Post#4-007:
วันนี้ช่วงบ่าย ผมมีนัดไปประชุมกับบริษัทที่ผมเคยทำงานอยู่ด้วยเมื่อสิบกว่าปีก่อน
และก็เหมือนเช่นหลายๆ ครั้งที่ผ่านมา ที่ผมจะได้เจอกับเพื่อนร่วมงานเก่าๆ มากหน้าหลายตา
บางคน จากเคยตำแหน่งเล็กๆ มาวันนี้ก็เติบใหญ่ขึ้นเป็นผู้บริหารระดับสูง...ซึ่งผมก็ชื่นชมและยินดีไปกับพวกเค้าด้วย
แต่กับบางคน เมื่อสิบกว่าปีก่อนตำแหน่งอะไร ปัจจุบันนี้ก็ยังทำตำแหน่งนั้นอยู่เหมือนเดิม...ซึ่งผมคิดว่า มีบางอย่างไม่ปกติ
...
นึกภาพออกมั๊ยครับ...อีก 5-10 ปีข้างหน้า เราจะทำอะไรหาเลี้ยงชีพ?
ยังอยู่ที่เดิมและตำแหน่งเดิม หรือยังอยู่ที่เดิมแต่ก้าวหน้าขึ้น?
ยังทำงานตำแหน่งเดิมแต่เปลี่ยนบริษัท หรือก้าวไปเป็นเจ้าของกิจการ?
หรือยังอยู่ตำแหน่งเดิมบริษัทเดิม ยังไงก็ยังงั้น...ขี้คร้านจะเปลี่ยนแปลงและไม่คิดจะเปลี่ยนไป?
...
ผมยังคงต้องย้ำว่า หากคุณทำงานที่เดิมในตำแหน่งเดิมเป็นเวลานับสิบๆ ปี ได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย...นั่นแปลว่า มีบางอย่างผิดเพี้ยนไป
ไม่บริษัทนั้นผิดปกติ...ก็ถึงเวลาที่ตัวคุณเองจะต้องทบทวนตัวเองเป็นอย่างมาก
ลองเปรียบเทียบกับการเดินทางไกลดูก็ได้ครับ...ทุกคนออกเดินทางไปข้างหน้ากันหมด แต่มีแค่คุณคนเดียวที่ย่ำเท้าอยู่กับที่...แปลกมั๊ยล่ะครับ?
...
จริงอยู่ที่มันเป็นเรื่องของแต่ละบุคคลที่จะเลือกใช้ชีวิต...
บางคนอาจจะชอบงานที่ทำอยู่จนไม่อยากเปลี่ยนไปไหน...ในขณะที่บางคนอาจจะแค่กำลังหลอกตัวเองว่า ชอบงานที่ทำอยู่
แต่จริงๆ แล้ว...มันใช่เหรอ?
...
ผมเคยเจอคนที่เริ่มต้นด้วยการเป็นแม่บ้านในสำนักงาน จนผ่านมาสิบกว่าปีก็ยังคงเป็นแม่บ้านในสำนักงานเหมือนเดิม
แต่ผมก็เคยเจอคนที่เริ่มต้นด้วยการเป็นแม่บ้านในสำนักงาน แต่ผ่านมาสิบปี เธอกลายเป็นผู้จัดการฝ่ายขายในบริษัทชั้นนำ
ผมเคยเจอคนที่เป็น Messenger เมื่อสิบปีก่อน...มาปัจจุบันเค้าก็ยังทำงานเดิม
แต่ผมก็เคยเจอคนที่สิบปีก่อนเป็น Messenger แต่ในปัจจุบัน เค้ากลายเป็นผู้จัดการฝ่ายพัฒนาธุรกิจ ไปแล้ว
ผมไม่ได้จะดูถูกว่า แม่บ้านหรือ Messenger เป็นตำแหน่งที่ต่ำต้อย...แต่ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขายกับผู้จัดการฝ่ายพัฒนาธุรกิจ ก็น่าจะเป็นตำแหน่งที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า...หรือมิใช่?
...
ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าคุณจะอยู่บริษัทเดิมเป็นสิบๆ ปี แต่มันจะเป็นเรื่องบ้า ถ้าคุณทำงานในตำแหน่งเดิมๆ โดยไม่เปลี่ยนแปลง เป็นเวลากว่าสิบๆ ปี
คุณอาจจะหลอกตัวเองได้ว่า คุณเก่งไม่พอ, คุณมีข้อจำกัดนั่น นู่น นี่...คุณจึงเลือกจะทำอะไรเดิมๆ เป็นสิบๆ ปี โดยไม่รู้สึกเป็นทุกข์อะไร...ซึ่งนั่นก็ต้องแล้วแต่คุณ
ถ้าคุณมั่นใจว่าการย่ำอยู่กับที่โดยไม่ไปไหนเป็นหนทางที่ถูกต้อง...ผมก็ขอให้คุณสนุกอยู่กับการย่ำเท้าต่อไป
แต่คุณต้องรู้ว่า ระยะเวลาที่คุณย่ำเท้าอยู่กับที่ประมาณ 2 ชั่วโมง เป็นระยะเวลาที่คุณสามารถใช้เดินทางไปได้ไกลถึง 8 กม!
...มาถึงวันนึง คุณจะถามตัวเองและนึกเสียใจมั๊ย...ว่าสิบกว่าปีที่ผ่านไป...ฉันมัวทำอะไรอยู่?...
