Skip to main content

Post#331: อะไรคือสิ่งที่ท้าทายที่สุดในชีวิต?

Post#331:
เมื่อครั้งที่คุณนาตาลี เกลโบว่า เข้าประกวด Miss Universe เมื่อปี 2005 ที่ประเทศไทย เธอได้ตอบคำถามที่ทำให้เธอกลายเป็นหนึ่งในขวัญใจของคนไทยจนวันนี้...

การเป็นนางงามไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่หลายคนเข้าใจ ยิ่งการเป็นนางงามระดับ Miss Universe ด้วยแล้ว ยิ่งต้องเป็นนางงามที่ใกล้เคียงกับคำว่า "สมบูรณ์แบบ" มากขึ้นไปอีก

หลายครั้งที่เรามักจะได้ยินนางงามพูดว่า "การเป็นนางงาม มิใช่แค่สวยภายนอก หากแต่ต้องสวยจากภายในด้วย" ผมก็ออกจะเห็นด้วยไม่น้อย

สวยภายนอกก็คือ รูปร่าง หน้าตา ต้องสวย บุคลิกดี ส่วนสวยภายใน ก็คือการมีจิตใจที่ดีงาม และต้อง "รักเด็ก" (ข้อนี้ผมเติมเองครับ อิอิ)

แต่ผมว่า นางงามที่จะสมบูรณ์แบบ ไม่ควรจะแค่ "สวย" (ทั้งภายนอกและภายใน) แต่ต้อง "ฉลาด" ด้วย

ที่ว่าคุณนาตาลี หรือคนที่เป็น Miss Universe สวยภายนอกนั้น ผมว่าผมคงไม่ต้องพิสูจน์ เพราะมาถึงระดับนี้ ไม่สวยย่อมไม่ได้แน่ๆ ส่วนสวยภายในนั้น สะท้อนจากกิริยามารยาทที่เธอแสดงออก ผมรู้สึกว่าเธอกลมกลืนกับวัฒนธรรมไทยได้อย่างประหลาด แต่เรื่องนิสัยใจคอเป็นยังไง ผมขอผ่าน เพราะไม่ได้สนิทกับเธอเป็นการส่วนตัวครับ

เท่าที่ได้ยินได้ฟังจากเพื่อนๆ ของผม ที่รู้จักเธอ ต่างก็บอกตรงกันว่า เธอเป็นคนนิสัยน่ารักครับ ผมว่า เธอก็น่าจะเป็นคนน่ารักจริงๆ เพราะเกือบ 10 ปีมานี้ เธอก็ยังมีเมืองไทย เป็น "บ้าน" ย่อมต้องแปลว่า เธอต้องมี "ดี" ให้คนไทยรัก

แต่สำหรับเรื่องความฉลาด ในรอบ 5 คนสุดทัาย คุณนาตาลีพิสูจน์ให้คนทั้งโลกและคนไทยได้เห็น ว่าเธอสวยเพียบพร้อมจริงๆ

คำถามที่คุณนาตาลี โดนถาม ก็คือ "คุณคิดว่า อะไรคือสิ่งที่ท้าทายที่สุดในชีวิต?"

ถ้าอยากจะรู้ว่า ทำไมคุณนาตาลี ถึงได้เป็นผู้หญิงที่สวยและฉลาดในมุมมองของผม ก่อนอ่านคำตอบของคุณนาตาลี ลองตอบคำถามนี้ด้วยตัวคุณเองก่อนนะครับ ให้เวลาคิด 3 นาทีครับ

...

ได้คำตอบดีๆ มั๊ยครับ ต่างคนก็ต่างใจ ความท้าทายของใครก็ของมัน แต่คำตอบของคุณนาตาลี สั่นสะเทือนคนทั้งโลก อย่างไม่น่าเชื่อว่า ผู้หญิงอายุแค่ 23 ปี (ในขณะนั้น) จะตอบได้

คุณนาตาลี หรือคุณ "ฟ้า" ของคนไทย ตอบว่า..."การที่ดิฉันพยายามจะมองโลกในแง่บวก มีทัศนคติในการดำเนินชีวิตในแง่ดี ถือเป็นความท้าทายที่สุดในชีวิต"

สมแล้วที่เธอเป็น Miss Universe ที่คนไทยรักมากที่สุด (รองจากคุณอาภัสรา และคุณภรณ์ทิพย์) และสมแล้วที่เธอมีชื่อเล่นภาษาไทยว่า "ฟ้า" เพราะคำตอบแบบนี้ มีแต่ "นางฟ้า" เท่านั้นล่ะครับ ที่คิดได้

ข้อคิดจากนางฟ้าคนนี้ ก็คือ คำสำคัญที่จะนำเราไปสู่ความสำเร็จหรือล้มเหลว ก็คือคำสั้นๆ คำว่า "ทัศนคติเชิงบวก"

นั่นสิครับ ในวันที่เรารู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกหันหลังให้เรา จะมีซักกี่คนที่จะยังกล้าหาญและเข้มแข็งพอที่จะยังคงรักษา "ทัศนคติเชิงบวก" ไว้ได้ ผมเองก็สารภาพว่า ยังฝึกใจตัวเองได้ไม่ถึงขั้นนี้


แต่คนแบบนี้มีอยู่จริงๆ ในโลกครับ เค้าเหล่านั้น ก็คือคนที่ประสบความสำเร็จระดับ "โลกต้องจารึก" ทั้งหลาย นั่นเอง

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...