Post#5-086: คนขายผู้โอหัง

Post#5-086:

หัวค่ำที่ผ่านมา ผมพึ่งจะประชุมกับ Vendor รายหนึ่ง เพื่อให้โจทย์ในการไปทำงานชิ้นหนึ่งให้กับผม

ต้องชื่นชมในความพยายามในการ “ขายงาน” ของ Vendor รายนี้ เป็นอย่างยิ่ง...ค่าที่ “ขยัน” ที่จะขยายขอบเขตของงานเสียเหลือเกิน

แน่นอนว่า ถ้า Vendor รายนี้ สามารถที่จะ convince ผมได้ ว่าสิ่งที่ผมต้องการนั้น “ไม่พอ” ก็จะทำให้ Basket Size ขยับสูงขึ้น

...

เอาจริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะคนขายก็ย่อมอยากขายของแพงขึ้น อันเป็นธรรมชาติอยู่เอง

แต่ที่ไม่ค่อยจะถูกต้องนัก ก็คือ approach ที่ทำให้คนซื้อรู้สึกว่า ตัวเองยังฉลาดไม่พอ มองไม่ขาด และคิดไม่รอบ

พูดง่ายๆ ก็คือ Vendor รายที่ว่านั้น ออกจะ “โฉ่งฉ่าง” เกินไปในการยัดเยียดขายของแบบ “ข้าคือเทพ” นั่นเอง

...

เมื่อใดก็ตาม ที่คนขายทำให้คนซื้อรู้สึก “ด้อยค่า” เพื่อให้ตัวเองดู “สูงส่ง” ขึ้น...ก็เท่ากับว่า ประตูแห่งความสำเร็จในการซื้อขายนั้น แทบจะปิดเป็น “0” ไปเสียแล้ว

คนขายที่ดีจึงต้องทำให้คนซื้อรู้สึกว่า คนซื้อนั้นตัดสินใจได้ดีแล้ว...แต่จะดีขึ้นอีกนะ หากว่าให้โอกาสคนขายได้เติมความสมบูรณ์ให้

การทำให้คนซื้อรู้สึกว่า สิ่งที่พวกเค้าต้องการจะซื้อนั้น “ผิดพลาด” แต่ควรจะเปลี่ยนเป็นสิ่งที่คนขายต้องการจะขายสิ จึงจะ “ถูกต้อง”...จึงเป็นหายนะของคนขาย โดยแท้

คนขายที่หลักแหลม จึงต้องทำให้คนซื้อรู้สึกว่า สิ่งที่พวกเค้าต้องการนั้น “ดีงาม”

...หากแต่ถ้าซื้อสิ่งที่คนขายนำเสนอเพิ่มเติมแล้วล่ะก็ ก็จะทำให้การซื้อครั้งนั้น กลายเป็น “ดีเยี่ยม”...

#NoteToSelf: 

• อย่าสักแต่เน้นจะขายของตะพึดตะพือ...แต่ต้องให้ความสำคัญกับ “ประสบการณ์ระหว่างซื้อ” ด้วย
• ยกย่องความต้องการของคนซื้อ จึงถือเป็นการเปิดโอกาสในการปิดการขายของตัวเอง
• ดูแคลนความต้องการของคนซื้อ นับว่าเป็นการปิดโอกาสในการปิดการขายไปเสียสิ้น อย่างน่าเสียดาย