Skip to main content

Post#2-361: เจ้าของอายุน้อย

Post#2-361:
มีคำถามเพิ่มเติมมาจากน้องคนเดิม (Post#2-360) ครับ ^^

"เจ้าของกิจการมีอายุน้อยกว่า มีผลข้างเคียงต่อความน่าเชื่อถือมั้ยคะ? การพูดและวางตัวยังไง ถ้ายังอยากได้ความเป็นน้อง พี่ ที่พนักงานจะบอกเล่าเราทุกเรื่อง และในทางกลับกัน คือเมื่อเกิดกฎระเบียบ เค้ายังคงต้องปฎิบัติตาม? คำถามเยอะนิดนึงค่ะพี่ 😁"

หากใครสะดวก ผมว่าเรามาช่วยกันคิดหรือแสดงความเห็นกันหน่อยมั๊ยครับ?

...

สำหรับประเด็นที่ถามมา จริงๆ แล้วเป็นปัญหาที่คนเป็นนายที่ด้อยวัยวุฒิต้องเจออยู่บ่อยๆ และถือเป็นเรื่องที่ทำให้ต้องหนักอกหนักใจอยู่ไม่น้อยเลย

คำถามแรก: เจ้าของกิจการมีอายุน้อยกว่า มีผลข้างเคียงต่อความน่าเชื่อถือมั้ยคะ?

ความเห็นของผม: อายุน้อยอาจเป็นอุปสรรคบ้าง แต่สำคัญอยู่ที่การวางตัวมากกว่าครับ, แม้จะอายุเยอะ แต่ถ้าทำตัวแบบ "แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน" ก็คงไม่มึใครนับถือ

กับลูกน้อง เวลาสั่งงานก็ต้องจริงจัง และชัดเจน ส่วนกับลูกค้าหรือคู่ค้า การแต่งตัวและการใช้สรรพนามแทนตัวช่วยได้เยอะครับ

คำถามที่สอง: การพูดและวางตัวยังไง ถ้ายังอยากได้ความเป็นน้อง พี่ ที่พนักงานจะบอกเล่าเราทุกเรื่อง

ความเห็นของผม: ก็เป็นตัวเราเองนี่แหละครับ สำคัญต้องจริงใจไม่เสแสร้ง, เมื่อเราเปิดใจ เค้าก็จะเปิดใจให้เราเอง

ในเวลางานเราเป็นนาย ก็พูดเรื่องส่วนตัวให้น้อย นอกเวลางานก็พูดเรื่องงานให้น้อย สอบถามเรื่องส่วนตัวบ้าง (ในลักษณะชวนคุย ไม่ใช่ซักประวัติ)

การที่เค้าจะยอมเล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังนี่ ก็อาศัยเวลาพอควรครับ เราไม่จำเป็นต้องไปซักไซ้ไล่เรียง เมื่อความเป็นกันเองมากขึ้น เค้าจะเล่าให้เราฟังเองแน่ๆ

คำถามสุดท้าย: และในทางกลับกัน คือเมื่อเกิดกฎระเบียบ เค้ายังคงต้องปฎิบัติตาม?

ความเห็นของผม: ถ้าเราคุยกับลูกน้องชัดเจน ว่ากฎต้องเป็นกฎ และตัวเราเองก็เคารพกฎนั้นด้วย ลูกน้องจะเข้าใจได้เองโดยอัตโนมัติ ว่าเค้าต้องทำตัวยังไง

ที่สำคัญเมื่อถูก challenge ต่อกฎทึ่วางไว้ ต้องเด็ดขาดในการลงโทษ เพื่อไม่ให้กลายเป็นบรรทัดฐานที่ไม่ดี

...ขออภัยทึ่ตอบแบบรวบรัดไปนิด เพราะเกรงว่าจะกลายเป็นแบบเรียนไป แต่ก็หวังว่า ความเห็นของผมคงจะพอเป็นประโยชน์บ้างนะครับ ^^

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...