Post#3-97:
เป็นปกติของครอบครัวผม ถ้าไม่มีธุระปะปังที่ไหน เป็นอันรู้กันว่า เย็นๆ ของวันอาทิตย์ เราจะต้องไปเลี้ยงปลาที่สระน้ำของหมู่บ้าน
บรรยากาศของเด็กๆ ที่ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว วิ่งวนกันให้ขวัก บ้างก็ขี่จักรยาน บ้างก็เตะบอล ดูเป็นที่รื่นหย่อนผ่อนอารมณ์ได้ดียิ่ง
ผมชอบภาพแบบนี้เป็นที่สุด เพราะสมัยเด็กๆ ผมอยู่ตึกแถว เดินออกจากหน้าบ้านก็เป็นถนนในซอยแล้ว ไม่มีที่ให้วิ่งเล่นแบบนี้เลย
...
สารภาพตามตรงครับ...สมัยเป็นเด็ก ผมอยากโตเร็วๆ ชะมัด คิดอยู่แต่ว่าเป็นเด็กนี่ไม่ดีเอาเสียเลย ทำนั่นก็ไม่ได้ ทำนี่ก็ไม่ได้
โตขึ้นมาจนขึ้นมัธยม ต่อไปจนช่วงเรียนมหา'ลัย ก็ดิ้นรนอยากจะเรียนให้จบเร็วๆ ทั้งสอบเทียบ ทั้งลงเรียน Summer Course
ด้วยมีความเชื่อฝังหัวอยู่ว่า เรียนจบเมื่อไหร่ ชีวิตคงเต็มไปด้วยอิสระ อยากจะทำอะไรก็ได้ทำ มีรายได้เป็นของตัวเอง อยากไปเที่ยวไหนก็ทำได้
ใครที่ตอนนี้ทำงานแล้ว...คงรู้ซึ้งเช่นเดียวกับผมว่า ที่วาดฝันไว้ว่าเมื่อได้เข้าสู่วันทำงานแล้วนั้นน่ะ มีอิสระอย่างที่คิดรึเปล่า?
ว่าแล้วก็อยากจะสะกดจิตตัวเองให้คืนนี้ได้ฝันว่า กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจริงๆ ^^
...
ตัดภาพกลับมาที่สนามหญ้าของหมู่บ้านอีกครั้ง...ผมก็ได้เห็นลูกวิ่งเล่นกับเด็กคนอื่นๆ อย่างมีความสุข
ขณะที่ลูกวิ่งเข้ามาหาผม...ภาพในอดีตตั้งแต่สมัยผมเป็นเด็กน้อยไม่เดียงสา จนกระทั่งถึงวันที่เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรก แล่นผ่านความทรงจำไปด้วยความเร็วเกินกว่าจะจินตนาการ...
ขณะเดินกลับบ้าน...ผมยิ้มและหัวเราะกับตัวเอง เมื่อนึกว่า เด็กๆ ที่วิ่งเล่นกันอยู่เต็มสนามนั้นน่ะ จะมีสักกี่คนกันนะ ที่กำลังนึกอยากจะโตเป็นผู้ใหญ่อยู่บ้าง ^^
เป็นปกติของครอบครัวผม ถ้าไม่มีธุระปะปังที่ไหน เป็นอันรู้กันว่า เย็นๆ ของวันอาทิตย์ เราจะต้องไปเลี้ยงปลาที่สระน้ำของหมู่บ้าน
บรรยากาศของเด็กๆ ที่ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว วิ่งวนกันให้ขวัก บ้างก็ขี่จักรยาน บ้างก็เตะบอล ดูเป็นที่รื่นหย่อนผ่อนอารมณ์ได้ดียิ่ง
ผมชอบภาพแบบนี้เป็นที่สุด เพราะสมัยเด็กๆ ผมอยู่ตึกแถว เดินออกจากหน้าบ้านก็เป็นถนนในซอยแล้ว ไม่มีที่ให้วิ่งเล่นแบบนี้เลย
...
สารภาพตามตรงครับ...สมัยเป็นเด็ก ผมอยากโตเร็วๆ ชะมัด คิดอยู่แต่ว่าเป็นเด็กนี่ไม่ดีเอาเสียเลย ทำนั่นก็ไม่ได้ ทำนี่ก็ไม่ได้
โตขึ้นมาจนขึ้นมัธยม ต่อไปจนช่วงเรียนมหา'ลัย ก็ดิ้นรนอยากจะเรียนให้จบเร็วๆ ทั้งสอบเทียบ ทั้งลงเรียน Summer Course
ด้วยมีความเชื่อฝังหัวอยู่ว่า เรียนจบเมื่อไหร่ ชีวิตคงเต็มไปด้วยอิสระ อยากจะทำอะไรก็ได้ทำ มีรายได้เป็นของตัวเอง อยากไปเที่ยวไหนก็ทำได้
ใครที่ตอนนี้ทำงานแล้ว...คงรู้ซึ้งเช่นเดียวกับผมว่า ที่วาดฝันไว้ว่าเมื่อได้เข้าสู่วันทำงานแล้วนั้นน่ะ มีอิสระอย่างที่คิดรึเปล่า?
ว่าแล้วก็อยากจะสะกดจิตตัวเองให้คืนนี้ได้ฝันว่า กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจริงๆ ^^
...
ตัดภาพกลับมาที่สนามหญ้าของหมู่บ้านอีกครั้ง...ผมก็ได้เห็นลูกวิ่งเล่นกับเด็กคนอื่นๆ อย่างมีความสุข
ขณะที่ลูกวิ่งเข้ามาหาผม...ภาพในอดีตตั้งแต่สมัยผมเป็นเด็กน้อยไม่เดียงสา จนกระทั่งถึงวันที่เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรก แล่นผ่านความทรงจำไปด้วยความเร็วเกินกว่าจะจินตนาการ...
ขณะเดินกลับบ้าน...ผมยิ้มและหัวเราะกับตัวเอง เมื่อนึกว่า เด็กๆ ที่วิ่งเล่นกันอยู่เต็มสนามนั้นน่ะ จะมีสักกี่คนกันนะ ที่กำลังนึกอยากจะโตเป็นผู้ใหญ่อยู่บ้าง ^^
Comments
Post a Comment