Post#3-49:
หนึ่งในเหตุผลที่ผมมักจะได้ยินจากน้องๆ ที่ต้องการมีธุรกิจของตัวเอง ย่อมต้องมีเหตุผลที่ว่า "อยากเป็นอิสระ ทำงานเมื่อไหร่ก็ได้" ร่วมอยู่ด้วยเสมอ
จะว่ายังไงครับ ถ้าผมจะบอกว่า นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่คนที่เป็นมนุษย์เงินเดือน เข้าใจ "ไม่ถูกต้อง" มาโดยตลอด
ขึ้นต้นมาแบบนี้ ไม่ใช่จะต้องการสกัดหรือขัดขวางความฝันของใครนะครับ...ถือเสียว่า ผมเล่าให้ฟังเป็นข้อมูลก็ละกันครับ
...
คนที่เป็นมนุษย์เงินเดือนมายาวนานระดับนึง มักจะรู้สึกว่า ชีวิตตัวเองคลับคล้ายกับหุ่นยนต์ เพราะมันมี "ความเป็นประจำ" (หรือ routine) มากจนเกินไป
วัฏจักรของชีวิตมันค่อนข้างจำเจ คือเช้าเดินทางฝ่ารถติดไปทำงาน กลางวันรีบเร่งทานข้าว แล้วก็ฝ่ารถติดกลับบ้าน...เป็นอยู่แบบนี้ ชั่วนาตาปี
ดังนั้น มนุษย์เงินเดือนส่วนใหญ่ จึงมักฝันที่จะมีชีวิตที่ออกนอกกรอบเดิมๆ ไม่ต้องทำอะไรซ้ำๆ ไม่ต้องทำอะไรจำเจ...
ภาพของเจ้าของกิจการจึงมักปรากฏขึ้นในห้วงนึก...เข้าใจไปว่า เจ้าของนี่ดีจังเลย อยากมาเมื่อไหร่ก็มา อยากเลิกงานตอนไหนก็ออกไปได้เลย
...
ความจริงแล้วภาพที่เข้าใจว่า เมื่อได้เป็นเจ้าของจะมากี่โมงกลับกี่โมงก็ได้น่ะ...มันเป็นความจริงแค่ผิวเผินครับ
เบื้องลึกที่มองไม่เห็นน่ะ คือวิบากกรรมสารพัด...ยกตัวอย่างก็เช่น
- เจ้าของต้องทำงานดึกๆ ดื่นๆ, ไม่มีวันหยุด แม้จะเป็นเสาร์-อาทิตย์ หรือวันนักขัตฤกษ์, พักร้อนคืออะไร ไม่รู้จัก?
- ถ้ากู้ Bank มาทำธุรกิจ ยิ่งหยุดไม่ได้ เพราะหยุดเมื่อไหร่ดอกเบี้ยกินตาย
- ช่วงเศรษฐกิจไม่ดี แค่หาเงินมาจ่ายเงินเดือนลูกน้องให้ครบ ก็เจียนตายแล้ว...ซ้ำร้ายกว่านั้น บางเดือนตัวเองก็ไม่มีเงินเดือน
- ถ้ามีลูกน้อง, อยากเปลี่ยนงานหรือเปลี่ยนธุรกิจนี่ ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเราล้อเล่นกับชีวิตคนไม่ได้
ฯลฯ
...
คนที่ไม่เคยเป็นเจ้าของกิจการ ก็เปรียบเหมือนการที่เราจินตนาการถึงการเป็นเจ้าของฟาร์ม (คงเป็นไปตามภาพจำที่เราเห็นจากละคร นั่นแหละครับ)
แต่ถ้าใครเคยเล่นเกม Harvest Moon ก็จะรู้ ว่าหน้าฉากกับหลังฉากนั้น...ชีวิตมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงจริงๆ
ชีวิตในฟาร์มไม่ใช่แค่ การได้ขี่ม้าชื่นชมผลผลิตที่ผลิดอกออกผล...นั่นมันอาจจะแค่เดือนเดียว ส่วนอีกสิบกว่าเดือนที่เหลือนั้น มีแต่งานสารพัดสารพันชนิดที่ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ
...
ถ้าไม่พร้อมจะลาจากสภาพที่ลาป่วยก็มีเงิน, พักร้อนก็ได้เงิน, อู้งาน (อย่าให้นายรู้) ก็ได้เงิน, ฯลฯ แล้วล่ะก็...ผมขอเตือนว่า อย่าเพิ่งกระโจนลงมาเต็มตัวครับ
จะเป็นเจ้าของกิจการน่ะ มีแค่เงินอย่างเดียวไม่ได้...หากแต่ต้องถึงพร้อมทั้งประสบการณ์ และที่สำคัญ ต้อง "ใจถึงๆ" ด้วย
อย่าหลงไปตามภาพฝันที่ผิวเผิน แล้วก็อย่าไปหลงเชื่อตามพวกคอร์สสอนความสำเร็จระยะสั้นๆ โดยไม่พิจารณาความจริงประกอบ
โดยส่วนตัวแล้ว...ผมเชื่อว่า ทางลัดแห่งความสำเร็จนั้น ไม่มีอยู่จริง...และถึงแม้มีอยู่บ้าง ก็น่าจะมีโอกาสน้อยกว่าถูก Lottery รางวัลใหญ่ เสียอีกครับ...
