Post#4-001:
เมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา ผมโทรไปหาอดีตลูกน้องท่านหนึ่ง เพื่อสนทนากันเล็กน้อยเกี่ยวกับงานที่มีคนชวนเธอไปทำ
ว่ากันตามจริง คงมีบ้างบางครั้งที่เราอาจต้องเลือกระหว่างงานที่ "มั่นคง" กับงานที่ "ท้าทาย"
และไม่มีใครบอกได้ว่า แบบไหนเป็นคำตอบที่ถูกต้องกันแน่?
...
ถ้าหากคุณอายุยังน้อย และไม่มีภาระมากมายนัก อีกทั้งรับได้หากต้องตกงาน, คุณควรเลือกความท้าทายกับงานที่คุณชอบ
แต่หากคุณมีภาระเยอะแยะมากมาย, คุณก็ควรต้องคิดให้มากขึ้นอีกนิด ว่ารับได้มั๊ยกับการต้องมาวิ่งหางานใหม่ หากว่าความท้าทายครั้งนี้เกิดผิดพลาดขึ้นมา
แต่คุณต้องจำไว้...ว่ายิ่งคุณแก่ตัวขึ้นเท่าไหร่ เคยชินกับสภาพเดิมๆ มากขึ้นเท่าไหร่, ความกระหายของคุณก็จะลดน้อยถอยลงไปเท่านั้น
...
ไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าคุณเลือกจะปลอดภัยอยู่กับงานที่คุณทำ...
หากแต่จริงๆ แล้วคุณอาจไม่ได้กำลังปลอดภัยอย่างที่คิด เพราะคุณเลือกที่จะอยู่กับงานที่คุณไม่ได้ชอบ แต่ต้องทำเพราะมันเลี้ยงชีพคุณได้
นั่นแปลว่า ถ้าวันหนึ่งมีคนที่รักงานที่คุณทำอยู่มากกว่าคุณ...คุณก็มีอันจะไม่ปลอดภัย
...
แต่ถ้าคุณรู้ว่าคุณกำลังจะได้ท้าทายกับงานที่คุณชอบ...คุณก็จำต้องทบทวนให้ถ้วนถี่ เพราะงานที่ชอบไม่ได้มาให้เลือกได้ทุกวัน
และหากได้ทำงานที่ชอบ...แปลว่าทุกวันเราแทบจะไม่ได้ทำงาน แต่กำลังจะมีโอกาสได้ทำสิ่งที่ชอบในทุกวัน
ยังไงก็ต้องพิจารณาเรื่องปากท้องด้วยครับ...ไม่ใช่เจองานที่ชอบแต่เลี้ยงชีวิตไม่ไหว แบบนี้ก็ไม่ไหว
...
ตกลงผมเชียร์ให้เลือก "มั่นคง" หรือ "ท้าทาย" กันแน่...หลายท่านคงสงสัยในใจ?
ก็ตอบแบบกำปั้นทุบดินนั่นล่ะครับ...ว่าชีวิตของใคร คนนั้นก็ต้องเลือกเอง
แต่...เรากำลังคิดว่าปลอดภัย ทั้งที่อยู่บนความไม่มั่นคง หรือเรากำลังจดจ่ออยู่กับความท้าทาย ทั้งที่มันไม่น่าจะปลอดภัย...กันเอ่ย?
...
เอาให้ง่ายขึ้นหน่อย...ลองถามตัวเองครับ...
ระหว่างเงินกับความสุขใจ...อะไรจำเป็นกับเรามากกว่ากันในตอนนี้?
ระหว่างงานที่ชอบแต่ได้เงินน้อยกว่า กับงานที่ไม่ใช่แต่ได้เงินมากกว่า...เราอยากได้แบบไหน?
ระหว่างตกงานเพราะเลือกผิดตอนนี้ แต่ยังมีโอกาสได้แก้ตัว กับตกงานแล้วไม่มีโอกาสได้เลือกอีกในวันข้างหน้า เพราะแก่เกินกว่าจะล้มเหลวแล้ว...เราอยากได้แบบไหน?
...คิดให้ถ้วนถี่ก่อนตัดสินใจ...และเมื่อตัดสินใจได้แล้ว ก็จงมั่นคงต่อการตัดสินใจนั้น...
เมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา ผมโทรไปหาอดีตลูกน้องท่านหนึ่ง เพื่อสนทนากันเล็กน้อยเกี่ยวกับงานที่มีคนชวนเธอไปทำ
ว่ากันตามจริง คงมีบ้างบางครั้งที่เราอาจต้องเลือกระหว่างงานที่ "มั่นคง" กับงานที่ "ท้าทาย"
และไม่มีใครบอกได้ว่า แบบไหนเป็นคำตอบที่ถูกต้องกันแน่?
...
ถ้าหากคุณอายุยังน้อย และไม่มีภาระมากมายนัก อีกทั้งรับได้หากต้องตกงาน, คุณควรเลือกความท้าทายกับงานที่คุณชอบ
แต่หากคุณมีภาระเยอะแยะมากมาย, คุณก็ควรต้องคิดให้มากขึ้นอีกนิด ว่ารับได้มั๊ยกับการต้องมาวิ่งหางานใหม่ หากว่าความท้าทายครั้งนี้เกิดผิดพลาดขึ้นมา
แต่คุณต้องจำไว้...ว่ายิ่งคุณแก่ตัวขึ้นเท่าไหร่ เคยชินกับสภาพเดิมๆ มากขึ้นเท่าไหร่, ความกระหายของคุณก็จะลดน้อยถอยลงไปเท่านั้น
...
ไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าคุณเลือกจะปลอดภัยอยู่กับงานที่คุณทำ...
หากแต่จริงๆ แล้วคุณอาจไม่ได้กำลังปลอดภัยอย่างที่คิด เพราะคุณเลือกที่จะอยู่กับงานที่คุณไม่ได้ชอบ แต่ต้องทำเพราะมันเลี้ยงชีพคุณได้
นั่นแปลว่า ถ้าวันหนึ่งมีคนที่รักงานที่คุณทำอยู่มากกว่าคุณ...คุณก็มีอันจะไม่ปลอดภัย
...
แต่ถ้าคุณรู้ว่าคุณกำลังจะได้ท้าทายกับงานที่คุณชอบ...คุณก็จำต้องทบทวนให้ถ้วนถี่ เพราะงานที่ชอบไม่ได้มาให้เลือกได้ทุกวัน
และหากได้ทำงานที่ชอบ...แปลว่าทุกวันเราแทบจะไม่ได้ทำงาน แต่กำลังจะมีโอกาสได้ทำสิ่งที่ชอบในทุกวัน
ยังไงก็ต้องพิจารณาเรื่องปากท้องด้วยครับ...ไม่ใช่เจองานที่ชอบแต่เลี้ยงชีวิตไม่ไหว แบบนี้ก็ไม่ไหว
...
ตกลงผมเชียร์ให้เลือก "มั่นคง" หรือ "ท้าทาย" กันแน่...หลายท่านคงสงสัยในใจ?
ก็ตอบแบบกำปั้นทุบดินนั่นล่ะครับ...ว่าชีวิตของใคร คนนั้นก็ต้องเลือกเอง
แต่...เรากำลังคิดว่าปลอดภัย ทั้งที่อยู่บนความไม่มั่นคง หรือเรากำลังจดจ่ออยู่กับความท้าทาย ทั้งที่มันไม่น่าจะปลอดภัย...กันเอ่ย?
...
เอาให้ง่ายขึ้นหน่อย...ลองถามตัวเองครับ...
ระหว่างเงินกับความสุขใจ...อะไรจำเป็นกับเรามากกว่ากันในตอนนี้?
ระหว่างงานที่ชอบแต่ได้เงินน้อยกว่า กับงานที่ไม่ใช่แต่ได้เงินมากกว่า...เราอยากได้แบบไหน?
ระหว่างตกงานเพราะเลือกผิดตอนนี้ แต่ยังมีโอกาสได้แก้ตัว กับตกงานแล้วไม่มีโอกาสได้เลือกอีกในวันข้างหน้า เพราะแก่เกินกว่าจะล้มเหลวแล้ว...เราอยากได้แบบไหน?
...คิดให้ถ้วนถี่ก่อนตัดสินใจ...และเมื่อตัดสินใจได้แล้ว ก็จงมั่นคงต่อการตัดสินใจนั้น...
Comments
Post a Comment