Post#3-42:
บางครั้งผมก็จำนนด้วยคำตอบเวลาคุยกับเพื่อนชาวตะวันตก เวลาเค้าถามถึงชนชั้นทางสังคมของบ้านเรา
ใช่ว่าผมจะเป็นพวก anti สังคมหรอกนะครับ, เพราะยังไงเสีย จะให้ชาวตะวันออกมีวิธีคิดเหมือนกับชาวตะวันตกแบบ 100% ก็คงไม่ได้
แต่แม้ว่า เค้าจะมีสรรพนามแทนตัว แค่ I กับ You ก็ไม่ได้หมายรวมว่า เค้าไม่มีการแบ่งชนชั้นเอาเสียเลยนะครับ เพียงแต่มันคงไม่เด่นชัดเท่าชาวตะวันออกเท่านั้นเอง
...
สำหรับชาติอื่น ผมคงไปวิจารณ์อะไรเค้ามากไม่ได้ เพราะผมก็ไม่ได้รู้จักพวกเค้าแบบลึกซึ้ง...
แต่สำหรับชาวไทยบางกลุ่ม...บางทีผมก็รู้สึกว่า พวกเค้า "เยอะ" เกินไปหน่อย ไม่ว่าจะทำอะไรนิดอะไรหน่อย คนกลุ่มนี้ รู้สึกว่าจะชอบให้ตนมีความสำคัญมากกว่าคนทั่วไปเสมอ
สำหรับผมเองก็ไม่ปฏิเสธหรอกครับ ว่าบางครั้งการที่ได้มี "อภิสิทธิ์" เหนือกว่าคนอื่นบ้าง มันก็ทำให้สะดวกดี
หากแต่ ถ้าเสพติดความสะดวกแบบนี้ จนขาดมันไม่ได้ เราก็จะกลายเป็นพวกเดียวกับพวก "เยอะ" อย่างที่ผมปรามาสไว้ตอนต้น
ว่ากันตามทฤษฎีและตรรกะแล้ว...ความติดสบายที่ผมว่านี่ละครับ ที่อาจเป็นสาเหตุหนึ่งของ Corruption ได้เหมือนกัน
...
หากว่า สูงสุดของการใช้อำนาจ ก็คือ การไม่ใช้อำนาจ ดังนั้น หากจะบอกว่า สูงสุดของการเป็นคนสำคัญ ก็คือ การเป็นคนสำคัญที่ทำตัวธรรมดา ก็น่าจะพอเปรียบเปรยได้
ยกตัวอย่างชัดๆ ก็เช่น "นักแสดง" ที่เล่นหนังไม่กี่เรื่อง ก็พยายามบอกว่าตัวเองเป็น "ดารา" ซึ่งเวลาไปไหนมาไหน ก็พยายามอยากจะเด่นอยากจะสำคัญ
ต่างจาก "ดารา" ดังๆ ที่มักจะเลือกทำตัวธรรมดา ไม่เป็นจุดเด่น ไปไหนมาไหนก็พยายาม "กินง่าย อยู่ง่าย"
ลองถามตัวเราดูเถิดครับ...ชอบนักแสดงแบบไหนมากกว่ากัน?
...
แต่ไอ้ครั้นจะบอกว่า คนเราทุกคนเท่าเทียมกัน 100% ก็อาจจะเป็น Political Talk ไปหน่อย ค่าที่ความเท่าเทียมกันแบบนั้น อาจหาไม่ได้ในโลกแห่งความจริง
เอาเป็นว่า ลองมาวิเคราะห์ตามวาทะนี้ดูครับ...ผมชอบที่มันเตือนตนได้ดี ว่าอย่าลืมตัวเหมือนวัวลืมตีน...
"It is nice to be important, but it's more important to be nice."
ไม่ต้องแปลนะครับ ^^
บางครั้งผมก็จำนนด้วยคำตอบเวลาคุยกับเพื่อนชาวตะวันตก เวลาเค้าถามถึงชนชั้นทางสังคมของบ้านเรา
ใช่ว่าผมจะเป็นพวก anti สังคมหรอกนะครับ, เพราะยังไงเสีย จะให้ชาวตะวันออกมีวิธีคิดเหมือนกับชาวตะวันตกแบบ 100% ก็คงไม่ได้
แต่แม้ว่า เค้าจะมีสรรพนามแทนตัว แค่ I กับ You ก็ไม่ได้หมายรวมว่า เค้าไม่มีการแบ่งชนชั้นเอาเสียเลยนะครับ เพียงแต่มันคงไม่เด่นชัดเท่าชาวตะวันออกเท่านั้นเอง
...
สำหรับชาติอื่น ผมคงไปวิจารณ์อะไรเค้ามากไม่ได้ เพราะผมก็ไม่ได้รู้จักพวกเค้าแบบลึกซึ้ง...
แต่สำหรับชาวไทยบางกลุ่ม...บางทีผมก็รู้สึกว่า พวกเค้า "เยอะ" เกินไปหน่อย ไม่ว่าจะทำอะไรนิดอะไรหน่อย คนกลุ่มนี้ รู้สึกว่าจะชอบให้ตนมีความสำคัญมากกว่าคนทั่วไปเสมอ
สำหรับผมเองก็ไม่ปฏิเสธหรอกครับ ว่าบางครั้งการที่ได้มี "อภิสิทธิ์" เหนือกว่าคนอื่นบ้าง มันก็ทำให้สะดวกดี
หากแต่ ถ้าเสพติดความสะดวกแบบนี้ จนขาดมันไม่ได้ เราก็จะกลายเป็นพวกเดียวกับพวก "เยอะ" อย่างที่ผมปรามาสไว้ตอนต้น
ว่ากันตามทฤษฎีและตรรกะแล้ว...ความติดสบายที่ผมว่านี่ละครับ ที่อาจเป็นสาเหตุหนึ่งของ Corruption ได้เหมือนกัน
...
หากว่า สูงสุดของการใช้อำนาจ ก็คือ การไม่ใช้อำนาจ ดังนั้น หากจะบอกว่า สูงสุดของการเป็นคนสำคัญ ก็คือ การเป็นคนสำคัญที่ทำตัวธรรมดา ก็น่าจะพอเปรียบเปรยได้
ยกตัวอย่างชัดๆ ก็เช่น "นักแสดง" ที่เล่นหนังไม่กี่เรื่อง ก็พยายามบอกว่าตัวเองเป็น "ดารา" ซึ่งเวลาไปไหนมาไหน ก็พยายามอยากจะเด่นอยากจะสำคัญ
ต่างจาก "ดารา" ดังๆ ที่มักจะเลือกทำตัวธรรมดา ไม่เป็นจุดเด่น ไปไหนมาไหนก็พยายาม "กินง่าย อยู่ง่าย"
ลองถามตัวเราดูเถิดครับ...ชอบนักแสดงแบบไหนมากกว่ากัน?
...
แต่ไอ้ครั้นจะบอกว่า คนเราทุกคนเท่าเทียมกัน 100% ก็อาจจะเป็น Political Talk ไปหน่อย ค่าที่ความเท่าเทียมกันแบบนั้น อาจหาไม่ได้ในโลกแห่งความจริง
เอาเป็นว่า ลองมาวิเคราะห์ตามวาทะนี้ดูครับ...ผมชอบที่มันเตือนตนได้ดี ว่าอย่าลืมตัวเหมือนวัวลืมตีน...
"It is nice to be important, but it's more important to be nice."
ไม่ต้องแปลนะครับ ^^
Comments
Post a Comment