Skip to main content

Post#2-135: อารมณ์ผันแปร

Post#2-135:
เคยสังเกตอารมณ์ตัวเองบ้างมั๊ยครับ ว่าวันๆ นึง อารมณ์เราเปลี่ยนกี่ครั้ง?

อย่างผมวันนี้ รู้สึกว่าอารมณ์ดีมาทั้งวัน แต่มาพลิกกลับด้วยประชุมสุดท้ายก่อนกลับบ้าน ที่ทำให้รู้สึกว่าวันดีๆ ไม่น่าจบแบบนี้เลย พับผ่า!

ความจริงมันก็เป็นเรื่องปกติมากๆ ที่วันๆ นึงเราจะต้องพบกับสถานการณ์สารพัด เป็นทั้งฝ่ายสร้างดราม่าและฝ่ายที่รับดราม่า แตกต่างไปตามหน้าที่และลักษณะงานที่เผชิญอยู่

อารมณ์สั่นไหวเป็นเรื่องปกติ โดยเฉพาะอารมณ์โกรธนี่ เป็นอะไรที่หลีกเลี่ยงได้ยากจริงๆ เพราะต่อให้ไม่เป็นผู้กระทำ ก็อาจเป็นผู้รับแรงกระทำอย่างที่บอก

สำคัญแต่ว่า Chain Reaction ที่เกิดขึ้นหลังจากอารมณ์สั่นไหวนั้น จะเป็นยังไงต่างหาก? (ลองอ่าน Post#91 นะครับ)

เราห้ามความโกรธไม่ได้...แต่เราเลือกที่จะจัดการกับความโกรธได้ ว่ามั๊ยครับ?

...

สมัยผมยังเป็นเด็กน้อย ก็มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์เช่นกัน มาวันนี้แม้จะเข้าวัยกลางคนแล้ว ความเป็นคนใจร้อนก็ยังอยู่ เพียงแต่ตามทันอารมณ์ของตัวเองมากขึ้น ระงับและหาทางแสดงออกต่ออารมณ์ของตัวเองได้ดีขึ้นเท่านั้น

อย่างผมเองเวลาอารมณ์เสีย ผมจะบอกลูกและภรรยาว่า ตอนนี้อารมณ์ไม่ดี ขออยู่คนเดียวแป๊บนึง หรือถ้าอยู่ office ผมก็จะบอกเลขาฯ ว่ายังไม่พร้อมรับแขก

คนเราเวลาโกรธหรืออารมณ์เสีย ไม่มีใครหน้าตาน่าดูหรอกครับ ต่อให้หล่อหรือสวยแค่ไหนก็ตาม

ที่สำคัญ โกรธใครก็แสดงกับคนนั้น มากบ้างน้อยบ้างตามความจำเป็นและเหมาะสม และโปรดจำไว้ว่าโกรธใครก็อย่าไปลงกับคนอื่น

เพราะเค้าก็ไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่ด้วย และเค้าก็ไม่ใช่ "ถังขยะ" ให้ใครเอา "อารมณ์สวะ" มาทิ้งใส่

ส่วนถ้าเป็นอารมณ์ดีๆ ล่ะก็ เผื่อแผ่ใครได้ก็อย่าลังเลครับ...โลกเราต้องการอารมณ์แบบนี้มากกว่านี้เยอะ ^^

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...