Skip to main content

Post#3-354: อย่าไปบอกใครนะ

Post#3-354:
หนึ่งในประเด็นที่ทำให้เพื่อนๆ ต้องผิดใจกันโดยไม่จำเป็น ก็คือ "การชอบนำเรื่องของเค้าไปเล่าต่อโดยไม่จำเป็น" นั่นเอง

เคยมั๊ยครับ บางทีเราเล่าเรื่องอะไรให้เพื่อนคนหนึ่งฟัง (สมมติชื่อ A ครับ) แล้วเราก็บอก A ว่า ไม่ต้องไปเล่าต่อนะ...

แต่ปรากฏว่า ไม่ทันจะข้ามคืน เพื่อนอีกคน (สมมติชื่อ B ครับ) ก็จะมาถามไถ่เรา ในเรื่องที่เราบอก A ไว้ว่าไม่ให้เล่าต่อ นั่นล่ะ

ผมถามตรงๆ แบบไม่ต้องเข้าข้างใครนะครับ...ตอบแบบมองจากมุมของคนนอกนี่ล่ะ...คิดว่าใครผิดครับ?

ผมให้เวลาคิด 3 นาทีบะหมี่สุก พอมั๊ยครับ?

...

ไม่รู้ว่าจะมีใครตอบเหมือนผมบ้างมั๊ยหนอ...

เพราะผมตอบว่า ทั้ง 3 คนนี้ "ผิดทั้งหมด"

B น่ะ ผิดแน่ เพราะการที่ B เอาเรื่องนี้มาคุยกับเรานั้น แสดงออกว่า หนึ่ง คือ B ไม่รู้จักมารยาท เพราะสอดรู้ และสอง B นั้น เป็นพวกไม่ห่วงเพื่อน เพราะทำให้ A เสียเครดิตไปด้วย

สำหรับ A ผิดที่สุดในเรื่อง ไว้ใจไม่ได้ เพราะเอาเรื่องของเราไปเล่าต่อโดยที่เราไม่อนุญาต ทั้งๆ ที่กำชับไว้แล้ว ก็ยังทำ

ส่วนตัวเรานั้น ผมพิจารณาว่า ผิดที่สุดในสามคนเลยครับ เพราะถ้าเป็นเรื่องไม่อยากให้ใครรู้ งั้นถามหน่อยเถอะว่า "เล่าทำไม?"

ที่จริงควรจะต้องโทษตัวเองที่ปากอยู่ไม่สุขมากกว่า...แล้วก็ยังต้องโทษตัวเองต่อไปอีกด้วย ว่าดูคนไม่ขาด เอาเรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ไปบอกให้คนที่ไม่น่าไว้ใจอย่าง A เที่ยวไปโพนทนาต่อ

แบบนี้ ถ้าไม่เรียกว่า ทำร้ายตัวเองแล้ว จะเรียกอะไรดี?

...

เรื่องไหนที่ไม่อยากให้ใครรู้...ก็จงอย่าเล่าให้คนอื่นฟัง

เมื่อเล่าให้คนหนึ่งฟัง...ทำไมจึงคิดว่าคนอื่นๆ จะไม่รู้?

ดังนั้น ก่อนจะโทษว่าคนอื่นนั้นไว้ใจไม่ได้...ตัวเราเองใช่มั๊ย ที่ไว้ใจไม่ได้มากที่สุด เพราะเอาความลับของตัวเองไปเปิดเผย

...ก็ขนาดความลับของตัวเองแท้ๆ ยังเก็บไว้ไม่อยู่...แปลว่าใครมาเล่าอะไรให้เราฟัง รับรองได้ว่า เราก็จะกลายร่างเป็นทั้ง A และ B ในคนเดียว...ผิดที่สุดโดยแท้...

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...