Post#350:
เคยนับบ้างมั๊ยครับ ว่าวันๆ นึง เรายิ้มหรือหัวเราะกี่ครั้ง?
การยิ้มหรือหัวเราะในที่นี้ ผมหมายถึงยิ้มหรือหัวเราะที่ออกมาจากใจของเรา (ผมเรียกรวมๆ ว่า True Smile ละกันนะครับ) ไม่ใช่การยิ้มหรือหัวเราะเพื่อเข้าสังคม (ผมเรียกว่า Fake Smile) นะครับ
ถ้าวันๆ นึง เราไม่ได้มี True Smile เลย มีแต่ Fake Smile ผมคิดว่า เราอาจต้องมาทบทวนชีวิตของเรานิดนึงครับ ว่าเราใช้ชีวิตผิดที่ผิดทางรึเปล่า?
ส่วนตัว ผมคิดว่า การใช้ชีวิตที่น่าสงสารที่สุด ก็คือการใช้ชีวิตที่ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองนั่นแหละครับ
ถ้าทั้งวันเราต้องมาคอยตีหน้าชื่น ทั้งที่ใจข้างในเป็นตรงกันข้าม ไม่อยากยิ้มให้แต่ก็ต้องยิ้ม ไม่อยากเสวนาแต่ก็ต้องฝืนทน ไม่อยากสุงสิงแต่ก็จำยอม ฯลฯ
ผมว่า ทางแก้มีแค่ 2 ทาง...
หนึ่ง คือเปลี่ยนที่ทำงาน และสอง คือเปลี่ยนวิธีมองโลกของเราเอง...
คนจำนวนมาก เลือกวิธีที่หนึ่ง เพราะมันง่ายดี แต่เค้าหารู้ไม่ว่า เค้าเปลี่ยนที่ทำงานไปเพื่อจะไปพบปัญหาเดิมๆ
คนที่เราไม่ชอบน่ะ มีอยู่ทุกที่ล่ะครับ เพราะไม่มีใครสมบูรณ์แบบ มีข้อดีก็มีข้อเสีย...
ปัญหาน่ะ ไม่ได้อยู่ที่เค้านิสัยดีหรือไม่ดี แต่ปัญหาอยู่ที่มุมมองของเราที่มีต่อนิสัยของคนที่เราต้องมีปฏิสัมพันธ์ด้วยต่างหาก
อ่านมาถึงตรงนี้...คงทราบแล้วใช่มั๊ยครับ ว่าผมจะชวนสรุปว่ายังไง?
ครับ ถูกต้องแล้ว...
หากต้องการที่จะมี True Smile จึงต้องแก้ด้วยวิธีที่สอง...เราต้องเปลี่ยนวิธีมองโลกของเราเอง
ถ้าเข้าใจวิธีมองโลกได้เมื่อไหร่...ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือจะคุยกับใคร เราจะรู้ว่าเรื่องไหนไม่ควรจะถือสา เรื่องไหนไม่ควรจะหาความ
เมื่อไม่เอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาใส่ไว้ในใจ ที่หนักก็จะเบา ที่ทุกข์ร้อนก็จะผ่อนคลาย...
ถ้าใครกำลังคิดว่า ที่ผมเล่าเป็นคุ้งเป็นแควแบบนี้ ผมบรรลุแล้วหรือ?
ตอบได้เต็มเสียงเลยครับว่า "ยัง" ^^
ว่าแต่ว่า ผมน่ะค้นพบปากทางเข้าแล้ว...จะไม่เข้าไปด้วยกันหน่อยหรือครับ?
Comments
Post a Comment