Post#2-206: Hello Ho Chi Minh (2)

Post#2-206:

ขออนุญาตต่อจากเมื่อวานนะครับ

โดยเฉลี่ยแล้ว คนที่นี่ก็มีรายได้ไม่มากนัก และแน่นอนว่าค่าเงินเฟ้อนั้นสูงตามธรรมเนียมของประเทศ CLMV

เท่าที่ผมเดินสำรวจ ราคาสินค้าอุปโภคบริโภคก็จะถูกกว่าบ้านเรานิดหน่อย แต่สินค้า Brand Name จะราคาสูงกว่า

จะว่าไป แฟชั่นของกรุงโฮจิมินห์ก็ไม่ด้อยกว่ากรุงเทพฯ มากนักนะครับ เรียกว่า Brand ต่างๆ ที่เป็นที่รู้จัก ก็สามารถพบได้ที่นี่เกือบหมด และเห็นว่ายังมีโครงการห้างสรรพสินค้าอยู่ระหว่างก่อสร้างอีกมากมาย รวมไปถึงรถไฟฟ้าใต้ดิน ที่น่าจะใช้เวลาอีกไม่เกิน 5 ปี น่าจะแล้วเสร็จ

การสัญจรบนท้องถนน จะมี speed limit ที่ 40 กม./ชม. (อ่านไม่ผิดหรอกครับ แค่ 40 เท่านั้น!) แม้ถนนจะโล่งว่างหรือขับออกต่างจังหวัด ก็ห้ามขับเกินนี้ แต่ตามท้องถนน รถดีๆ ทั้ง Mercedes, BMW, Lexus และอื่นๆ เต็มไปหมด ซึ่งผมนึกยังไงก็นึกไม่ออก ว่าจะซื้อรถดีๆ แพงๆ ไปเพื่อ?

พนักงานขายหลายๆ ที่ไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ (เช่นเดียวกับคนขับ Taxi) แต่ก็พอส่งภาษาใบ้ร่วมกับภาษาอังกฤษเป็นคำๆ ได้บ้าง

สาวๆ ที่นี่ หน้าตาดีครับ เรียกว่าเดินมา 10 คน จะมี 6 คนหน้าตาดี และอีก 1 คนหน้าตาดีมาก ส่วนหน้าตาหนุ่มๆ ผมต้องขออภัยที่ไม่สามารถให้คะแนนได้ เพราะไม่ได้มองเลย ^^

ราคาโรงแรมในกรุงโฮจิมินห์นั้นมีกลายเกรดมาก ซึ่งผมแนะนำว่า ให้ลงทุนกับตรงนี้นิดนึงครับ ผมมานอนแบบคืนละพันกว่าบาท (ด้วยความไม่รู้+คิดว่าแค่คืนเดียว) ก็ต้องผจญกับเตียงที่นอนแล้วปวดหลัง, โทรทัศน์ที่ไม่มีช่องอื่นนอกจากช่องที่พูดเวียดนาม, แอร์แบบ 2 พันปี และความสะอาดโดยรวมที่ผมต้องให้คะแนนติดลบ

ร้านที่หาได้ทุกหัวถนน ไม่ใช่ร้านสะดวกซื้อเหมือนบ้านเรา แต่เป็น "ร้านกาแฟ" ซึ่งเข้ากับวัฒนธรรมของคนเวียดนามมากๆ เพราะเจอกันตอนเช้าก็ต้องมีการพูดคุยสอบถามสารทุกข์สุกดิบกันซะก่อน แล้วก็ถือโอกาสคุยงานไปด้วย

และที่สำคัญ ที่นี่ไม่ค่อยนัดไปเจอกันที่ office ดังนั้น ร้านกาแฟจึงเปรียบเสมือนเป็นสถานที่นัดพบและนัดประชุมไปโดยปริยาย ซึ่งก็ดีสุดๆ ครับ มี wifi พร้อม มีกาแฟและ snack ไว้บริการ (ต้องจ่ายเงินนะจ๊ะ) พร้อมแอร์เย็นฉ่ำ และบรรยากาศดีๆ

รถ Taxi ของที่นี่ จะคิดค่าโดยสารด้วยระบบ Meter และมีสภาพรถโดยรวมไม่เลวร้าย แต่ความสะอาดนี่ต้องทำใจ แอร์จะเขรอะๆ และอมฝุ่น กระจกไม่ติดฟิล์ม (แต่บางคันมี Sunshade ให้) แต่ทีเด็ดที่สุด ก็คือ "ที่นี่ไม่มีการปฏิเสธผู้โดยสาร" และไปทุกที่ที่มีทาง (ไม่มีเลนเค้าก็สร้างเลนวิ่งเองได้) แต่ต้องเรียกให้ถูกที่ ถ้าไปตามห้าง เค้าจะมีคิวรถอยู่ อย่าไปโบกหรือเดินขึ้นสุ่มสี่สุ่มห้า

ขณะนั่งพิมพ์ post นี้อยู่ ผมนั่งรอเวลาเครื่องออกอยู่ที่สนามบิน...ดังนั้น คงถึงเวลากล่าวคำร่ำลาว่า...

ตู่ เบี้ยด โฮจิมินห์ (แปลว่า ลาก่อน โฮจิมินห์ - ออกเสียงถูกเปล่าไม่รู้ครับ)