Post#5-089:
เอาจริงๆ ผมค่อนข้างแปลกใจเอาการ เวลาที่เห็นใครวางแผนการทำงานโดยไม่ต้องอาศัยข้อมูลใดๆ เลย...เรียกว่า เขียนแผนขึ้นมาจากประสบการณ์และความจำแต่เพียงเท่านั้นจริงๆ
ซึ่งผมจะพอยอมรับได้ หากว่า นี่เป็นการวางแผนของ “หลงจู๊” หรือเจ้าของกิจการที่ขลุกอยู่กับร้านของตัวเองมานับสิบๆ ปี
แต่ถ้าเป็น “มือปืนรับจ้าง” หรือ “ผู้บริหารมืออาชีพ” แล้วใช้วิธีที่ว่านี้...แม้จะใช้คำว่า “ไม่ศรัทธา” ผมว่า ก็อาจจะยังน้อยไป
...
ในฐานะที่ทำงานเป็น “มือปืนรับจ้าง” มานานหลายปี...ผมคิดว่า “ผู้บริหารมืออาชีพ” ไม่อาจจะตัดสินใจใดๆ ด้วย Guts Feeling หรือประสบการณ์ แต่เพียงอย่างเดียวได้
หากการตัดสินใจใดๆ ไม่อยู่บนพื้นฐานข้อมูลที่มากพอ...ผมว่า มันก็เข้าข่ายของ “การเสี่ยงดวง” ซึ่งห่างไกลกับ “การทำธุรกิจ”
ถ้าต้องเอา “ความสำเร็จ” ไปผูกไว้กับความไม่แน่นอน...ผมก็นึกไม่ออกเอาจริงๆ ว่าเจ้าของกิจการจะจ้างเราไปทำไม?
...
ดังนั้น ผู้บริหารมืออาชีพ จึงมิอาจละเลยเรื่องการบริหารข้อมูลในมือ ให้จงดี
เพราะแม้ว่าจะมีวิสัยทัศน์ในการนำองค์กร ดีเพียงใด...หากแต่ถ้าขาดซึ่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือแล้วไซร้ ก็ไม่ต่างจากเรากำลังนำคนอื่นฝ่าดงระเบิด
ถ้าโชคดีมากๆ ก็รอดทั้งหมด...แต่น่ากลัวว่า ไม่เรา หรือไม่ใครก็ใครที่เดินตามเรามา คงจะเดินเหยียบ “กับระเบิด” แล้วพากันตายทั้งขบวนทัพ
...คงไม่มีเจ้าของกิจการคนไหน อยากได้ “นักเสี่ยงโชค” มานำองค์กร กระมังครับ?...
#NoteToSelf:
- ในการตัดสินใจทำงานใดๆ...ถ้ามีโอกาส “แพ้” มากกว่า “ชนะ”...เราจะเรียกผู้ตัดสินใจคนนั้น ว่าอะไร ถ้าไม่ใช่ “มือสมัครเล่น”
- ขนาดข้อมูลพร้อมพรั่ง สรรพกำลังพร้อมมูล ก็ใช่ว่าเราจะพบความสำเร็จที่ปลายทางเสียเมื่อไหร่...ดังนั้น ถ้าตัดสินใจด้วยการเสี่ยงดวง ไม่ต้องเดาก็รู้ ว่าไม่น่าจะรอด
- ต่อให้คราวนี้ “ดวงดี”...ใช่แน่หรือ ว่าเราจะดวงดีได้ทุกวัน?
Comments
Post a Comment