Post#363: แพ้ทั้งคู่

Post#363:

เรามักพบเจออุบัติเหตุรถชนกันบนท้องถนนได้ทุกเมื่อเชื่อวัน เกือบจะเป็นเหมือนเรื่องปกติไปแล้ว

บางครั้ง เราก็อาจจะเห็นภาพเจ้าของรถพูดคุยกันด้วยดี รถชนก็จอดรถรอบริษัทประกันฯ ไม่ก็รอตำรวจ และบ่อยครั้งเราก็จะเห็นภาพเค้าทะเลาะกัน ถกเถียงกันว่าใครผิดหรือใครถูก

ประเด็นที่ว่าใครผิดหรือใครถูก นี่เถียงกันให้ตายก็ไม่จบ ถ้าไม่แจ่มแจ้งจริงๆ นี่ เถียงกันไปเถอะครับ บางทีชนท้ายเค้าเห็นๆ ยังตะแบงโทษว่าเค้าเบรคกะทันหันอยู่เลย

เอาเถอะครับ ก็ปล่อยให้เค้าเถียงกันไป...

ประเด็นที่ผมอยากชวนคุยก็คือ เมื่อเกิดอุบัติเหตุขึ้น จะมีทั้งคนถูกและคนผิด แต่จะไม่มีคนชนะหรือแพ้...เพราะไม่ว่าใครจะถูกหรือผิด ก็ "แพ้" ทั้งคู่

ในที่นี้ผมหมายถึงอุบัติเหตุขนาดที่ไม่หนักหนาสาหัสจนยับเยินหรือถึงชีวิตนะครับ เพราะถ้าหนักถึงขนาดนั้น คงไม่มีเวลามาทะเลาะกันแน่ๆ

ไม่ว่าอุบัติเหตุนั้น จะเกิดขึ้นจากความมักง่ายของคน หรือเกิดจากเหตุสุดวิสัยก็ตาม เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ย่อมมีแต่คนแพ้ เพราะเสียทั้งทรัพย์สิน, เวลา, สุขภาพกาย และสุขภาพจิต

ในเมื่อมีแต่เรื่องเสียถึง 4 เรื่อง ทำไมไม่เปลี่ยนให้ 1 ใน 4 เรื่องนี้ กลายเป็นเรื่องที่ไม่เสีย

ใช่ครับ เราเลือกจะไม่ให้สุขภาพจิตของเราเสียได้ ด้วยการตามอารมณ์โกรธให้ทัน ถ้าอีกฝ่ายแรงมา ก็ต้องพยายามคุมอารมณ์ตัวเองอย่าให้เพริดไปตามเค้า

ณ เวลานั้น ผมเข้าใจได้เลย ว่าคุมอารมณ์ยากมาก แต่ก็ต้องทำใจ...อย่าลืมนะครับ ว่านี่เป็นเรื่องเดียวเลยที่เราคุมได้ เพราะรถน่ะ ก็ชนไปแล้ว จะแก้ยังไง, เจ็บตัวก็เจ็บไปแล้ว ก็ย้อนกลับไม่ได้, ส่วนเวลา ยังไงก็เสียแน่ๆ จะร้อนใจไปเพื่ออะไร?

แทนที่จะเสีย 4 เรื่อง เราก็จะเสียแค่ 3 เรื่อง และจะนึกขอบคุณตัวเองที่ไม่ทำให้ตัวเองต้องหงุดหงิดเรื่องนี้ไปทั้งวันหรือหลายๆ วัน

...

เรื่องเครียดในชีวิตมันก็เยอะอยู่แล้ว เราอย่าไปทำให้ตัวเราเครียดเพิ่มอีกเลยครับ ปล่อยให้ใจเราว่างเว้นจากไฟโทสะบ้าง จะได้อายุยืนขึ้นอีกหน่อย

ชีวิตผมผ่านช่วง "ไฟบรรลัยกัลป์" เผามาแล้ว จึงไม่อยากให้คนอื่นๆ ต้องเจอ ช่วงนั้น นิดๆ หน่อยๆ ก็เป็นฟืนเป็นไฟ มัวแต่โกรธมัวแต่ขึ้ง ใช้ความโกรธเผาทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่ที่หนักที่สุดก็คือมันเผาตัวเราเอง

พอตัวเกรียมแล้ว ใช่ว่าจะมีความสุขเพิ่ม ปัญหาก็ยังอยู่ยังงั้น เพราะมัวแต่โกรธ แต่ไม่ได้แก้

มาคิดได้ก็ตอนแก่นี่ล่ะครับ แต่ตอนนั้น ไม่รู้โกรธนานๆ ไปเพื่ออะไร? เล่าให้ฟังแล้ว ก็ยังขำตัวเองอยู่เลยครับ

แม้ว่าใน 1 สัปดาห์จะมีวันศุกร์แค่วันเดียว แต่ถ้าเราคิดได้ ละได้ วางเป็น เราก็จะมีวัน "สุข" ถึง 7 วันเลยทีเดียว

ผมเองก็พยายามอยู่ครับ...