Post#5-102:
ผมตื่นแต่เช้า เพื่อบึ่งรถไปซื้ออาหารเช้าที่ร้านเจ๊กเปี๊ยะ ร้านชื่อดังของคนหัวหิน...ตามธรรมเนียมปฏิบัติทุกครั้งที่มาที่นี่
เอาจริงๆ ผมก็ไม่ทราบ ว่าคนกรุงฯ คนไหน เป็นคนริเริ่มเป็นคนแรก...รู้แต่ว่า สำหรับผมแล้ว มันกลายเป็นกิจวัตรที่ไม่ทำ เหมือนไม่ได้มาหัวหิน นั่นเลยทีเดียว
แล้วทำไมเราต้องทำอะไรๆ ตามๆ กัน โดยที่ไม่รู้ว่าทำไปทำไมด้วยหนอ?
ถามตัวเองไปแล้ว ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันครับ!
...
นี่อาจเป็นธรรมชาติของมนุษย์ ที่เห็นคนส่วนใหญ่ทำอะไร เราก็ทำตามๆ ไปโดยที่ไม่ได้สืบค้นที่มา...และก็ตอบตัวเองไม่ได้เช่นกัน ว่าทำไมต้องทำตาม?
ถ้าจะบอกว่า มันเป็นหนึ่งใน Defense Machanism หรือกลไกป้องกันตัวเอง ของมนุษย์...ก็คงไม่เกินไปนัก
เพราะเราต้องการเป็นส่วนหนึ่งของสังคม เราจึงมักจะทำอะไรตาม Main Stream...และนั่นทำให้เราเข้าไปสู่ Comfort Zone ที่ทำให้เราก็เป็นเหมือนๆ กับทุกๆ คน
...
นี่เอง ที่ทำให้เราจำเป็นต้องตั้งคำถามกับตัวเองบ่อยๆ ว่า สิ่งที่เรากำลังจะทำ หรือทำอยู่นั้น เราทำไปเพื่ออะไร ทำไปทำไม และทำแล้วส่งผลอะไร?
ถ้าตอบได้ชัดเจน และตรงกับความต้องการของเรา โดยไม่ไปลดทอนสิทธิ์ของคนอื่น...ก็ทำไปเถิดครับ ไม่จำเป็นต้องไปเกรงว่าจะไม่เหมือนกับคนอื่นๆ
...อาหารอร่อยคืออาหารที่เราชอบ, หนังดีคือหนังที่เราชอบ, เพลงเพราะก็คือเพลงที่ทำให้เราอารมณ์ดี...อย่าไปสนใจเสียงคนอื่นจนทำให้เราโดนกลืน...
#NoteToSelf:
- ฮิตอะไรก็แห่ตามๆ กันไปหมด...บางคนก็มัวแต่ตามกระแส จนลืมตามใจตัวเองก็มี
- ต่อให้ได้ Michelin Star ก็ไม่ได้แปลว่า จะเป็นอาหารที่ถูกปากเราเสมอไป...ก่อนจะเชื่ออะไร ก็ศึกษาและทดลองเสียก่อน ว่ามันเหมาะกับจริตของเรา
- ทำเหมือนคนอื่นก็ไม่ผิด และทำไม่เหมือนคนอื่นก็ไม่ผิด
Comments
Post a Comment