Post#3-11:
มันอาจจะเป็นเรื่องสามัญสำหรับเด็กๆ สมัยนี้ ที่ชอบเลียนแบบ Idol ของตัวเอง แต่สำหรับคนรุ่นผม เรากลับชอบความเป็นปัจเจก หรือ Unique มากกว่า
ความจริงมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอกครับ ที่จะหาต้นแบบเป็นแรงบันดาลใจ แต่ก็ต้องบอกว่ามันอาจจะเป็นเรื่องน่าเสียดาย ที่เราจะเอาแต่เลียนแบบจนสูญเสียตัวตนของเราไป
ว่าอันที่จริง ผมก็นึกไม่ออกว่าทำไมเราต้องทำตัวให้เหมือนคนอื่น ทั้งที่เป็นตัวของเราเองนั้นน่าจะทำให้มีความสุขมากกว่าเยอะ
...
ฝรั่งเองนั้น เน้นความเป็นปัจเจกมากจนน่ากลัว มากจนหลายๆ ครั้ง กลายเป็นการเห็นแก่ตัวในมุมมองของคนเอเซีย แต่กระนั้นฝรั่งเองก็มีส่วนถูกในการสอนให้ผู้คนให้ความเคารพกับตัวเองว่า
"Be yourself because the original is worth more than a copy" แปลว่า "จงเป็นตัวของตัวเอง เพราะต้นฉบับนั้นมีค่ามากกว่าตัว Copy"
สารภาพว่า ผมเองออกจะเห็นด้วยมากๆ เลยครับ ว่ามันจะมีค่าอันใด หากมีใครมาชมว่า เราเหมือนคนนั้นจัง เหมือนคนนี้จริง
...
รู้บ้างมั๊ยครับว่า มีคนกี่ร้อยล้านคนบนโลก ที่โหยหาการเป็นตัวของตัวเองอย่างที่สุด?
ผมเองก็เชื่อตามนั้น ว่าการเป็นคนธรรมดาที่ไม่โด่งดังแต่ที่มีลักษณะเฉพาะ นั้นดีกว่าการทำอะไรเลียนแบบคนดังแบบเหมือนเป๊ะๆ
เพราะอย่างหลัง จะมีแต่คนจดจำเราว่าเหมือนคนนั้น คล้ายคนนี้ ในขณะที่อย่างหลัง จะมีแต่คนจำว่า เราเป็นตัวของตัวเองดีจัง
มันอาจจะเป็นเรื่องสามัญสำหรับเด็กๆ สมัยนี้ ที่ชอบเลียนแบบ Idol ของตัวเอง แต่สำหรับคนรุ่นผม เรากลับชอบความเป็นปัจเจก หรือ Unique มากกว่า
ความจริงมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอกครับ ที่จะหาต้นแบบเป็นแรงบันดาลใจ แต่ก็ต้องบอกว่ามันอาจจะเป็นเรื่องน่าเสียดาย ที่เราจะเอาแต่เลียนแบบจนสูญเสียตัวตนของเราไป
ว่าอันที่จริง ผมก็นึกไม่ออกว่าทำไมเราต้องทำตัวให้เหมือนคนอื่น ทั้งที่เป็นตัวของเราเองนั้นน่าจะทำให้มีความสุขมากกว่าเยอะ
...
ฝรั่งเองนั้น เน้นความเป็นปัจเจกมากจนน่ากลัว มากจนหลายๆ ครั้ง กลายเป็นการเห็นแก่ตัวในมุมมองของคนเอเซีย แต่กระนั้นฝรั่งเองก็มีส่วนถูกในการสอนให้ผู้คนให้ความเคารพกับตัวเองว่า
"Be yourself because the original is worth more than a copy" แปลว่า "จงเป็นตัวของตัวเอง เพราะต้นฉบับนั้นมีค่ามากกว่าตัว Copy"
สารภาพว่า ผมเองออกจะเห็นด้วยมากๆ เลยครับ ว่ามันจะมีค่าอันใด หากมีใครมาชมว่า เราเหมือนคนนั้นจัง เหมือนคนนี้จริง
...
รู้บ้างมั๊ยครับว่า มีคนกี่ร้อยล้านคนบนโลก ที่โหยหาการเป็นตัวของตัวเองอย่างที่สุด?
ผมเองก็เชื่อตามนั้น ว่าการเป็นคนธรรมดาที่ไม่โด่งดังแต่ที่มีลักษณะเฉพาะ นั้นดีกว่าการทำอะไรเลียนแบบคนดังแบบเหมือนเป๊ะๆ
เพราะอย่างหลัง จะมีแต่คนจดจำเราว่าเหมือนคนนั้น คล้ายคนนี้ ในขณะที่อย่างหลัง จะมีแต่คนจำว่า เราเป็นตัวของตัวเองดีจัง
Comments
Post a Comment