วันนี้ช่วงบ่าย ผมมีนัดไปประชุมกับบริษัทที่ผมเคยทำงานอยู่ด้วยเมื่อสิบกว่าปีก่อน
และก็เหมือนเช่นหลายๆ ครั้งที่ผ่านมา ที่ผมจะได้เจอกับเพื่อนร่วมงานเก่าๆ มากหน้าหลายตา
บางคน จากเคยตำแหน่งเล็กๆ มาวันนี้ก็เติบใหญ่ขึ้นเป็นผู้บริหารระดับสูง...ซึ่งผมก็ชื่นชมและยินดีไปกับพวกเค้าด้วย
แต่กับบางคน เมื่อสิบกว่าปีก่อนตำแหน่งอะไร ปัจจุบันนี้ก็ยังทำตำแหน่งนั้นอยู่เหมือนเดิม...ซึ่งผมคิดว่า มีบางอย่างไม่ปกติ
...
นึกภาพออกมั๊ยครับ...อีก 5-10 ปีข้างหน้า เราจะทำอะไรหาเลี้ยงชีพ?
ยังอยู่ที่เดิมและตำแหน่งเดิม หรือยังอยู่ที่เดิมแต่ก้าวหน้าขึ้น?
ยังทำงานตำแหน่งเดิมแต่เปลี่ยนบริษัท หรือก้าวไปเป็นเจ้าของกิจการ?
หรือยังอยู่ตำแหน่งเดิมบริษัทเดิม ยังไงก็ยังงั้น...ขี้คร้านจะเปลี่ยนแปลงและไม่คิดจะเปลี่ยนไป?
...
ผมยังคงต้องย้ำว่า หากคุณทำงานที่เดิมในตำแหน่งเดิมเป็นเวลานับสิบๆ ปี ได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย...นั่นแปลว่า มีบางอย่างผิดเพี้ยนไป
ไม่บริษัทนั้นผิดปกติ...ก็ถึงเวลาที่ตัวคุณเองจะต้องทบทวนตัวเองเป็นอย่างมาก
ลองเปรียบเทียบกับการเดินทางไกลดูก็ได้ครับ...ทุกคนออกเดินทางไปข้างหน้ากันหมด แต่มีแค่คุณคนเดียวที่ย่ำเท้าอยู่กับที่...แปลกมั๊ยล่ะครับ?
...
จริงอยู่ที่มันเป็นเรื่องของแต่ละบุคคลที่จะเลือกใช้ชีวิต...
บางคนอาจจะชอบงานที่ทำอยู่จนไม่อยากเปลี่ยนไปไหน...ในขณะที่บางคนอาจจะแค่กำลังหลอกตัวเองว่า ชอบงานที่ทำอยู่
แต่จริงๆ แล้ว...มันใช่เหรอ?
...
ผมเคยเจอคนที่เริ่มต้นด้วยการเป็นแม่บ้านในสำนักงาน จนผ่านมาสิบกว่าปีก็ยังคงเป็นแม่บ้านในสำนักงานเหมือนเดิม
แต่ผมก็เคยเจอคนที่เริ่มต้นด้วยการเป็นแม่บ้านในสำนักงาน แต่ผ่านมาสิบปี เธอกลายเป็นผู้จัดการฝ่ายขายในบริษัทชั้นนำ
ผมเคยเจอคนที่เป็น Messenger เมื่อสิบปีก่อน...มาปัจจุบันเค้าก็ยังทำงานเดิม
แต่ผมก็เคยเจอคนที่สิบปีก่อนเป็น Messenger แต่ในปัจจุบัน เค้ากลายเป็นผู้จัดการฝ่ายพัฒนาธุรกิจ ไปแล้ว
ผมไม่ได้จะดูถูกว่า แม่บ้านหรือ Messenger เป็นตำแหน่งที่ต่ำต้อย...แต่ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขายกับผู้จัดการฝ่ายพัฒนาธุรกิจ ก็น่าจะเป็นตำแหน่งที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า...หรือมิใช่?
...
ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าคุณจะอยู่บริษัทเดิมเป็นสิบๆ ปี แต่มันจะเป็นเรื่องบ้า ถ้าคุณทำงานในตำแหน่งเดิมๆ โดยไม่เปลี่ยนแปลง เป็นเวลากว่าสิบๆ ปี
คุณอาจจะหลอกตัวเองได้ว่า คุณเก่งไม่พอ, คุณมีข้อจำกัดนั่น นู่น นี่...คุณจึงเลือกจะทำอะไรเดิมๆ เป็นสิบๆ ปี โดยไม่รู้สึกเป็นทุกข์อะไร...ซึ่งนั่นก็ต้องแล้วแต่คุณ
ถ้าคุณมั่นใจว่าการย่ำอยู่กับที่โดยไม่ไปไหนเป็นหนทางที่ถูกต้อง...ผมก็ขอให้คุณสนุกอยู่กับการย่ำเท้าต่อไป
แต่คุณต้องรู้ว่า ระยะเวลาที่คุณย่ำเท้าอยู่กับที่ประมาณ 2 ชั่วโมง เป็นระยะเวลาที่คุณสามารถใช้เดินทางไปได้ไกลถึง 8 กม!
...มาถึงวันนึง คุณจะถามตัวเองและนึกเสียใจมั๊ย...ว่าสิบกว่าปีที่ผ่านไป...ฉันมัวทำอะไรอยู่?...
Comments
Post a Comment