Post#3-25:
เราทุกคนคงไม่ปฏิเสธว่า ความผิดพลาดในการทำงานนั้นเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ไม่จากเหตุใดก็เหตุหนึ่ง
ผมเองก็เข้าใจในสัจธรรมนี้ และยอมรับโดยดุษฎีว่า มีแต่คนที่ไม่ทำงานเท่านั้น ที่ไม่ผิดพลาด
แต่ที่ผมรับไม่ค่อยได้น่ะ เป็นพวกไม่คิดจะเรียนรู้จากความผิดพลาด มากกว่า
...
ผมให้อภัยลูกน้องได้เสมอ เมื่อพวกเค้าทำงานผิดพลาด แต่ผมก็จะโกรธมาก ถ้าพวกเค้าพลาดเรื่องเดิมเป็นคำรบสอง
ตราบใดที่เราไม่รู้ตัวเองว่า ความผิดพลาดที่แล้วมานั้น เกิดจากเหตุใด ตราบนั้น เราจะไม่มีทางเดินไปข้างหน้าได้เลย
ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว เราก็มีแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานไปแบบขอไปที ทำไปโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เรากำลังทำอะไร ทำไปเพื่ออะไร และต้องทำอย่างไร
...
ถ้าไม่อยากอยู่ในวังวนของความผิดพลาดซ้ำซาก ลองวิเคราะห์วาทะนี้ดูนะครับ...
"Your best teacher is your last mistake." แปลว่า "อาจารย์ที่ดีที่สุดของเรา ก็คือความผิดพลาดครั้งล่าสุดนั่นเอง"
เป็นวาทะสั้นๆ ที่ความหมายชัดเจนในตัว โดยที่ไม่ต้องอรรถาธิบายใดๆ ต่อ
...
ส่วนตัวแล้ว ผมเชื่อว่า การทำงานแบบขอไปทีนั้น เป็นวิถีทางแห่งผู้แพ้ เป็นวิธีชนะสั้นๆ และเป็นแนวทางที่ไม่ยั่งยืน
และก็เพราะการทำงานแบบขอไปทีนั่นเอง ที่นำไปสู่ความผิดพลาดซ้ำๆ ซากๆ ที่ว่า...เรียกว่า ทำงานแบบซังกะตาย ก็ไม่ควรคาดหวังว่าจะมีผลลัพธ์ที่ดีไปได้
หากวันใดที่เรารู้สึกตัวเองได้ว่า เราจำต้องเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเอง จึงเป็นข้อพิสูจน์ว่า เราคือผู้ใฝ่หาความก้าวหน้าในชีวิตครับ
เราทุกคนคงไม่ปฏิเสธว่า ความผิดพลาดในการทำงานนั้นเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ไม่จากเหตุใดก็เหตุหนึ่ง
ผมเองก็เข้าใจในสัจธรรมนี้ และยอมรับโดยดุษฎีว่า มีแต่คนที่ไม่ทำงานเท่านั้น ที่ไม่ผิดพลาด
แต่ที่ผมรับไม่ค่อยได้น่ะ เป็นพวกไม่คิดจะเรียนรู้จากความผิดพลาด มากกว่า
...
ผมให้อภัยลูกน้องได้เสมอ เมื่อพวกเค้าทำงานผิดพลาด แต่ผมก็จะโกรธมาก ถ้าพวกเค้าพลาดเรื่องเดิมเป็นคำรบสอง
ตราบใดที่เราไม่รู้ตัวเองว่า ความผิดพลาดที่แล้วมานั้น เกิดจากเหตุใด ตราบนั้น เราจะไม่มีทางเดินไปข้างหน้าได้เลย
ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว เราก็มีแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานไปแบบขอไปที ทำไปโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เรากำลังทำอะไร ทำไปเพื่ออะไร และต้องทำอย่างไร
...
ถ้าไม่อยากอยู่ในวังวนของความผิดพลาดซ้ำซาก ลองวิเคราะห์วาทะนี้ดูนะครับ...
"Your best teacher is your last mistake." แปลว่า "อาจารย์ที่ดีที่สุดของเรา ก็คือความผิดพลาดครั้งล่าสุดนั่นเอง"
เป็นวาทะสั้นๆ ที่ความหมายชัดเจนในตัว โดยที่ไม่ต้องอรรถาธิบายใดๆ ต่อ
...
ส่วนตัวแล้ว ผมเชื่อว่า การทำงานแบบขอไปทีนั้น เป็นวิถีทางแห่งผู้แพ้ เป็นวิธีชนะสั้นๆ และเป็นแนวทางที่ไม่ยั่งยืน
และก็เพราะการทำงานแบบขอไปทีนั่นเอง ที่นำไปสู่ความผิดพลาดซ้ำๆ ซากๆ ที่ว่า...เรียกว่า ทำงานแบบซังกะตาย ก็ไม่ควรคาดหวังว่าจะมีผลลัพธ์ที่ดีไปได้
หากวันใดที่เรารู้สึกตัวเองได้ว่า เราจำต้องเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเอง จึงเป็นข้อพิสูจน์ว่า เราคือผู้ใฝ่หาความก้าวหน้าในชีวิตครับ
Comments
Post a Comment