Post#3-153:
"ไม่เคยมีใครที่ไม่ผิดพลาด" คงเป็นหนึ่งในวาทะที่คงไม่มีใครโต้แย้งได้นะครับ
แม้ว่าจะมีบางคนที่ไม่ยี่หระกับความผิดพลาด กระทั่งสำนึกก็อาจจะไม่มี แต่ก็มีผู้คนอีกจำนวนไม่น้อย ที่กลับมิอาจลืมความผิดพลาดของตัวเองได้ ซ้ำร้ายก็มิอาจจะให้อภัยตัวเองได้เลยด้วยซ้ำ
แผลใจลักษณะนี้ มักกลายเป็นตราบาปที่ประทับแน่นในความทรงจำ ซึ่งยิ่งคิดถึงมันมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งเจ็บลึกมากขึ้นเท่านั้น
ที่สุดแล้ว ชีวิตของคนที่ไม่อาจลืมความผิดพลาด จึงไม่อาจเดินไปข้างหน้าได้ ด้วยเหตุที่ความโศกาอาดูรได้กลายเป็นโซ่ตรวนที่จองจำใครคนนั้นเอาไว้
...
ในที่สุดแล้ว หากมิอาจวางความผิดพลาดที่ก่อให้เกิดความทุกข์นั้นได้ ใครคนนั้นก็จะไม่มี "ความว่าง" เหลือพอที่จะเติมสิ่งอื่นใดให้กับชีวิต
การวางทุกข์ จึงมิใช่การบังคับใจให้ลืมความทุกข์ หากแต่เป็นการรู้จักเตือนใจตนให้รู้ว่าเวลาใดที่ควรจะวางทุกข์ไว้ชั่วคราว
และควรต้องเตือนใจตนให้เรียนรู้จากความทุกข์หรือความผิดพลาดนั้นๆ ด้วยเช่นกัน
...
ฝรั่งเองก็เข้าใจในเรื่องนี้ครับ...ลองมาดูวาทะต่อไปนี้กัน
"Don't carry your mistakes around with you. Instead, lay them as stepping stones so you can rise above them."
แปลว่า "จงอย่าเที่ยวแบกความผิดพลาดไว้กับตัวเราตลอดเวลา แต่จงวางความผิดพลาดนั้นไว้กับผืนโลก และใช้มันดั่งหินปูทางสำหรับเดินก้าวผ่านมันไป"
มาก้าวข้ามความผิดพลาดไปพร้อมๆ กันนะครับ ^^
"ไม่เคยมีใครที่ไม่ผิดพลาด" คงเป็นหนึ่งในวาทะที่คงไม่มีใครโต้แย้งได้นะครับ
แม้ว่าจะมีบางคนที่ไม่ยี่หระกับความผิดพลาด กระทั่งสำนึกก็อาจจะไม่มี แต่ก็มีผู้คนอีกจำนวนไม่น้อย ที่กลับมิอาจลืมความผิดพลาดของตัวเองได้ ซ้ำร้ายก็มิอาจจะให้อภัยตัวเองได้เลยด้วยซ้ำ
แผลใจลักษณะนี้ มักกลายเป็นตราบาปที่ประทับแน่นในความทรงจำ ซึ่งยิ่งคิดถึงมันมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งเจ็บลึกมากขึ้นเท่านั้น
ที่สุดแล้ว ชีวิตของคนที่ไม่อาจลืมความผิดพลาด จึงไม่อาจเดินไปข้างหน้าได้ ด้วยเหตุที่ความโศกาอาดูรได้กลายเป็นโซ่ตรวนที่จองจำใครคนนั้นเอาไว้
...
ในที่สุดแล้ว หากมิอาจวางความผิดพลาดที่ก่อให้เกิดความทุกข์นั้นได้ ใครคนนั้นก็จะไม่มี "ความว่าง" เหลือพอที่จะเติมสิ่งอื่นใดให้กับชีวิต
การวางทุกข์ จึงมิใช่การบังคับใจให้ลืมความทุกข์ หากแต่เป็นการรู้จักเตือนใจตนให้รู้ว่าเวลาใดที่ควรจะวางทุกข์ไว้ชั่วคราว
และควรต้องเตือนใจตนให้เรียนรู้จากความทุกข์หรือความผิดพลาดนั้นๆ ด้วยเช่นกัน
...
ฝรั่งเองก็เข้าใจในเรื่องนี้ครับ...ลองมาดูวาทะต่อไปนี้กัน
"Don't carry your mistakes around with you. Instead, lay them as stepping stones so you can rise above them."
แปลว่า "จงอย่าเที่ยวแบกความผิดพลาดไว้กับตัวเราตลอดเวลา แต่จงวางความผิดพลาดนั้นไว้กับผืนโลก และใช้มันดั่งหินปูทางสำหรับเดินก้าวผ่านมันไป"
มาก้าวข้ามความผิดพลาดไปพร้อมๆ กันนะครับ ^^
Comments
Post a Comment