Skip to main content

Post#2-359: ถูกรางวัล

Post#2-359:
ค่ำวันนี้ผมมีโอกาสดีที่ผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง (สมมติว่าชื่อพี่ C นะครับ) กรุณาตอบรับคำเชิญมาทาน Dinner ด้วยกัน

ว่ากันที่จริงผมรู้จักพี่ C มาประมาณ 3 เดือน แต่กลับรู้สึกเหมือนรู้จักกันมานาน...อาจด้วยเพราะพี่ C เป็นผู้ใหญ่ใจดีและเปี่ยมไปด้วยความเป็นมิตร พี่ C จึงเมตตาให้ความสนิทด้วย

ช่วงที่ได้พบกับพี่ C ผมก็มีโอกาสได้เจอกับลูกน้องของพี่เค้าอีก 2 คน และถือเป็นโชคดีซ้ำสองของผม ที่ Chemistry ของน้อง 2 คนนี้ ก็สอดคล้องกับผมได้อย่างรวดเร็ว

...

หลัง Dinner, พี่ C ขอตัวกลับไปก่อน (และกรุณาเลี้ยงข้าวกับไวน์ผม ทั้งที่ผมเป็นผู้เชิญพี่ C มาแท้ๆ) ผมก็มีโอกาสได้คุยกับน้องๆ ต่ออีกครู่หนึ่ง

เรื่องที่คุยกัน ก็เกี่ยวกับวิธีคิดที่พี่ C ได้ถ่ายทอดและสั่งสอนน้องๆ ไว้ ซึ่งล้วนเป็นวิธีคิดที่น้องบอกว่า ทำให้มุมมองและทัศนคติต่องานกว้างขึ้นและดีขึ้นเป็นอย่างมาก

ใครที่เคยลองคงพอจะรู้ ว่าการที่จะทำให้ใครก็ตามปรับมุมมองและเปลี่ยนทัศนคติต่ออะไรก็ตามได้นี่ ต้องถือว่าเป็นเรื่องยากมากๆ

แล้วพี่ C ใช้วิธีอะไรกันนะ? จึงสามารถจะทำให้น้องทั้ง 2 คนนี้ มีมุมมองและทัศนคติที่เปลี่ยนไปได้ในช่วงระยะเวลาแค่สั้นๆ

...ยิ่งผมอ่านทั้งสีหน้าและแววตาของน้องทั้งสอง ขณะที่พูดถึงพี่ C แล้ว ยิ่งทำให้ผมนึกอิจฉาที่ไม่มีโอกาสได้ทำงานกับพี่ C บ้าง

...

ต้องขอขอบคุณพี่ C สำหรับความเอ็นดู และขอบคุณน้องทั้ง 2 สำหรับมิตรภาพที่มีให้กัน...และที่สำคัญที่สุดก็คือ

การที่เราได้รู้จักใครก็ตาม ที่เราสามารถที่จะเรียนรู้จากเค้าได้ (ไม่ว่าจะเป็นผู้มีอาวุโสสูงกว่าก็ดี หรือผู้ด้อยอาวุโสกว่าก็ดี) ผมว่า ก็เหมือนเราถูกรางวัล...

ส่วนจะเป็นรางวัลใหญ่หรือเล็กนั้น ผมว่ามันอยู่ที่เรา ว่าจะสามารถที่จะเรียนรู้จากเค้าคนนั้นได้มากหรือน้อยเพียงไร?

สำหรับผมน่ะ ถูก 3 รางวัล ในครั้งเดียวเลยครับ...

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...