The Cocoon of Thoughts

Post#5-116: และแล้วเราก็เดินทางมาถึงวันสุดท้ายของปี 2017 กันแล้วนะครับ ได้ประเมินกันบ้างมั๊ยครับ ... ว่ารวมๆ แล้ว ปีนี้ นับเป็นปีที่ดีหรือแย่สำหรับเรา กันเอ่ย ? ถ้าสรุปกับตัวเองได้ ว่าทำไมถึง “ ดี ” หรือ “ แย่ ”... ก็แปลว่าต้องแจกแจงเหตุผลเป็นข้อๆ ได้ แล้วพรุ่งนี้ที่อยู่ในปีหน้า เราจะรักษาสิ่งที่ดีไว้ได้ยังไง ส่วนสิ่งที่ไม่ดีล่ะ เราจะปรับปรุงให้มันดีขึ้นได้ยังไง ? ... ผู้คนส่วนใหญ่มักจะชอบบอกว่า ปีใหม่ ฉันจะทำนั่น นู่น นี่ ใหม่ๆ ... ซึ่งก็จัดอยู่ในหมวดของ New Year Resolution ประเภทหนึ่ง ที่น่าขำก็คือ เราก็บอกตัวเองซ้ำๆ อยู่แบบนี้ทุกปีนั่นแหละ ... แต่จะมีสักกี่คนหนอ ที่ทำได้อย่างที่ตัวเองตั้งใจไว้ ? ที่เป็นแบบนี้ เพราะเราแยกไม่ออก ว่า “ ความฝัน ” กับ “ ปณิธาน ” นั้น ... มีความคล้ายคลึงกัน แต่จริงๆ แล้ว มันแตกต่างกัน ซึ่ง “ ปณิธาน ” นั้น มันก็คือ “ เป้าหมาย ” นั่นเองครับ ... เมื่อคุยกันเรื่อง “ เป้าหมาย ” ครั้งใด ... เราจึงมิอาจละเลยที่จะคุยกันเรื่อง “ เส้นทาง ” ได้ ก็แปลว่า การที่เราจะทำให้ New Year Resolu...

Post: 5-115: ผมเข้าใจเอาเองครับ ว่าคงไม่มีใครรังเกียจช่วงเวลาเฉลิมฉลองปีใหม่ ... เอาจริงๆ น่าจะบอกว่า มีแต่คนตั้งหน้าตั้งตารอ เสียมากกว่า ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คนเราเริ่มต้นนับปีปฏิทินในแบบปัจจุบัน ... ได้แต่คาดเดาเอาว่า คงมาหลายพันปีมาแล้วแน่ๆ แล้วผมก็สงสัย ว่าใครกันหนอเป็นคนแรกที่ริเริ่มให้มีการฉลองปีใหม่ ? ... หลังจาก ลองพยายาม search หาข้อมูลอยู่นาน ก็ไม่ปรากฏหลักฐานชัดแจ้ง ว่าใครเป็นคนแรกที่ยินดีที่ปีใหม่มาถึง ถ้างั้นก็คงต้องอนุมานเอาเองครับ ว่าผู้คนส่วนใหญ่ต่างก็รอคอยปีใหม่ ... แต่อาจจะด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันออกไป หนึ่งในเหตุผลเหล่านั้น ก็น่าจะมีเรื่องของ การอยากเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ... รวมอยู่ด้วย กระมังครับ ? ... เพราะเราต่างก็มีเรื่องเศร้าใจ , ไม่ชอบใจ , ไม่พอใจ , หงุดหงิดใจ รวมไปถึงรำคาญใจ สะสมยาวนานกันมาทั้งปี ... ดังนั้น เมื่อรู้ว่าปีใหม่กำลังจะมาถึง เราจึงถือเป็นโอกาสดีๆ ที่จะทิ้งความรู้สึกไม่ดีไปเสีย กระมังครับ ? ก็ดูเหมือนวิธีคิดแบบนี้จะเข้าท่าและเป็นที่นิยมนะครับ ... แต่ ... แต่ ... แต่ ... แต่จร...

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...

