Post#2-14:
วันนี้ถือเป็นอีกหนึ่งวันที่ผมต้องบันทึกไว้ในฐานะ chaos sunday
ค่าที่ความวุ่นๆ วายๆ ทั้งหลายมาเยี่ยมผมพร้อมๆ กันโดยไม่ได้นัดหมาย
ผมคงไม่ลงรายละเอียดให้เป็นที่รำคาญใจของทุกท่านนะครับ จะขอข้ามไปที่วันนี้ผมเรียนรู้อะไรจากความวุ่นวายจะดีกว่า
สรุปได้แต่เพียงสั้นๆ ว่า เรื่องทั้งหมดเกิดจากความปรารถนาดีที่อยากจะเอาใจคนรอบข้างทุกคนพร้อมๆ กัน แต่ผลลัพธ์ออกมา แย่เกินกว่าจะบรรยาย...กว่าจะใช้สติข่มให้ใจเย็นลงเป็นปกติได้ ก็เรียกว่านับหนึ่งถึงร้อยกันอยู่หลายรอบทีเดียวครับ ^^
ที่ผมต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากแบบนี้ เป็นเพราะความไม่เด็ดขาดในการตัดสินใจ ทำให้ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง เดินหน้าไม่ได้ ถอยหลังไม่ออก
บทเรียนในวันนี้ของผมจึงมีค่ายิ่ง เพราะสอนให้สำนึกได้เลยว่า เราเอาใจคนรอบข้างทุกคนพร้อมๆ กันไม่ได้ เพราะสุดท้าย แทนที่จะมีคนหนึ่งดีใจ อีกคนเสียใจ ก็กลายเป็นทุกคนที่ผมพยายามจะเอาใจกลับต้อง "เสียใจ" ทั้งหมด
แน่นอนว่า คนที่เสียใจที่สุดก็คือตัวผมนั่นเอง...อารมณ์ผมตอนนี้ อธิบายไปแล้ว ก็คงไม่ต่างจากการ "จับปลาสองมือ" นั่นเองครับ
อยากได้ปลาเยอะๆ สุดท้ายแล้ว แค่ปลาตัวเดียวก็ยังจับไม่ได้ มิหนำซ้ำยังลื่นหกล้มตัวเปียกมะล่อกมะแล่กอีกต่างหาก
คราวหน้าผมจะไม่พลาดซ้ำเดิมอีกแน่นอน...ชิ
Comments
Post a Comment