Post#5-110:
เมื่อช่วงหัวค่ำที่ผ่านมา ผมมี Dinner กับเพื่อนรุ่นน้องท่านหนึ่ง ที่คบหากันมานานนับสิบปี
เนื่องจากนานๆ ได้เจอกันที...ก็เลยมีเรื่องคุยกันหลายเรื่องหน่อย ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน สลับไปสลับมาเป็นที่สนุกสนาน ^^
ตอนหนึ่งของการสนทนา เราคุยกันถึงเรื่องสภาพการค้าปลีกที่มีความผันผวนและเปลี่ยนแปลงแบบรวดเร็วจนปรับกระบวนยุทธ์กันแทบไม่ทัน
...
อย่างที่เคยแชร์ไว้ครับ...เจ้าสัวใหญ่ของไทย ท่านหนึ่ง เคยสอนผมไว้ว่า ยุคนี้ สมัยนี้ ไม่ใช่ยุคของ “ปลาใหญ่กินปลาเล็ก” อีกต่อไปแล้ว
หากแต่เป็นยุคของ “ปลาเร็วกินปลาช้า” ต่างหาก!
แปลว่า แม้ว่าเราจะเป็นเจ้าของกิจการขนาดเล็ก หากแต่ถ้าเรารู้จักวิเคราะห์ความเปลี่ยนแปลงของตลาด และออกตัวได้ก่อน...เราก็มีโอกาสมากกว่าคู่แข่งรายอื่นๆ
...
เปรียบง่ายๆ ว่า แม้จะเป็นนักมวยหมัดหนัก แต่ถ้าต่อยไม่โดนเป้า ก็เปล่าประโยชน์ นั่นเอง
สู้เป็นนักมวยที่หมัดหนักน้อยหน่อย แต่ต่อยถูกเป้าบ่อยๆ...แม้จะชนะน๊อคไม่ได้ แต่ยังไงก็มีโอกาสชนะคะแนน
ดังนั้น แม้เราจะเป็นรายเล็กๆ ก็อย่าพึ่งไปมัวแต่นึกกลัวรายใหญ่ๆ อยู่เลยครับ
...เพราะถ้าไม่ถอดใจยอมแพ้เสียก่อน ยังไงเสียก็มีทางสู้!...
#NoteToSelf:
- ถ้ามัวแต่เงื้อง่า แต่ไม่ออกหมัด...ก็ไม่มีโอกาสต่อยโดนเป้า
- เมื่อตัดสินใจลงมาในสนามรบแล้ว จะมัวแต่กลัวไม่ได้...ไม่หยิบดาบสู้ ก็รอวันตาย แต่ถ้าลองตีฝ่า อาจมีทางรอด
- ไม่ว่าจะในสนามรบหรือสนามการค้า...ล้วนไม่มีที่ยืนสำหรับคนขลาด
Comments
Post a Comment