Post#2-125:
ผมเชื่อว่า ใครๆ ก็ต้องใช้หมอนหนุนศีรษะเวลาเข้านอนในยามค่ำคืน
จะเป็นหมอนนุ่มหรือแข็งก็ไม่เกี่ยง จะเป็นหมอนขนเป็ดหรือขนห่านก็ไม่ใช่ประเด็น...แต่สรุปว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่เข้านอน ต้องใช้หมอนกันทั้งนั้น
หมอนจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ขาดไปซะไม่ได้โดยเด็ดขาดในยามนอน
แต่ถามว่า เวลาเราออกมาตามท้องถนน มีใครพกหมอนออกมาเดินเฉิดฉายหรืออวดชาวบ้านบ้างว่า "นี่ เป็นไง เจ๋งมั๊ยล่ะ หมอนขนเป็ดเชียวนะ"
ขืนใครทำแบบนั้น คงมีหวังถูกลงความเห็นว่า เป็นพวกสติไม่ดีเป็นแน่
...
ของบางอย่าง จึงต้องมีที่ทางและช่วงเวลาที่เหมาะสม ที่มันจะแสดงคุณค่าในตัวออกมา อย่างเช่นหมอนที่ผมยกตัวอย่างให้ฟัง
หมอนอาจมีคุณค่าสูงสุดในห้องนอนและช่วงค่ำคืน แต่จะกลายเป็นสิ่งที่เกะกะและเป็นภาระมาก หากเราพกออกมาตามท้องถนนในช่วงกลางวัน
...
ส่วนตัวแล้ว ผมว่าคนเราเอง ก็คล้ายๆ กับปรัชญาหมอนนี้...
ในยามที่เราทดท้อและคิดว่าตัวเราเองไร้ค่า หมดราคา ลองนั่งนิ่งๆ สงบใจคิดและทบทวนซักนิด...
เราอยู่ถูกที่ ถูกเวลา รึเปล่า?
...
สำหรับบางเวลา บางสถานที่ และกับบางคน...เราอาจเป็นคนที่ไม่มีค่า ไร้ซึ่งความหมาย และปราศจากความสำคัญ
แต่เชื่อมั่นเถอะครับว่า...สำหรับบางคน บางสถานที่ และบางเวลา...เราอาจเป็นคนที่มีค่าที่สุด เปี่ยมความหมาย และเป็นทุกอย่างของใครคนหนึ่งและสถานที่หนึ่งๆ ก็เป็นได้
...
การที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มีสติรู้คิด รู้ผิดชอบชั่วดี นั่นแปลว่า เรามีพันธกิจบางอย่างกับบางคน บางสถานที่ และบางเวลา อย่างแน่นอน
ถ้าตอนนี้ อ่อนแอ ทดท้อ และย่อถอย...ยิ้มให้กับคนในกระจกให้กว้างๆ เลยครับ...ยิ้มกับเค้า พูดกับเค้า แล้วเค้าก็จะยิ้มและพูดกับเราตอบ
เมื่อยิ้มได้แล้ว เติมกำลังใจให้ตัวเองพอแล้ว...ก็จงออกเดินทางตามค้นหาสถานที่ที่เหมาะกับเรา ช่วงเวลาที่ใช่สำหรับเรา และคนที่รอจะให้ความสำคัญกับเราให้เจอครับ
ถ้าเราไม่ย้ำกับตัวเองว่าเราไร้ค่า...ก็ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่าหรอกครับ...ผมมั่นใจอย่างนั้นจริงๆ
Comments
Post a Comment