Post#5-113: เรื่องหนึ่งที่ผมเคี่ยวเข็ญลูกน้องอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจใดก็แล้วแต่ ... ก็คือการต้องลงรายละเอียดในงานที่รับผิดชอบ เอาง่ายๆ เลย คือถ้าเจ้านายรู้รายละเอียดในเนื้องานมากกว่าเรา ... ก็ต้องถือว่าเราล้มเหลวในงานที่รับผิดชอบแล้ว ยิ่งโดยเฉพาะธุรกิจค้าปลีกด้วยแล้ว ... การไม่ลงรายละเอียด ก็เท่ากับความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง เพราะมีรายละเอียดปลีกย่อยที่มิอาจละเลยได้ ถึงกับมีคำกล่าวที่ว่า “Retail is Detail!” เลยทีเดียว ... ตัวผมเอง ก็เห็นด้วยกับการ “ ใส่ใจในรายละเอียด ” ทุกประการครับ และชอบที่จะ challenge ทีมงานอยู่เสมอ ว่าพวกเค้าลงรายละเอียดในงาน จริงมั๊ยหนอ ? เพราะถ้าเรามั่นใจว่า ทีมงานลงรายละเอียด จริง ... ก็จะทำให้เรามั่นใจได้ว่า ข้อมูลที่นำเสนอมานั้น ได้ผ่านการกลั่นกรองมาเป็นอย่างดี ในระดับหนึ่งแล้ว นั่นเอง ! ... เมื่อทีมงานมั่นใจในสิ่งที่นำเสนอ ... เจ้านายทั้งหลาย ก็จะทำการตัดสินใจได้อย่าง “ สบายใจ ” เพราะไม่ต้องคอยมากังวลว่า กำลังตัดสินใจจากพื้นฐานข้อมูลที่น่าเชื่อถือ ที่ “ มากพอ ” หรือไม่ อย่าลืมนะครับ ว่าข้...

Post#5-112: หนึ่งใน Key Success Factor ที่เราไม่อาจละเลยได้ ก็คือ การที่ต้องมี Business Partner ที่ดี ไม่ว่าเราจะเก่งกล้าสามารถยังไงก็ตาม ... หากปราศจาก Business Partner แล้ว ก็ต้องบอกว่ายากเหลือเกิน ที่เราจะประสบความสำเร็จได้ แน่นอนว่า Business Partner ที่ผมหมายถึงนั้น ... ย่อมหมายรวมทั้ง Business Partner ทั้งภายใน และภายนอก ... ทั้งเจ้านาย , เพื่อนร่วมงาน และลูกน้อง ... รวมกันเป็น Business Partner ภายใน แปลว่า ถ้ายังสร้างพันธมิตรภายในไม่ได้ ... ก็อย่าได้หวังเลยครับ ว่าจะไปรบชนะใครได้ การสร้างความสัมพันธ์กับทุกกลุ่มในองค์กร ... จึงถือเป็นรากฐานสำคัญ ที่จะทำให้เราทำงานใดๆ สำเร็จง่ายกว่าโดดเดี่ยว อย่างแน่นอน ... ส่วนคู่ค้า , หน่วยงานรัฐ รวมไปถึงคู่แข่งทางธุรกิจนั้น ... รวมเรียกว่า Business Partner ภายนอก ต้องจำใส่ใจไว้ให้จงดีครับ ... ว่าไม่มีใครเป็นมิตรแท้และศัตรูถาวรในการทำธุรกิจ แปลว่า การสร้างปฏิสัมพันธ์อันควรนั้น เป็นเรื่องที่องค์กรใดๆ ไม่อาจจะละเลยได้ ... ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเล็กกว่ามาก หรือใหญ่กว่าเยอะ ก็อย่าได้ปรามาสไป...

Post#5-111: ไม่แน่ใจเอาจริงๆ ครับ ว่าเป็นค่านิยมของคนส่วนใหญ่หรือคนส่วนน้อยในสังคมปัจจุบัน ที่หวังแต่จะ “ รวยทางลัด ” แต่ไม่ว่าจะเป็นค่านิยมของคนส่วนน้อยหรือคนส่วนใหญ่ก็ตาม ... ก็ต้องบอกว่าเป็นค่านิยมที่ไม่ค่อยจะ “ น่านิยม ” เอาเสียเลย พิจารณาดีๆ นะครับ เพราะ “ รวยทางลัด ” กับ “ รวยได้เร็ว ” น่ะ เหมือนกันที่ “ ความเร็ว ” แต่ต่างกันที่ “ ความสะอาด ” ของเงิน ! ... และข้ออ้างยอดนิยมของคนที่เลือก “ รวยทางลัด ” ก็หนีไม่พ้น “ ความจำเป็น ” เอาเถิดครับ ... ถ้าเอามือปิดหูข้างหนึ่ง ก็อาจจะพอกล้อมแกล้มได้ว่า บางที ความจำเป็นของแต่ละคน อาจจะไม่เหมือนกัน กระมัง ? ถ้า “ ความจำเป็น ” นั้น อยู่บนพื้นฐานของ “ ปัจจัย 4” คือ อาหาร , ที่อยู่อาศัย , เครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค ... แบบนี้ ก็พอจะเข้าใจได้บ้างครับ แต่ถ้า “ ความจำเป็น ” นั้น วางอยู่บนความฟุ้งเฟ้อของปัจจัยที่ 5, 6 หรือ 7... แบบนี้ ไม่แน่ใจ ว่าจะเรียกเป็น “ ความจำเป็น ” รึเปล่า ? ... ดังนั้น ก่อนจะเข้าข้างตัวเองว่า อะไรเป็น “ ความจำเป็น ” ของชีวิต ... จนต้องเลือก “ ...