Post#2-359:
ค่ำวันนี้ผมมีโอกาสดีที่ผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง (สมมติว่าชื่อพี่ C นะครับ) กรุณาตอบรับคำเชิญมาทาน Dinner ด้วยกัน
ว่ากันที่จริงผมรู้จักพี่ C มาประมาณ 3 เดือน แต่กลับรู้สึกเหมือนรู้จักกันมานาน...อาจด้วยเพราะพี่ C เป็นผู้ใหญ่ใจดีและเปี่ยมไปด้วยความเป็นมิตร พี่ C จึงเมตตาให้ความสนิทด้วย
ช่วงที่ได้พบกับพี่ C ผมก็มีโอกาสได้เจอกับลูกน้องของพี่เค้าอีก 2 คน และถือเป็นโชคดีซ้ำสองของผม ที่ Chemistry ของน้อง 2 คนนี้ ก็สอดคล้องกับผมได้อย่างรวดเร็ว
...
หลัง Dinner, พี่ C ขอตัวกลับไปก่อน (และกรุณาเลี้ยงข้าวกับไวน์ผม ทั้งที่ผมเป็นผู้เชิญพี่ C มาแท้ๆ) ผมก็มีโอกาสได้คุยกับน้องๆ ต่ออีกครู่หนึ่ง
เรื่องที่คุยกัน ก็เกี่ยวกับวิธีคิดที่พี่ C ได้ถ่ายทอดและสั่งสอนน้องๆ ไว้ ซึ่งล้วนเป็นวิธีคิดที่น้องบอกว่า ทำให้มุมมองและทัศนคติต่องานกว้างขึ้นและดีขึ้นเป็นอย่างมาก
ใครที่เคยลองคงพอจะรู้ ว่าการที่จะทำให้ใครก็ตามปรับมุมมองและเปลี่ยนทัศนคติต่ออะไรก็ตามได้นี่ ต้องถือว่าเป็นเรื่องยากมากๆ
แล้วพี่ C ใช้วิธีอะไรกันนะ? จึงสามารถจะทำให้น้องทั้ง 2 คนนี้ มีมุมมองและทัศนคติที่เปลี่ยนไปได้ในช่วงระยะเวลาแค่สั้นๆ
...ยิ่งผมอ่านทั้งสีหน้าและแววตาของน้องทั้งสอง ขณะที่พูดถึงพี่ C แล้ว ยิ่งทำให้ผมนึกอิจฉาที่ไม่มีโอกาสได้ทำงานกับพี่ C บ้าง
...
ต้องขอขอบคุณพี่ C สำหรับความเอ็นดู และขอบคุณน้องทั้ง 2 สำหรับมิตรภาพที่มีให้กัน...และที่สำคัญที่สุดก็คือ
การที่เราได้รู้จักใครก็ตาม ที่เราสามารถที่จะเรียนรู้จากเค้าได้ (ไม่ว่าจะเป็นผู้มีอาวุโสสูงกว่าก็ดี หรือผู้ด้อยอาวุโสกว่าก็ดี) ผมว่า ก็เหมือนเราถูกรางวัล...
ส่วนจะเป็นรางวัลใหญ่หรือเล็กนั้น ผมว่ามันอยู่ที่เรา ว่าจะสามารถที่จะเรียนรู้จากเค้าคนนั้นได้มากหรือน้อยเพียงไร?
สำหรับผมน่ะ ถูก 3 รางวัล ในครั้งเดียวเลยครับ...
Comments
Post a Comment