Post#2-1:
นานๆ ครั้ง ผมจะเกิดอารมณ์ปลีกวิเวก ไม่อยากเจอหน้าผู้คนที่รู้จัก
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับใครเลยครับ แต่ผมว่า นานๆ ที เราก็ต้องอยู่คนเดียวลำพัง เพื่อพักกายและใจบ้าง ค่าที่ตลอดเวลาชีวิตมันยุ่งพิลึก
การออกจากพื้นที่ที่คุ้นชิน ทำให้ใจและสมองเปิดรับสิ่งใหม่ๆ ไม่อยู่กับความจำเจเดิมๆ ที่เป็นเหมือนกรอบความคิดและกรอบอิสระของใจ
เวลาไปเที่ยวในที่ๆ ไม่รู้จัก เราจึงอยู่ในอารมณ์ปรีดา เพราะมองไปทางไหนก็ดูแปลกตา ผู้คนก็ไม่คุ้นหน้า ภาษาก็ไม่คุ้นหู แม้กระทั่งอาหารก็แปลกออกไป ที่นอนก็แปลกใหม่
ประสบการณ์เหล่านี้ ล้วนทำให้เราเติบโตขึ้น เพราะเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้สมอง และเปิดให้ใจสัมผัสบรรยากาศที่ไม่คุ้นชิน
เมื่อมีสิ่งใหม่ๆ เข้ามาในสมองและจิตใจ ก็เป็นโอกาสที่เราจะเลือกสิ่งที่รกสมองและรกใจออกทิ้งซะบ้าง หรือถ้าทิ้งไม่ได้ ก็เก็บไว้ที่บ้านชั่วคราวก็ยังดี ไม่ต้องแบกไปด้วย
ใครที่มัวแต่รีๆ รอๆ ผมอยากจะเชียร์ให้หาโอกาสไปพักผ่อนบ้างครับ มัวแต่รอให้พร้อมก็ไม่ได้พร้อมซะที นัดกับคนรู้ใจคนหรือสองคนก็พอแล้วครับ อย่าวางแผนเยอะ อย่ารำมวยนาน วางแผนคร่าวๆ แล้วก็ลุยเลยครับ
หลังกลับมาจากการเปิดสมองและใจ แม้เราจะกลับมาสู่โลกเดิมๆ แต่การได้พักไปชั่วครู่ อาจทำให้เรามองโลกใบเดิมไม่เหมือนเดิม แม้จะเป็นดวงตาคู่เดิม แต่ก็เป็นการมองด้วยสมองและใจที่สดชื่น บรรยากาศเดิมๆ ที่ว่า ก็เปลี่ยนไปอย่างที่บางทีเราไม่คาดคิดก็มีครับ
หาเวลาเที่ยวก่อนจะไม่มีแรงเดินนะครับ มันไม่ได้ซับซ้อนและใช่เงินเยอะอย่างที่กังวลหรอกครับ ^^
นานๆ ครั้ง ผมจะเกิดอารมณ์ปลีกวิเวก ไม่อยากเจอหน้าผู้คนที่รู้จัก
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับใครเลยครับ แต่ผมว่า นานๆ ที เราก็ต้องอยู่คนเดียวลำพัง เพื่อพักกายและใจบ้าง ค่าที่ตลอดเวลาชีวิตมันยุ่งพิลึก
การออกจากพื้นที่ที่คุ้นชิน ทำให้ใจและสมองเปิดรับสิ่งใหม่ๆ ไม่อยู่กับความจำเจเดิมๆ ที่เป็นเหมือนกรอบความคิดและกรอบอิสระของใจ
เวลาไปเที่ยวในที่ๆ ไม่รู้จัก เราจึงอยู่ในอารมณ์ปรีดา เพราะมองไปทางไหนก็ดูแปลกตา ผู้คนก็ไม่คุ้นหน้า ภาษาก็ไม่คุ้นหู แม้กระทั่งอาหารก็แปลกออกไป ที่นอนก็แปลกใหม่
ประสบการณ์เหล่านี้ ล้วนทำให้เราเติบโตขึ้น เพราะเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้สมอง และเปิดให้ใจสัมผัสบรรยากาศที่ไม่คุ้นชิน
เมื่อมีสิ่งใหม่ๆ เข้ามาในสมองและจิตใจ ก็เป็นโอกาสที่เราจะเลือกสิ่งที่รกสมองและรกใจออกทิ้งซะบ้าง หรือถ้าทิ้งไม่ได้ ก็เก็บไว้ที่บ้านชั่วคราวก็ยังดี ไม่ต้องแบกไปด้วย
ใครที่มัวแต่รีๆ รอๆ ผมอยากจะเชียร์ให้หาโอกาสไปพักผ่อนบ้างครับ มัวแต่รอให้พร้อมก็ไม่ได้พร้อมซะที นัดกับคนรู้ใจคนหรือสองคนก็พอแล้วครับ อย่าวางแผนเยอะ อย่ารำมวยนาน วางแผนคร่าวๆ แล้วก็ลุยเลยครับ
หลังกลับมาจากการเปิดสมองและใจ แม้เราจะกลับมาสู่โลกเดิมๆ แต่การได้พักไปชั่วครู่ อาจทำให้เรามองโลกใบเดิมไม่เหมือนเดิม แม้จะเป็นดวงตาคู่เดิม แต่ก็เป็นการมองด้วยสมองและใจที่สดชื่น บรรยากาศเดิมๆ ที่ว่า ก็เปลี่ยนไปอย่างที่บางทีเราไม่คาดคิดก็มีครับ
หาเวลาเที่ยวก่อนจะไม่มีแรงเดินนะครับ มันไม่ได้ซับซ้อนและใช่เงินเยอะอย่างที่กังวลหรอกครับ ^^
Comments
Post a Comment