคุณพ่อของผม) ว่าเมื่อเราอ่านข้อความแล้ว "มีใจ" จะตอบข้อความที่ส่งมาให้มั๊ยหนอ?
...
การอ่านข้อความแล้ว ไม่ได้ตอบกลับไปในเวลาที่เหมาะสม...มันทำให้คนส่งข้อความไปนั้น "กระสับกระส่าย" ได้มากพอดู
ยิ่งโดยธรรมชาติของมนุษย์ส่วนใหญ่ มักชอบ "คิดมาก", "คิดไปเอง" หรือไม่ก็ "ทึกทักเอาเอง" ด้วยแล้ว...
ยิ่งทำให้คนเรามักมีปฏิกิริยากับการ "อ่านข้อความแล้วไม่ตอบ" มากเป็นพิเศษ!
...
ดังนั้น เราจึงควร "ใส่ใจ" มากขึ้นอีกนิด ว่า "ข้อความ" ที่เข้ามาหาเรานั้น มี "เจตนา" แบบใด?
ต้องการแค่ส่งมาเฉยๆ เพราะนึกถึง หรือต้องการได้คำตอบอะไรกลับไป?
ทั้งนี้และทั้งนั้น ก็ขึ้นอยู่กับ degree ความสัมพันธ์ที่เรามีอยู่กับผู้ส่งข้อความนั้นๆ ด้วยเช่นกัน
...เทคโนโลยีช่วยให้เราสื่อสารกันง่ายขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็สั่นคลอนความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนได้อย่างไม่น่าเชื่อ เช่นกันครับ...
#ยิ่งLineยิ่งใกล้จริงมั๊ย #ลองทักใครทุกวันแล้วเค้าไม่ทักตอบจะรู้สึกยังไง #ส่งไปแล้วเค้าไม่ตอบอาจไม่มีอะไรเลยก็ได้ #คิดมากคิดไปเองทึกทักเอาเองก็เจ็บเอง #ด่วนมากก็โทรไปสิรออะไรอยู่
ต้องขอบคุณเทคโนโลยีสมัยนี้ ที่ทำให้เราสื่อสารกับคนที่เรารักได้ง่ายดายและสะดวกมากจริงๆ
เริ่มต้นแบบนี้...ราวกับว่าผมเป็นผู้สูงอายุเสียเหลือเกิน แต่ผมก็รู้สึกแบบนี้จริงๆ
เรื่องมีอยู่ว่า คุณพ่อของผมเริ่มเล่น Line มาได้พักใหญ่ๆ แล้ว...และไม่เคยเลยสักวัน ที่ท่านจะไม่ส่งข้อความมาทักทาย
ทุกครั้งที่ท่านส่งข้อความมาหา...ผมก็จะต้องตอบท่าน เพื่อให้ท่านทราบว่า ผมเห็นข้อความแล้ว
ถ้าไม่ตอบ ท่านเป็นต้องให้น้องชายผมถามไถ่ ว่า "อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ"...ถือเป็นเรื่องเฮฮาในครอบครัวของผม ^^
...
ไม่ใช่ท่านจะไม่ทราบ ว่าผมเห็นข้อความแล้วรึเปล่า? เพราะอย่างที่รู้ๆ กันว่า ข้อความที่อ่านแล้วกับยังไม่อ่านนั้น มันต่างกันตรงไหน?
สำหรับข้อความจากคนอื่นที่ส่งมา อาจจะส่งมาหาเราแบบต้องการคำตอบบ้าง หรือไม่ต้องการคำตอบบ้าง
แต่มันสำคัญมาก (อย่างน้อยก็สำหรับคุณพ่อของผม) ว่าเมื่อเราอ่านข้อความแล้ว "มีใจ" จะตอบข้อความที่ส่งมาให้มั๊ยหนอ?
...
การอ่านข้อความแล้ว ไม่ได้ตอบกลับไปในเวลาที่เหมาะสม...มันทำให้คนส่งข้อความไปนั้น "กระสับกระส่าย" ได้มากพอดู
ยิ่งโดยธรรมชาติของมนุษย์ส่วนใหญ่ มักชอบ "คิดมาก", "คิดไปเอง" หรือไม่ก็ "ทึกทักเอาเอง" ด้วยแล้ว...
ยิ่งทำให้คนเรามักมีปฏิกิริยากับการ "อ่านข้อความแล้วไม่ตอบ" มากเป็นพิเศษ!
...
ดังนั้น เราจึงควร "ใส่ใจ" มากขึ้นอีกนิด ว่า "ข้อความ" ที่เข้ามาหาเรานั้น มี "เจตนา" แบบใด?
ต้องการแค่ส่งมาเฉยๆ เพราะนึกถึง หรือต้องการได้คำตอบอะไรกลับไป?
ทั้งนี้และทั้งนั้น ก็ขึ้นอยู่กับ degree ความสัมพันธ์ที่เรามีอยู่กับผู้ส่งข้อความนั้นๆ ด้วยเช่นกัน
...เทคโนโลยีช่วยให้เราสื่อสารกันง่ายขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็สั่นคลอนความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนได้อย่างไม่น่าเชื่อ เช่นกันครับ...
#ยิ่งLineยิ่งใกล้จริงมั๊ย #ลองทักใครทุกวันแล้วเค้าไม่ทักตอบจะรู้สึกยังไง #ส่งไปแล้วเค้าไม่ตอบอาจไม่มีอะไรเลยก็ได้ #คิดมากคิดไปเองทึกทักเอาเองก็เจ็บเอง #ด่วนมากก็โทรไปสิรออะไรอยู่
Comments
Post a Comment