Post#2-23: ชนะอย่างมีค่า

Post#2-23:
ด้วยงานที่รัดตัวสุดๆ ทำให้ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสไปออกรอบเล่นกอล์ฟเลย

จู่ๆ วันนี้ก็เลยนึกเรื่องที่กอล์ฟสอนผมได้อีกเรื่อง เลยอยากจะขอมาแชร์ครับ

นอกจากกอล์ฟจะมีความใกล้เคียงกับการใช้ชีวิตแล้ว (Post#112) กอล์ฟยังเป็นกีฬาที่สอนให้เรารู้จัก "การสร้างคุณค่าในตัวเองอย่างสมศักดิ์ศรีด้วย"

เพราะกอล์ฟเป็นกีฬาที่ต้องแข่งกับตัวเอง เวลาเล่นกอล์ฟ ผู้เล่นที่มัวแต่สนใจว่าคนอื่นทำคะแนนได้เท่าไหร่ มักจะทำคะแนนของตัวเองได้ไม่ดี เพราะมัวแต่จะไปมุ่งเอาชนะคนอื่น แทนที่จะสนใจเกมของตัวเอง

ดังนั้น ถ้าวันนั้นเราตั้งเป้าคะแนนที่อยากได้ไว้ในใจ แล้วทำได้ คนเล่นกอล์ฟจะมีความสุขมาก ส่วนเมื่อเอาคะแนนไปเทียบกับเพื่อนหรือคู่แข่งแล้วชนะหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่อง

ถ้าทำคะแนนได้ตามเป้า แต่แพ้คนอื่น ก็ยังไม่เศร้าใจเท่าไหร่ อารมณ์จะประมาณ ชนะทั้งๆ ที่แพ้ (ไม่งงใช่มั๊ยครับ)

แต่ถ้าทำคะแนนห่วย แต่ดันชนะเพื่อน เพราะบังเอิญวันนั้น เพื่อนฟอร์มตก ก็จะอยู่ในอารมณ์ ชนะแบบไม่สมศักดิ์ศรี

ชีวิตจริงของเราก็ไม่ต่างกันครับ...

เราอยากเป็นผู้ชนะ เพราะคู่แข่งทำเต็มที่แล้วยังแพ้เรา หรือเรากลายเป็นผู้ชนะ เพราะคู่แข่งทำพลาดเอง

แม้ว่า คนส่วนใหญ่จะชอบชนะมากกว่าแพ้ แต่ผมว่าก็มีคนอีกไม่น้อย ที่เลือกจะแพ้อย่างสมศักดิ์ศรี ดีกว่าจะชนะแบบ "ส้มหล่น"

ยกตัวอย่างอื่นให้เห็นภาพมากขึ้นนะครับ...

ชนะเทนนิส เพราะคู่แข่ง ทำ unforced error มากกว่า?

ได้เลื่อนตำแหน่งจากรองนางงามให้เป็นนางงาม เพราะนางงามตัวจริงสละตำแหน่ง?

เค้ายอมมาเป็นแฟนกับเรา เพราะจีบคนอื่นไม่ติด?

...

ดีใจจริงหรือ ที่กลายเป็นผู้ชนะแบบที่ไม่มีใครยอมรับ?

เสียใจทำไม ถ้าเป็นผู้แพ้ โดยมีแต่คนเข้าอกเข้าใจ?

ทำให้ตัวเองมีค่า จึงควรเกิดจากการทำตัวให้ดีขึ้น ไม่ใช่กดคนอื่นลง

ถ้าไม่เบื่อกันซะก่อน วันหน้าผมจะโม้เรื่องกอล์ฟให้ฟังอีกนะครับ ^^