Post#3-91:
วันหยุดชดเชยแบบนี้ แต่บริษัทของลูกค้าของผม ไม่ได้หยุดทำงาน และนั่นเป็นเหตุให้ลูกน้องของผมหลายๆ คน ต้องมาทำงานด้วยเช่นกัน
เหตุเพราะเราต้องเอาลูกค้าเป็นตัวตั้ง...เมื่อลูกค้าไม่หยุดงาน และเลือกที่จะขอให้เราทำงานที่สำคัญในวันนี้...เราจึงเลือกที่จะสนองความต้องการนั้น
จะว่าไปแล้ว จะใช่คำว่า "เรา" ก็คงไม่ถูกนัก คงต้องใช้คำว่า "ผม" เองมากกว่า ที่ต้องรบกวนให้ลูกน้องมาช่วยงานในวันหยุด
เพราะมันความเป็นจริงที่ว่า...ไม่มีลูกจ้างคนใดที่อยากจะทำงานในวันที่คนอื่นหยุดงานหรอกครับ ยิ่งเป็นวันหยุดยาวแบบนี้ด้วยแล้ว
ในการประเมินผลลัพธ์ที่ได้จากการทำงานวันนี้...ผมค่อนข้างพอใจกับภาพรวมค่อนข้างมาก เรียกได้ว่าไม่เสียแรงที่เตรียมงานกันมาหลายวัน
...
การที่จะให้ลูกน้องต้องยอมเสียสละเวลาที่เค้าจะได้อยู่กับครอบครัวในวันหยุดยาวๆ แบบนี้ได้...เห็นทีจะต้องพูดถึงแรงผลัก
อะไรทำให้คนยอมที่จะมาทำงานในวันหยุดยาวๆ แบบนี้ได้บ้าง?
หนึ่ง คือ เพราะเค้าถูกเจ้านายบังคับ / สอง คือ เค้าได้ค่าตอบแทนสูงมากสำหรับวันนี้ / และสาม คือ เพราะเค้ามีสำนึกที่ดี เห็นแก่บริษัทฯ / หรืออาจจะมีแรงผลักอื่นๆ อีกที่ผมนึกไปไม่ถึง
สำหรับบริษัทฯ อื่นผมไม่ทราบ...แต่สำหรับทีมของผม ตอบได้แบบเขินๆ หน่อย บวกกับภูมิใจมากๆ ว่า...เกิดจากส่วนผสมของข้อหนึ่งและข้อสาม
...
ฝรั่งเคยกล่าวไว้ว่า "A Friend in need is a friend indeed." แปลได้ว่า "เพื่อนในยามยากคือเพื่อนที่แท้จริง"
นิยายกำลังภายในเคยสอนสั่งไว้ว่า "บุญคุณต้องทดแทน หนี้แค้นต้องชำระ
รวมความของฝรั่งกับจีนแล้ว...จึงแปลได้ว่า ผมเป็นหนี้บุญคุณลูกน้องที่เลือกเสียสละความสุขสบายส่วนตัวเพื่อองค์กร
จึงต้องขออนุญาตมาขอบคุณลูกน้องออกสื่อครับ ^^
วันหยุดชดเชยแบบนี้ แต่บริษัทของลูกค้าของผม ไม่ได้หยุดทำงาน และนั่นเป็นเหตุให้ลูกน้องของผมหลายๆ คน ต้องมาทำงานด้วยเช่นกัน
เหตุเพราะเราต้องเอาลูกค้าเป็นตัวตั้ง...เมื่อลูกค้าไม่หยุดงาน และเลือกที่จะขอให้เราทำงานที่สำคัญในวันนี้...เราจึงเลือกที่จะสนองความต้องการนั้น
จะว่าไปแล้ว จะใช่คำว่า "เรา" ก็คงไม่ถูกนัก คงต้องใช้คำว่า "ผม" เองมากกว่า ที่ต้องรบกวนให้ลูกน้องมาช่วยงานในวันหยุด
เพราะมันความเป็นจริงที่ว่า...ไม่มีลูกจ้างคนใดที่อยากจะทำงานในวันที่คนอื่นหยุดงานหรอกครับ ยิ่งเป็นวันหยุดยาวแบบนี้ด้วยแล้ว
ในการประเมินผลลัพธ์ที่ได้จากการทำงานวันนี้...ผมค่อนข้างพอใจกับภาพรวมค่อนข้างมาก เรียกได้ว่าไม่เสียแรงที่เตรียมงานกันมาหลายวัน
...
การที่จะให้ลูกน้องต้องยอมเสียสละเวลาที่เค้าจะได้อยู่กับครอบครัวในวันหยุดยาวๆ แบบนี้ได้...เห็นทีจะต้องพูดถึงแรงผลัก
อะไรทำให้คนยอมที่จะมาทำงานในวันหยุดยาวๆ แบบนี้ได้บ้าง?
หนึ่ง คือ เพราะเค้าถูกเจ้านายบังคับ / สอง คือ เค้าได้ค่าตอบแทนสูงมากสำหรับวันนี้ / และสาม คือ เพราะเค้ามีสำนึกที่ดี เห็นแก่บริษัทฯ / หรืออาจจะมีแรงผลักอื่นๆ อีกที่ผมนึกไปไม่ถึง
สำหรับบริษัทฯ อื่นผมไม่ทราบ...แต่สำหรับทีมของผม ตอบได้แบบเขินๆ หน่อย บวกกับภูมิใจมากๆ ว่า...เกิดจากส่วนผสมของข้อหนึ่งและข้อสาม
...
ฝรั่งเคยกล่าวไว้ว่า "A Friend in need is a friend indeed." แปลได้ว่า "เพื่อนในยามยากคือเพื่อนที่แท้จริง"
นิยายกำลังภายในเคยสอนสั่งไว้ว่า "บุญคุณต้องทดแทน หนี้แค้นต้องชำระ
รวมความของฝรั่งกับจีนแล้ว...จึงแปลได้ว่า ผมเป็นหนี้บุญคุณลูกน้องที่เลือกเสียสละความสุขสบายส่วนตัวเพื่อองค์กร
จึงต้องขออนุญาตมาขอบคุณลูกน้องออกสื่อครับ ^^
Comments
Post a Comment