หนึ่งในเหตุผลที่ผมมักจะได้ยินจากน้องๆ ที่ต้องการมีธุรกิจของตัวเอง ย่อมต้องมีเหตุผลที่ว่า "อยากเป็นอิสระ ทำงานเมื่อไหร่ก็ได้" ร่วมอยู่ด้วยเสมอ
จะว่ายังไงครับ ถ้าผมจะบอกว่า นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่คนที่เป็นมนุษย์เงินเดือน เข้าใจ "ไม่ถูกต้อง" มาโดยตลอด
ขึ้นต้นมาแบบนี้ ไม่ใช่จะต้องการสกัดหรือขัดขวางความฝันของใครนะครับ...ถือเสียว่า ผมเล่าให้ฟังเป็นข้อมูลก็ละกันครับ
...
คนที่เป็นมนุษย์เงินเดือนมายาวนานระดับนึง มักจะรู้สึกว่า ชีวิตตัวเองคลับคล้ายกับหุ่นยนต์ เพราะมันมี "ความเป็นประจำ" (หรือ routine) มากจนเกินไป
วัฏจักรของชีวิตมันค่อนข้างจำเจ คือเช้าเดินทางฝ่ารถติดไปทำงาน กลางวันรีบเร่งทานข้าว แล้วก็ฝ่ารถติดกลับบ้าน...เป็นอยู่แบบนี้ ชั่วนาตาปี
ดังนั้น มนุษย์เงินเดือนส่วนใหญ่ จึงมักฝันที่จะมีชีวิตที่ออกนอกกรอบเดิมๆ ไม่ต้องทำอะไรซ้ำๆ ไม่ต้องทำอะไรจำเจ...
ภาพของเจ้าของกิจการจึงมักปรากฏขึ้นในห้วงนึก...เข้าใจไปว่า เจ้าของนี่ดีจังเลย อยากมาเมื่อไหร่ก็มา อยากเลิกงานตอนไหนก็ออกไปได้เลย
...
ความจริงแล้วภาพที่เข้าใจว่า เมื่อได้เป็นเจ้าของจะมากี่โมงกลับกี่โมงก็ได้น่ะ...มันเป็นความจริงแค่ผิวเผินครับ
เบื้องลึกที่มองไม่เห็นน่ะ คือวิบากกรรมสารพัด...ยกตัวอย่างก็เช่น
- เจ้าของต้องทำงานดึกๆ ดื่นๆ, ไม่มีวันหยุด แม้จะเป็นเสาร์-อาทิตย์ หรือวันนักขัตฤกษ์, พักร้อนคืออะไร ไม่รู้จัก?
- ถ้ากู้ Bank มาทำธุรกิจ ยิ่งหยุดไม่ได้ เพราะหยุดเมื่อไหร่ดอกเบี้ยกินตาย
- ช่วงเศรษฐกิจไม่ดี แค่หาเงินมาจ่ายเงินเดือนลูกน้องให้ครบ ก็เจียนตายแล้ว...ซ้ำร้ายกว่านั้น บางเดือนตัวเองก็ไม่มีเงินเดือน
- ถ้ามีลูกน้อง, อยากเปลี่ยนงานหรือเปลี่ยนธุรกิจนี่ ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเราล้อเล่นกับชีวิตคนไม่ได้
ฯลฯ
...
คนที่ไม่เคยเป็นเจ้าของกิจการ ก็เปรียบเหมือนการที่เราจินตนาการถึงการเป็นเจ้าของฟาร์ม (คงเป็นไปตามภาพจำที่เราเห็นจากละคร นั่นแหละครับ)
แต่ถ้าใครเคยเล่นเกม Harvest Moon ก็จะรู้ ว่าหน้าฉากกับหลังฉากนั้น...ชีวิตมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงจริงๆ
ชีวิตในฟาร์มไม่ใช่แค่ การได้ขี่ม้าชื่นชมผลผลิตที่ผลิดอกออกผล...นั่นมันอาจจะแค่เดือนเดียว ส่วนอีกสิบกว่าเดือนที่เหลือนั้น มีแต่งานสารพัดสารพันชนิดที่ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ
...
ถ้าไม่พร้อมจะลาจากสภาพที่ลาป่วยก็มีเงิน, พักร้อนก็ได้เงิน, อู้งาน (อย่าให้นายรู้) ก็ได้เงิน, ฯลฯ แล้วล่ะก็...ผมขอเตือนว่า อย่าเพิ่งกระโจนลงมาเต็มตัวครับ
จะเป็นเจ้าของกิจการน่ะ มีแค่เงินอย่างเดียวไม่ได้...หากแต่ต้องถึงพร้อมทั้งประสบการณ์ และที่สำคัญ ต้อง "ใจถึงๆ" ด้วย
อย่าหลงไปตามภาพฝันที่ผิวเผิน แล้วก็อย่าไปหลงเชื่อตามพวกคอร์สสอนความสำเร็จระยะสั้นๆ โดยไม่พิจารณาความจริงประกอบ
โดยส่วนตัวแล้ว...ผมเชื่อว่า ทางลัดแห่งความสำเร็จนั้น ไม่มีอยู่จริง...และถึงแม้มีอยู่บ้าง ก็น่าจะมีโอกาสน้อยกว่าถูก Lottery รางวัลใหญ่ เสียอีกครับ...
Comments
Post a Comment